Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή τους χαιρετίζουν «τους δεκάδες συναδέλφους που μας στήριξαν, γιατί αναγνωρίζουν στη ΔΕΣΚ την αγωνιστικότητα και την προσπάθεια που κάνουμε για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, για να ικανοποιήσουμε τις δικές μας ανάγκες ως εργαζόμενοι».

Αναλυτικά τα αποτελέσματα: Η ΔΕΣΚ έλαβε 82 ψήφους και 9 έδρες στο Διοικητικό Συμβούλιο (από 84 και 9 έδρες). Η ΕΡΣ 32 ψήφους και 4 έδρες (από 35 και 4), η ΕΠΑΚ 28 ψήφους και 3 έδρες (από 25 και 3), η ΤΕΣ 20 ψήφους και 2 έδρες (από 25 και 3) και η ΔΑΚΕ 10 ψήφους και 1 έδρα (από 7 και καμία). Αντιπροσώπους για τη ΓΣΕΕ η ΔΕΣΚ εξέλεξε 6, η ΕΡΣ 1 και η ΤΕΣ 2.

«Τις μέρες του Συνεδρίου δόθηκε μια μάχη που το αποτέλεσμά της μόνο αισιοδοξία μπορεί να γεμίσει για την οργάνωση του αγώνα το επόμενο διάστημα», σημειώνει η ΔΕΣΚ και εξηγεί:

«Το 36ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά πραγματοποιήθηκε μέσα σε συνθήκες όπου κυβέρνηση, εφοπλιστές, εργοδοσία, προσπάθησαν να αλλοιώσουν τον συσχετισμό δυνάμεων. Αυτή η προσπάθεια έπεσε στο κενό εξαιτίας της αποφασιστικής στάσης των εργαζομένων του Πειραιά, που υπερασπίστηκαν τον χαρακτήρα του ΕΚ ως οργανωτή της πάλης των εργατών, αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας των αντιπροσώπων του Συνεδρίου.

Εφαγαν τα μούτρα τους οι μηχανισμοί που θέλησαν να μετατρέψουν το ΕΚ σε στασίδι των εφοπλιστών και της εργοδοσίας, που να δέχεται, να προωθεί στις γραμμές των εργαζομένων, στα σωματεία, στους εργασιακούς χώρους την εργασιακή ειρήνη, στηρίζοντας τα σχέδια των ντόπιων και ξένων μονοπωλιακών ομίλων και του κεφαλαίου συνολικά».

Οσο για τα επόμενα βήματα στην οργάνωση της πάλης των εργατών του Πειραιά και των σωματείων τους, οι συνδικαλιστές της ΔΕΣΚ σημειώνουν ότι από θέση ευθύνης στέκονται μπροστά στην εργατική τάξη, ώστε το Εργατικό Κέντρο:

• Να παραμείνει το αποκούμπι για κάθε εργαζόμενο, για κάθε σωματείο που παλεύει για να οργανώσει την εργατική αντεπίθεση. Που παλεύει για δουλειά με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα, κόντρα στις ορέξεις των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας, όπως ο αγώνας των λιμενεργατών της COSCO, των ναυτεργατών, των μεταλλεργατών της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης στο Πέραμα, των εργαζομένων στην «e-food» κ.λπ.
• Να συνεχίσει να παλεύει για να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας Υγείας, να παρθούν μέτρα προστασίας των εργαζομένων από την πανδημία COVID-19 σε κάθε εργασιακό χώρο, ΜΜΜ, σχολεία κ.α.
• Να στηρίζει τους αγώνες των εργαζομένων και των κατοίκων σε κάθε γειτονιά ενάντια στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, όπως η δημιουργία ΣΜΑ στο Σχιστό, τα καζάνια του θανάτου σε Πέραμα και Δραπετσώνα, ενάντια στο master plan της COSCO.

«Τώρα μπροστά μας έχουμε τη νέα επίθεση που εδώ και μήνες έχει εξαπολύσει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, στον δρόμο που χάραξε η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ. Ακρίβεια, ανεργία, φοροληστεία, μείωση κονδυλίων για Υγεία - Παιδεία, νόμος Χατζηδάκη, περικοπές συντάξεων είναι μερικά μέτρα της αντιλαϊκής καταιγίδας που πλήττουν εργαζόμενους, ανέργους, νεολαία και συνταξιούχους», σημειώνει η ΔΕΣΚ.

Και θυμίζει ότι εδώ και μήνες σωματεία και συνδικαλιστικές οργανώσεις που αναπτύσσουν την κοινή τους δράση σε όλη τη χώρα παλεύουν μέσα από ζωντανές διαδικασίες, όπως με τη σύσκεψη στο Σπόρτιγκ, να γίνει ο αγώνας τους «ορμητικό ποτάμι που θα πνίξει κάθε προσπάθεια χτυπήματος των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Οι νίκες των εργατών της COSCO, της "e-food", της "Tasty" μάς δίνουν κουράγιο και θάρρος. Σ' αυτό το ποτάμι πρέπει να ενωθούν όλα τα "ρυάκια" από κάθε εργασιακό χώρο, από κάθε συνδικάτο, από κάθε εργαζόμενο που αντιλαμβάνεται ότι η λύση στα προβλήματά του δεν θα έρθει έξω από τους αγώνες. Η λύση βρίσκεται στο δυνάμωμα των σωματείων, στη μαζικοποίησή τους για την οργάνωση της πάλης μας.

Ο δικός μας δρόμος είναι ο μαζικός οργανωμένος αγώνας ενάντια στην πολιτική που στηρίζει την κερδοφορία των ομίλων. Είναι ο δρόμος της αλληλεγγύης, της συντονισμένης κοινής δράσης των σωματείων σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο. Είναι το δυνάμωμα των σωματείων μας και των συλλογικών μας διαδικασιών. Σ' αυτόν τον δρόμο θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να βαδίσει και το Εργατικό Κέντρο Πειραιά. Σ' αυτόν τον δρόμο καλούμε την εργατική τάξη και τα συνδικάτα του Πειραιά, ακόμα πιο αποφασιστικά, ακόμα πιο ουσιαστικά να οργανώσουν την πάλη τους».