-- Κύριε Γραμματέα, πώς αξιολογείτε την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης τα τελευταία δυόμισι χρόνια;

-- Παίρνει πολύ κακό βαθμό η εξωτερική πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Δεν είναι μόνο η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ, γιατί δυστυχώς βλέπουμε τη συνέχεια που έχει το κράτος, τη συνέχεια που έχουν οι κυβερνήσεις. Στην ίδια ρότα πορεύονται, με τις ίδιες βασικά στρατηγικές πολιτικές επιλογές και στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.

Αυτό το ζήσαμε και με τις μονοκομματικές κυβερνήσεις και με τις πολυκομματικές. Το γνωρίσαμε και με τη ΝΔ, μόνη της ή σε συνεργασία, και με το ΠΑΣΟΚ μόνο του ή σε συνεργασία, και με τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο του και σε συνεργασία, με διάφορα εξαπτέρυγα που είχε ο καθένας.

Ετσι, λοιπόν, αυτή η εξωτερική πολιτική είναι απόρροια πολιτικών επιλογών που δεν υπηρετούν πραγματικά λαϊκά συμφέροντα, αλλά υπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, υπηρετούν τα συμφέροντα αυτού που ονομάζουμε και είναι γνωστό τοις πάσι, γεωστρατηγική αναβάθμιση της αστικής τάξης της χώρας, προκειμένου να πάρει μέρος στη μοιρασιά της λείας με άλλες δυνάμεις εδώ και να έχει πρόσβαση σε αυτά τα ζητήματα.

Αρα επιλέγει και αντίστοιχες συμμαχίες, ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, είτε ονομάζονται ΝΑΤΟ είτε ονομάζονται ΗΠΑ είτε ΕΕ. Με αποτέλεσμα όλα αυτά να θέτουν σε κίνδυνο τον λαό μας, τα κυριαρχικά του δικαιώματα και να δημιουργούνται προβλήματα συγκρούσεων που φτάνουν ενίοτε και σε πολεμικές συγκρούσεις, με αποτέλεσμα πάλι το ίδιο: Ο λαός και η νεολαία να χύνουν το αίμα τους.

-- Ελληνοκυπριακά, Ελληνοτουρκικά, Κύπρος και Βαλκάνια. Είναι θέματα που θα ήθελαν πολύ να ακούσουν τις απόψεις σας και τις απόψεις του ΚΚΕ, μέσα στη νέα, αν είναι νέα - αν νομίζετε και το αξιολογείτε έτσι - γεωπολιτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή μας.

-- Δυστυχώς είναι πολλοί οι «παίκτες» στην περιοχή μας και πολλά και διαφορετικά τα αντικρουόμενα συμφέροντα. Οχι τα συμφέροντα των λαών των χωρών της περιοχής, αλλά τα συμφέροντα των αρχουσών τάξεων των χωρών της περιοχής. Και, βέβαια, εδώ έχουμε και ισχυρούς περιφερειακούς «παίκτες» που έχουν διαφορετικά συμφέροντα - Ισραήλ, Τουρκία, Αίγυπτος, Ελλάδα, Σαουδική Αραβία, Ιράν κ.λπ.

Σε αυτήν την περιοχή, που έχει μεγάλη γεωστρατηγική σημασία - αναφέρομαι στην περιοχή μας, Ανατολική Μεσόγειο αλλά και Βαλκάνια, γενικότερα όλη αυτή η περιοχή, Β. Αφρική, Μέση Ανατολή - συγκρούονται και διεθνείς «παίκτες» μεγάλοι, οι οποίοι έχουν τα δικά τους ιδιαίτερα συμφέροντα να προωθήσουν, οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά κ.λπ. Είναι οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, χώρες ισχυρές της ΕΕ, η ίδια η ΕΕ, είναι η Γαλλία επίσης, η Βρετανία.

(...) Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε πάνω στον «δρόμο του μεταξιού» και αυτήν ειδικά την περίοδο, αυτά τα χρόνια, γίνεται έντονη διαμάχη και ανταγωνισμός ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα κυρίως στον οικονομικό - εμπορικό τομέα για το ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές σύστημα. Μπορεί η Ρωσία για παράδειγμα να είναι πιο ισχυρή στρατιωτικά ακόμα σε σχέση με την Κίνα, να κρατάει τη δεύτερη θέση μετά τις ΗΠΑ σε στρατιωτικό επίπεδο, να είναι μεγαλύτερος ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία, όμως στο οικονομικό επίπεδο είναι ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα, χώρια τις άλλες δυνάμεις.

Αρα η εκτίμησή μας είναι ότι θα έχουμε το επόμενο διάστημα ένταση των ανταγωνισμών, των συγκρούσεων και των οικονομικών - εμπορικών και των πολιτικών, και των στρατιωτικών συγκρούσεων και επεμβάσεων. Και από αυτήν τη σκοπιά κινητοποιούμαστε, παλεύουμε και κυρίως αποκαλύπτουμε, προετοιμαζόμαστε για τέτοιες δύσκολες μέρες που μπορεί να περάσει ο λαός μας.

Για παράδειγμα, τα Βαλκάνια εξακολουθούν να είναι πυριτιδαποθήκη. Δηλαδή εδώ έχουμε σημαντικές αστάθειες και γενικότερα στον περιβάλλοντα χώρο και στις ίδιες τις χώρες. Τα κράτη - προτεκτοράτα που δημιουργήθηκαν στην ουσία μετά τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, όπως είναι το Κόσοβο, η Βοσνία - Ερζεγοβίνη, η Βόρεια Μακεδονία, δεν έχουν σταθεροποιηθεί, όχι μόνο στα πολιτικά συστήματα.

Είναι μεγάλες οι αντιθέσεις ανάμεσα στα κόμματα που κυβερνούν και αυτά που αντιπολιτεύονται σε σχέση με άλλες δυνάμεις που βρίσκονται στην περιοχή και ενδιαφέρονται και οξύνουν ανταγωνισμούς, είτε αξιοποιούν μειονοτικά προβλήματα ή άλλα στις χώρες τους έτσι ώστε να οξύνεται μία κατάσταση.

Και επειδή τα Βαλκάνια και η γενικότερη περιοχή είναι η περιοχή που το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για την περικύκλωση της Ρωσίας, μας απασχολεί πάρα πολύ αυτό το ζήτημα, μέχρι πού μπορούν να φτάσουν αυτοί οι ανταγωνισμοί, πού μπορεί να φτάσει αυτή η σύγκρουση. Και, βέβαια, θα την πληρώσουν οι λαοί.

Για το Κυπριακό, η Τουρκία ακολουθεί τη γραμμή - κατά την άποψή μας - της de facto διχοτόμησης της Κύπρου. Αυτό είχε από την αρχή, από την πρώτη στιγμή όταν έκανε την επέμβαση στην Κύπρο, και μετά. Στην αρχή έχοντας τη δικαιολογία βέβαια της επέμβασης της Ελλάδας, με το πραξικόπημα τότε, το '74, προσπάθειας ανατροπής του Μακαρίου, αλλά στη συνέχεια το κατοχύρωσε με κατοχή μεγάλου τμήματος της βόρειας Κύπρου.

Βήμα το βήμα λοιπόν το προωθεί αυτό, τη διχοτόμηση, και έχουν περάσει πλέον, κοντεύουμε να κλείσουμε 50 χρόνια και η κατάσταση βρίσκεται σε αυτό το απαράδεκτο σημείο.

Εδώ να διευκρινίσω το εξής: Οτι ακόμα και μία συμβιβαστική λύση, αν βρεθεί, λέμε, μετά από αλλεπάλληλες διαπραγματεύσεις, πιέσεις κ.λπ., στην ουσία θα είναι διχοτόμηση έτσι όπως έχει φτάσει η κατάσταση και εκεί που πάει.

Οι επιδιώξεις της Τουρκίας - και άλλων δυνάμεων - δεν κινούνται στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός ενιαίου κυπριακού κράτους, μιας Ομοσπονδίας για παράδειγμα, όπου οι δύο κοινότητες θα ζούνε μαζί, θα έχουν Σύνταγμα, μία ιθαγένεια, μία προσωπικότητα, δεν θα έχουν άλλους στρατούς κ.λπ., δεν θα είναι ενιαία Κυπριακή Δημοκρατία.

Η λογική των δύο συνιστώντων κρατών, που εμπεριέχονται και σε προτάσεις του γγ του ΟΗΕ κατά διαστήματα και που έχουν συζητηθεί σε αλλεπάλληλες συναντήσεις, οδηγεί ουσιαστικά σε δύο κράτη στη «συσκευασία» ενός, να το πω έτσι, στο «περιτύλιγμα» μιας Συνομοσπονδίας χαλαρής, που στην ουσία θα σημαίνει πάλι επί της ουσίας διχοτόμηση του κυπριακού κράτους.

Εμείς επιμένουμε ότι πρέπει το πρόβλημα να λυθεί με μία Κύπρο, μία χώρα, μία πατρίδα κοινή Ελληνοκύπριων - Τουρκοκύπριων, που θα έχει μία ιθαγένεια, μία προσωπικότητα, χωρίς στρατούς, χωρίς βάσεις, χωρίς προστάτες, χωρίς ξένα στρατεύματα και βεβαίως ο λαός θα είναι κυρίαρχος. Αυτά είναι ορισμένα στοιχεία που πρέπει να εμπεριέχει μια λύση για να πούμε ότι αποκαθίσταται η νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, της ενιαίας Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως πρέπει.

-- Η Ελλάδα στο πλαίσιο των διεθνών εμπλοκών έκανε δύο μεγάλες Συμφωνίες. Πώς βλέπετε τις συμμαχίες που ενδεχομένως - όπως λένε κάποιοι - δίνουν μία δυνατότητα εξοπλισμών στην ελληνική πλευρά, στην περίπτωση που επιχειρηθεί κάτι από τους Τούρκους;

-- Δεν είναι αμυντικές αυτές οι Συμφωνίες, πρόκειται για επιθετικές Συμφωνίες. Τόσο η Συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ, με την παραχώρηση βάσεων, στρατοπέδων στην Ελλάδα, εκτός από τη μεγάλη βάση της Σούδας και άλλων δραστηριοτήτων και ανταλλαγμάτων που έχει ζητήσει η αμερικανική πολιτική, όσο και η Συμφωνία με τη Γαλλία, δεν είναι αμυντικές Συμφωνίες.

Αλλωστε ήδη το είδαμε, τα ανταλλάγματα που ζήτησε είναι η συμμετοχή σε επεμβάσεις της Γαλλίας, σε παρεμβάσεις στην περιοχή της Αφρικής, στην Υποσαχάρια Αφρική, στην περιοχή του Σαχέλ, ήδη στέλνουμε στρατεύματα, και βεβαίως σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται όλη αυτή η λογική.

Διότι και η Γαλλία, ως μεγάλο καπιταλιστικό κράτος στην ΕΕ, έχει τα δικά της ιδιαίτερα συμφέροντα στην περιοχή, στην Ανατολική Μεσόγειο, ενδιαφέρεται και για τους υδρογονάνθρακες, ενδιαφέρεται και για τη Βόρεια Αφρική, ενδιαφέρεται να έχει πρόσβαση εδώ. Οι ΗΠΑ επίσης είναι σε αυτήν την κατεύθυνση, με τη Συμφωνία. Αρα κάθε άλλο παρά αμυντική είναι η Συμφωνία.

Δεν μιλάω τώρα και για το τεράστιο κόστος που πληρώνει ο ελληνικός λαός, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, μείωσης του εισοδήματος, των μισθών, κοινωνικών παροχών, σε συνθήκες μεγάλης ακρίβειας και έντονης φορολογίας των λαϊκών εισοδημάτων και τις επιπτώσεις που έχει αυτό, για το γεγονός ότι δίνονται δισεκατομμύρια, ουσιαστικά για να έχεις συμμετοχή σε σχέδια είτε του ΝΑΤΟ είτε της ΕΕ είτε και ξεχωριστών κρατών που έχουν τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους, όπως είναι οι ΗΠΑ ή η Γαλλία, πιο συγκεκριμένα με αφορμή αυτές τις δύο λεγόμενες αμυντικές Συμφωνίες. Με αυτήν την έννοια εμείς καταψηφίσαμε και καταψηφίζουμε αυτές τις Συμφωνίες.

Δεν πρόκειται να μας υπερασπίσουν από την τουρκική για παράδειγμα απειλή, δεν πρόκειται να υπερασπίσουν τα ελληνικά συμφέροντα. Αυτοί το μόνο που κάνουν είναι να υπερασπίζουν τα δικά τους συμφέροντα.

Αλλωστε το είδαμε. Είδαμε τον ρόλο των ΗΠΑ, στην ουσία ακολούθησαν την τουρκική πολιτική όσον αφορά τον «East Med» για παράδειγμα την προηγούμενη βδομάδα, με το non paper που έστειλαν στο υπουργείο Εξωτερικών, που λέει στην ουσία «σταματήστε τον αγωγό, τον "East Med"», διότι «φέρνει συγκρούσεις στην Ανατολική Μεσόγειο», λες και είδε το φως το αληθινό ξαφνικά, ότι φέρνει συγκρούσεις ο «East Med», ενώ άλλοι αγωγοί ή άλλες ενέργειες δεν φέρνουν τέτοιου είδους συγκρούσεις! Και βεβαίως εδώ είναι αποκαλυπτικό αυτό το ζήτημα.

Και όσο για κάποιους που νομίζουν ότι ζητώντας παραπάνω ανταλλάγματα για παράδειγμα από τις ΗΠΑ, όπως διάβαζα σε μια εφημερίδα που έλεγε «τουλάχιστον να δείξετε την καλή σας πρόθεση συμμετέχοντας στις έρευνες στα νότια της Κρήτης», για υδρογονάνθρακες κ.λπ., μαζί με τους Αμερικάνους.

Δεν πέρασε μια μέρα και δόθηκε η απάντηση από τις ΗΠΑ, λέγοντας «όχι, δεν πρόκειται να συμμετέχουμε, ούτε χρειάζεται να γίνουν έρευνες στα νότια της Κρήτης». Γιατί έχουν καθαρό στρατηγικό στόχο, είναι στρατηγικός τους εταίρος η Τουρκία, θέλουν να την αποσπάσουν από την όποια - δεν είναι μετατόπιση ακριβώς, αλλά τέλος πάντων βάλτε εντός εισαγωγικών - από τη Ρωσία, που είναι στα σύνορά της. Και βεβαίως είναι σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και ενδιαφέρονται πάρα πολύ για την Τουρκία, η οποία είναι και μεγάλη χώρα, μεγάλη δύναμη, έχει πρόσβαση σε μουσουλμανικούς πληθυσμούς στην Ασία, και άρα τη χρειάζονται και η στόχευσή τους βρίσκεται εκεί.

Και εμείς βρισκόμαστε σε έναν ανταγωνισμό ανάμεσα στην άρχουσα τάξη της Ελλάδας και την άρχουσα τάξη της Τουρκίας, για να βάλουμε τις ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ ως επιδιαιτητές αυτού του ζητήματος, την ώρα που μας σπρώχνουν σε ενέργειες με στρατιωτικές ασκήσεις και με άλλες ενέργειες, επιθετικού χαρακτήρα θα τις προσδιορίσω, για την περικύκλωση της Ρωσίας ή για την επιβολή των απόψεών τους και των συμφερόντων τους εναντίον άλλων λαών της περιοχής, είτε αυτοί βρίσκονται στην Αφρική, είτε αυτοί βρίσκονται στην Ασία, είτε βρίσκονται στα Ανατολικά της Ευρώπης.

-- Πολύς κόσμος και οι επαφές μου εδώ ρωτάνε, θα ήθελαν να μάθουν, εσείς προσωπικά είσαστε αισιόδοξος στη σκέψη ή στην πράξη για το μέλλον της χώρας μας;

-- Καλά, στη σκέψη έτσι κι αλλιώς είμαι, αλλά στην πράξη ο αγώνας μόνο το δείχνει. Γιατί μόνο αν ένας άνθρωπος είναι αισιόδοξος, ένα κόμμα, για να το πω έτσι, γιατί δεν μιλάμε σε προσωπικό επίπεδο, εγώ εκπροσωπώ το ΚΚΕ αυτήν τη στιγμή, που έχει βαθιά πίστη ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, ότι η ανθρωπότητα αργά ή γρήγορα θα βρει τον δρόμο της και θα βαδίσει στον δρόμο των ριζικών αλλαγών, ότι θα οικοδομηθεί αυτή η νέα κοινωνία, που ως έναν βαθμό τη γνωρίσαμε πειραματικά τον προηγούμενο αιώνα, με τα λάθη, τις αδυναμίες της, σε άλλες συνθήκες, η πρώτη απόπειρα δηλαδή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, αλλά που και πάλι πρόσφερε τεράστια επιτεύγματα για τους λαούς εκεί και για όλη την ανθρωπότητα. Αυτή η κοινωνία λοιπόν, απαλλαγμένη κι από λάθη και αδυναμίες και ελλείψεις του παρελθόντος, θα γίνει πραγματικότητα. Κι αυτό είναι το πιο - αν θέλετε - όχι απλά αισιόδοξο, αλλά και ρεαλιστικό μήνυμα για όλους μας, για τον λαό μας, ιδιαίτερα για τη νεολαία.