Σάββατο 26 Φλεβάρη 2022 - Κυριακή 27 Φλεβάρη 2022
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
ΡΩΣΙΑ
Επιχείρηση ανάκτησης «χαμένου εδάφους» στον παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό

Από Σύνοδο Κορυφής της Ευρασιατικής Οικονομικής Ενωσης

Sputnik

Από Σύνοδο Κορυφής της Ευρασιατικής Οικονομικής Ενωσης
Ενώ ο ευρωατλαντικός άξονος προχώρησε μεθοδικά τις τελευταίες δεκαετίες το σχέδιο επέκτασης του ΝΑΤΟ προς τα σύνορα με τη Ρωσία, όπως και τη διεύρυνση της ΕΕ στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, η αστική τάξη της Ρωσίας επιχειρεί εδώ και χρόνια να ανακτήσει το «χαμένο έδαφος» στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό με τη Δύση.

Τα πρώτα χρόνια μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, η αστική τάξη της Ρωσίας επιδίωκε τη σταθεροποίηση της εξουσίας της, αφήνοντας έτσι «χώρο» για τους επεκτατικούς ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή, ωστόσο η συνθήκη αυτή δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί.

Η καπιταλιστική Ρωσία, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία, αναδεικνύεται σε μια παγκόσμια ιμπεριαλιστική δύναμη, απλώνοντας τη γεωπολιτική, στρατιωτική και οικονομική της επιρροή σε «όλο τον χάρτη», συμμετέχει άμεσα ή έμμεσα σε μια σειρά από ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις (Συρία, Λιβύη, Σαχέλ, Ναγκόρνο Καραμπάχ κ.α.).

Ενισχύει και εκσυγχρονίζει ασταμάτητα εξοπλισμούς, το πυρηνικό της οπλοστάσιο, τις διαστημικές ικανότητες, στήνει στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό.

Η ρωσική αστική τάξη προχωράει σχέδια καπιταλιστικής ενοποίησης σε εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ, εδραιώνοντας τη θέση των ρωσικών μονοπωλίων, στη διαπάλη για ενεργειακό πλούτο, δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων, μερίδια αγορών. Τέτοιες «συμμαχίες» αποτελούν η Ευρασιατική Οικονομική Ενωση, το «αμυντικό» σύμφωνο Οργανισμός Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (Ρωσία, Αρμενία, Λευκορωσία, Καζακστάν, Κιργιστάν, Τατζικιστάν), το «Ενωσιακό Κράτος» Ρωσίας - Λευκορωσίας κ.ά. Ολα αυτά τα σχέδια, βέβαια, έρχονται σε αντίθεση με αντίστοιχους σχεδιασμούς δυτικών μονοπωλίων και ιμπεριαλιστικών ενώσεων στις ίδιες κρίσιμες περιοχές.

Παράλληλα, εκμεταλλευόμενη και την ύπαρξη ρωσόφωνων πληθυσμών, η Μόσχα έχει επέμβει σε Νότια Οσετία και Αμπχαζία που αποσχίστηκαν από τη Γεωργία το 2008, και στην Υπερδνειστερία (Μολδαβία), αποτρέποντας ντε φάκτο την παραπέρα επέκταση του ΝΑΤΟ ανατολικά. Η δε επ' αόριστον παρουσία ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ αποσκοπεί επίσης στην αποτροπή ΝΑΤΟ - ΕΕ στον Νότιο Καύκασο.

«Ξεκαθαρίσματα» για την «ασφάλεια» στην Ευρώπη

Προβάλλοντας τις αξιώσεις της, η Μόσχα εκμεταλλεύεται σήμερα και τη «ρευστή» διεθνή συγκυρία, όπου προετοιμάζεται η επόμενη μάχη για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ - Κίνα, αλλά και αντιθέσεις μέσα στον ευρωατλαντικό άξονα.

Τα παζάρια «με το δάχτυλο στη σκανδάλη» των τελευταίων μηνών αφορούσαν σε ένα «ξεκαθάρισμα» για τους όρους «ασφάλειας» στην Ευρώπη, με τη Ρωσία να διεκδικεί ουσιαστικά ενίσχυση της θέσης στην ήπειρο έναντι των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που εδώ και δεκαετίες έχουν το «πάνω χέρι», αποτελώντας ευθεία απειλή για τη Ρωσία. «Κόκκινη γραμμή» ήταν η Ουκρανία, ωστόσο, όπως συχνά τόνιζαν ο ίδιος ο Πούτιν και στελέχη της ρωσικής κυβέρνησης, «διακυβεύονται» πολλά περισσότερα.

«Για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους είναι μια πολιτική περιορισμού της Ρωσίας, με προφανή γεωπολιτικά οφέλη. Για τη χώρα μας, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, ζήτημα του ιστορικού μας μέλλοντος ως έθνους, χωρίς υπερβολή», είπε χαρακτηριστικά ο Βλ. Πούτιν εξαγγέλλοντας την εισβολή στην Ουκρανία...

Αμφισβητώντας την απόλυτη κυριαρχία του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, η Ρωσία αξιώνει μεταξύ άλλων: Να μπει «φρένο» στην επέκταση στην Ανατολική Ευρώπη, να απομακρυνθούν στρατεύματα, βάσεις, στρατηγικά όπλα από γειτονικά κράτη, αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, να αποκλειστεί η ένταξη της Ουκρανίας και της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ, αλλά και αναγνώριση της ενσωμάτωσης της Κριμαίας στη Ρωσία.

Τα ανταλλάγματα που θα πρόσφερε η Μόσχα - πέρα από κάποια «διαφάνεια» σε εξοπλισμούς, στρατιωτικές ασκήσεις κ.λπ. - δεν ήταν ξεκάθαρα, αλλά απειλούσε με «αυστηρά στρατιωτικο-τεχνικά μέτρα», που, όπως αποδείχτηκε, ήταν εισβολή στην Ουκρανία. Τα ανταλλάγματα που ζητούσε η Δύση ενδεχομένως σχετίζονταν και με «ανησυχίες» για την προσέγγιση Ρωσίας - Κίνας.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ