Σταμάτησαν τη δουλειά οι εργαζόμενοι στις προβλήτες

Μια ακόμα απεργία, που γίνεται αφού έχει φτάσει στο απροχώρητο η κοροϊδία της εργοδοσίας η οποία 5 μήνες τώρα αρνείται να δώσει συγκεκριμένη απάντηση για την υπό διαπραγμάτευση ΣΣΕ, δεν έχει υλοποιήσει τη δέσμευσή της για λειτουργία της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας, δεν έχει φτιάξει καν το καπάκι του γερανού στον οποίο έχασε τη ζωή του ο Δημήτρης Δαγκλής, στις 25 Οκτώβρη.

Οι εργαζόμενοι με τις νέες κινητοποιήσεις τους αντιδρούν στην απαράδεκτη δήθεν αύξηση των 3 ευρώ τη μέρα που γνωστοποίησε η εργοδοσία, μετά την έναρξη της στάσης εργασίας. Μια αύξηση που στην καλύτερη περίπτωση φτάνει για ένα σουβλάκι και ένα μπουκάλι νερό, όταν οι λογαριασμοί στα σπίτια έχουν φτάσει στα ύψη, όταν οικογένειες βρίσκονται αντιμέτωπες με διακοπές ηλεκτροδότησης και θέρμανσης, όταν τα έξοδα κίνησης για να πάνε και να γυρίσουν από τη δουλειά και ο πληθωρισμός έχουν ήδη καταβροχθίσει το ποσό της «αύξησης» για το οποίο μιλά η εταιρεία.

Την ίδια ώρα, η εργοδοσία δεν κάνει κουβέντα για την καταβολή των νόμιμων προσαυξήσεων στα νυχτερινά (και μόνο αυτή θα αρκούσε για να ξεπεράσει την αύξηση), των προσαυξήσεων για εργασία στις αργίες. Δεν λέει κουβέντα για πλήρη απασχόληση, όταν σχεδόν το 30% των εργαζομένων στο λιμάνι δουλεύουν το περισσότερο 16 μέρες τον μήνα και με τρίμηνες συμβάσεις.

«Η υπομονή και η κοροϊδία έχουν τα όριά τους», τονίζει σε ανακοίνωσή της η ΕΝΕΔΕΠ. «Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ΣΕΠ, για τις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ, η κερδοφορία αυξήθηκε πέρυσι σε 31,76 εκατ. δολάρια, από 19,45 εκατ. δολάρια δηλαδή 63,3%! Την ίδια στιγμή που COSCO - ΣΕΠ και DPORT ανακοινώνουν με πανηγυρικούς τόνους τα τεράστια κέρδη τους, κόβονται το ρεύμα, το νερό σε πολλούς από εμάς», καταγγέλλει.

«Η αύξηση που προτείνει να δώσει κυμαίνεται από 6% έως 10%, δηλαδή σε πραγματικά νούμερα είναι 3 - 4 ευρώ τη μέρα ανά ειδικότητα», υπογραμμίζει. «Εχουν το θράσος να κοκορεύονται ότι δίνουν τεράστιες αυξήσεις - 8% κατά μέσο όρο - όταν η πραγματικότητα είναι ότι αν έβαζαν μόνο την προσαύξηση των νυχτερινών βαρδιών που είναι 25%, με το 1/3 των βαρδιών μας να είναι νύχτα, αν τηρούσαν δηλαδή απλά τη νομιμότητα, θα είχαμε καθαρή αύξηση 8,3%. Ας μη νομίζουν ότι μπορούν να μας δουλεύουν ψιλό γαζί και να παριστάνουν τους χουβαρντάδες πάνω στις δικές μας πλάτες», σχολιάζει.

«Να μας φέρουν μια ΣΣΕ που να διασφαλίζει την επιβίωσή μας και την αξιοπρέπεια γιατί εμείς φέραμε το λιμάνι στις πρώτες θέσεις της Ευρώπης και δεκάδες εκατομμύρια στους μετόχους της COSCO και της DPORT», ξεκαθαρίζει το σωματείο και απαιτεί: Υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις σε όλες τις ειδικότητες. Να μπουν οι προσαυξήσεις των νυχτερινών, της σαββατιάτικης εργασίας, Κυριακών και αργιών. Να γίνουν όλοι πλήρους απασχόλησης, να πάψει η ομηρία 700 και πλέον εργαζομένων που είναι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και 16 μεροκάματα, κάτι που σημαίνει μισή δουλειά - μισή ζωή. Να εφαρμοστεί η νομοθεσία που προβλέπει την ένταξη όλων των εργαζομένων στα ΒΑΕ.

Την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των εργαζομένων εκφράζουν το Σωματείο Επαγγελματιών Οδηγών Αττικής - Βοιωτίας και Νήσων Αργοσαρωνικού, τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΠΡΝ, ΠΕΣ-ΝΑΤ.

Τα χαμηλά μεροκάματα, η μη εφαρμογή των ΒΑΕ, τα ακατάστατα ωράρια εργασίας είναι μερικά από τα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους, όπως εξηγούν οι ίδιοι σε κουβέντες που κάναμε μαζί τους κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης.

Ο Φ. Μ. λέει: «Κάνουμε αυτήν τη δουλειά και δεν μας κολλάνε ΒΑΕ! Είναι ένα σημαντικό ζήτημα που μας επηρεάζει και μισθολογικά και σε ό,τι αφορά την υγεία και ασφάλεια στην εργασία». Ο Ρ. Φ. δουλεύει εδώ και χρόνια ως «δεκαεξάρης», δηλαδή κάνει περίπου 16 μεροκάματα τον μήνα. «Τη δήθεν αύξηση των τριών ευρώ», μας λέει, «την έχουν φάει ήδη η ΔΕΗ και τα άλλα έξοδά μας». Ο Γ. Κ., επίσης «δεκαεξάρης», σχολιάζει το ακατάστατο πρόγραμμα εργασίας και εξηγεί ότι τους φωνάζουν να δουλέψουν ακόμα και στα ρεπό τους. «Δεν έχουμε προσωπική ζωή, δεν μπορούμε να δούμε την οικογένειά μας, να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Ζούμε και δουλεύουμε για το λιμάνι. Η αύξηση που λένε να δώσουν είναι απόλυτη κοροϊδία. Το ενοίκιο ξεπερνά τα 400 ευρώ και τα έξοδα για το παιδί είναι πάνω από 200 ευρώ τον μήνα. Είμαστε άνθρωποι, θέλουμε να περάσουμε κι εμείς καλά», αναφέρει.

Σε ένα άλλο πηγαδάκι η κουβέντα ανοίγει για τα καλά, κι όλοι, εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης και «δεκαεξάρηδες», έχουν να πουν κάτι. Το κριτήριο είναι να λειτουργήσει το λιμάνι για να βγάλει κέρδη η εργοδοσία κι ας γίνεται ρημαδιό η ζωή των εργαζομένων, είναι η κοινή τους διαπίστωση. Ετσι, σε έναν «δεκαεξάρη» εργαζόμενο είπαν μέσα στο ίδιο πρωί τρεις φορές «πας» και «δεν πας» για δουλειά. «Παίρνω 700 ευρώ μισθό, είμαστε τέσσερα άτομα στο σπίτι, το ρεύμα ήρθε 575 ευρώ και το ενοίκιο είναι 300 ευρώ. Πού να φτάσουν;», σχολιάζει ένας συνάδελφός του. «Δεν μπορώ να μεγαλώσω το παιδί με αυτά τα χρήματα, με 200 ευρώ ΔΕΗ τον μήνα και άλλα τόσα για γάλα και πάνες», συμπληρώνει ένας συνάδελφός του.

Μιλώντας ξανά και ξανά για τα ακατάστατα ωράρια, καταγγέλλουν πως «αν σε καλέσουν να πας να δουλέψεις και αρνηθείς σε "κοκκινίζουν", γίνεσαι "κακός" εργαζόμενος». Ενώ κάποιος πετάγεται και προσθέτει πως επειδή δεν δέχεται να δουλεύει με ωράρια και βάρδιες άνω - κάτω «δεν με έχουν βάλει ποτέ να δουλέψω 22 μεροκάματα τον μήνα». «Μας βγαίνει να καθόμαστε ένα Σαββατοκύριακο ανά ενάμιση μήνα. Ακόμα και τότε δεν διστάζουν να σε πάρουν τηλέφωνο αν κρίνουν ότι χρειάζεται το λιμάνι επιπλέον χέρια», επανέρχεται ο συνάδελφός του.