Σάββατο 18 Δεκέμβρη 2021 - Κυριακή 19 Δεκέμβρη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Κυρίαρχο σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ ήταν το ποιος μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα τον στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που και οι δύο άλλωστε παρουσίασαν ως προϋπόθεση για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Η κυβέρνηση μετέτρεψε τη διαδικασία σε ένα «πανηγύρι» για τους «υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης» που παρουσιάζει το ΑΕΠ και βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα «γκρίνιαξαν», επαυξάνοντας όμως ακριβώς σε αυτήν την ανάγκη, δηλαδή στο πώς θα δημιουργηθούν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας.

Σε αυτό άλλωστε το πλαίσιο καβγάδισαν για το αν η «προσαρμογή» στα «νέα δημοσιονομικά δεδομένα», η σταδιακή επιστροφή δηλαδή σε μια λιγότερο «επεκτατική» πολιτική, χρειάζεται να έρθει αργότερα ή γρηγορότερα, πόσο «ευέλικτο» θα πρέπει να είναι το νέο δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας που συζητιέται στην ΕΕ και πώς αυτό να αποτυπώνεται στον προϋπολογισμό, στο πώς πρέπει να αξιοποιηθεί ο φτηνότερος δανεισμός και πάει λέγοντας.

Χαρακτηριστική είναι π.χ. η αποστροφή της Εφης Αχτσιόγλου, εισηγήτριας του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία σημείωσε: «Μιλάτε για ανάπτυξη, προβλέπετε ανάπτυξη, αλλά αποσύρετε σχεδόν όλα τα μέτρα στήριξης σε εργαζόμενους, επιχειρήσεις και νοικοκυριά. (...) Δεν είναι σταδιακή απόσυρση αυτό που κάνει η κυβέρνηση. (...) Πρόκειται για μία πολύ απότομη, πάρα πολύ βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή. Το χειρότερο είναι ότι δεσμευθήκατε ότι θα κάνετε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή σε ολόκληρη την Ευρώπη μέχρι το 2024. Πρώτοι σε δημοσιονομική προσαρμογή, την ώρα που είναι ανοιχτή η συζήτηση για το πού θα είναι το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας».

Συμπληρωματικά, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΖΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης, αφού είπε ότι «είστε η ακατάλληλη κυβέρνηση να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις της εποχής», εννοώντας προφανώς αυτές του κεφαλαίου, πρόσθεσε δείχνοντας με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο ότι ο ένας παίρνει τη σκυτάλη από τον άλλον στην αντιλαϊκή επίθεση: «Θα έπρεπε να ευχαριστείτε την προηγούμενη κυβέρνηση, που εξασφάλισε εκείνο το μεγάλο αποθεματικό, το οποίο μάλιστα εσείς ισχυρίζεστε στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού ότι παραμένει και είναι ένα στοιχείο φερεγγυότητας της ελληνικής οικονομίας».

Ο δε εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδης, είπε ότι «προοπτικά η ποσοτική χαλάρωση προφανώς θα περιορίζεται, τα επιτόκια θα αρχίσουν να ανεβαίνουν και το χρέος θα γίνει ακόμα πιο δυσβάσταχτο. Η χώρα έπρεπε ήδη να προετοιμάζεται γι' αυτά τα ενδεχόμενα, αλλά η κυβέρνηση φαίνεται αυτή την ανάγκη να την προσπερνά με αφάνταστη ελαφρότητα και δυσκολονόητη αυτάρκεια».

Απαντώντας, ο υπουργός Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρας, ανέφερε πως «οι εκτιμήσεις μας είναι ότι θα πιάσουμε αρκετά υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα», δείχνοντας τον τρόπο με τον οποίο θα συνεχίζει να ματώνει ο λαός για τα κέρδη του κεφαλαίου, και πως απλά «προφανώς διεκδικούμε ρεαλιστικά πρωτογενή πλεονάσματα - όχι σαν το 3,5% που μας είχε κληρονομήσει η προηγούμενη κυβέρνηση», ενώ διαβεβαίωσε τον Π. Σκουρλέτη ότι «θα αξιοποιήσουμε τον δημοσιονομικό χώρο για να μειώσουμε ακόμα περισσότερο φόρους και ασφαλιστικές εισφορές» για τους επιχειρηματικούς ομίλους «και να ασκήσουμε και σωστή ορθολογική κοινωνική πολιτική» για να... ακούει το κεφάλαιο πως κι εκείνοι μπορούν να υπηρετήσουν με ορισμένα ψίχουλα τον στόχο της «κοινωνικής συνοχής» από τις συνέπειες της πολιτικής τους.

Τι ανέδειξε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ;

Το βασικό, που επιχείρησαν να κρύψουν όλοι οι άλλοι: Οτι καπιταλιστική ανάπτυξη και λαϊκά συμφέροντα δεν συμβιβάζονται με τίποτα, ποτέ και πουθενά, όπως επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι οι «μεγάλοι ρυθμοί» της καπιταλιστικής ανάκαμψης προήλθαν από την κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης σε ό,τι είχε απομείνει, συνεχίζοντας την αντεργατική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ (π.χ. γενίκευση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, κατάργηση του 8ωρου), προσαρμόζοντας ακόμη περισσότερο την αγορά εργασίας στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, δημιουργώντας δηλαδή έναν μηχανισμό αναπαραγωγής μιας πολύ φθηνής και αναλώσιμης εργατικής δύναμης, χωρίς δικαιώματα. Και επιφυλάσσοντας στους εργαζόμενους γενικευμένη ανασφάλεια, εκατομμύρια χαμένες θέσεις εργασίας, εντατικοποίηση της εργασίας, συμπίεση του μέσου μισθού.

Οι βουλευτές του Κόμματος ανέδειξαν ότι με «αυστηρή» ή «χαλαρή» δημοσιονομική πολιτική «μονά» ή «ζυγά», στο πλαίσιο αυτού του συστήματος, κερδίζει το κεφάλαιο και χάνει ο λαός, ο οποίος καλείται να πληρώνει είτε με μεγάλες περικοπές είτε με την ακρίβεια και τον πληθωρισμό που ροκανίζουν το λαϊκό εισόδημα από την άλλη μπάντα.

Οτι η συνέχιση της σφαγής των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η ένταση της φοροληστείας απέναντι στον λαό, οι περικοπές στα κονδύλια που αφορούν την κάλυψη κοινωνικών αναγκών - ακόμα και για την Υγεία όταν οι νεκροί μόνο από την πανδημία κοντεύουν τους 20.000 - όλα όσα αποτυπώνονται σε έναν ακόμα προϋπολογισμό, δεν αποτελούν κάποια «κυβερνητική εμμονή» ή έναν «κακό υπολογισμό» αλλά την προϋπόθεση για τα νέα μέτρα στήριξης, τις φοροαπαλλαγές, τις χρηματοδοτήσεις και επιδοτήσεις, με έξτρα «δωράκια» και εξασφάλιση νέων πεδίων κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ανέδειξαν ότι το καπιταλιστικό κέρδος δεν είναι η προϋπόθεση αλλά το βασικό εμπόδιο για να μπορεί ο λαός να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του με βάση τις σημερινές τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, τον τεράστιο πλούτο που ο ίδιος παράγει.

Με βάση αυτές τις δυνατότητες, σε συνθήκες κοινωνικοποιημένων μέσων παραγωγής, κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, εργατικής εξουσίας, θα υπήρχαν όλο και λιγότερες ώρες εργασίας και μεγαλύτερες απολαβές για τους εργαζόμενους. Θα υπήρχαν εξάλειψη της ανεργίας, περισσότερος ελεύθερος χρόνος για την εργατική τάξη, για να μπορούν να συμμετέχουν οι εργαζόμενοι στη διεύθυνση των παραγωγικών μονάδων, στα όργανα εξουσίας του εργατικού κράτους από κάτω μέχρι πάνω, για να ελέγχουν την πορεία υλοποίησης των σχεδίων και των αποφάσεων. Θα είχαν περισσότερο ελεύθερο χρόνο για ενασχόληση με τον πολιτισμό, με τον αθλητισμό, για τη διασφάλιση ενός ανώτερου επιπέδου ζωής, πνευματικής ανάπτυξης και καλλιέργειας. Αυτή ακριβώς είναι η υπεροχή του σοσιαλισμού.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ