Ο ΓΓ του ΚΚ Εργαζομένων Ισπανίας, Αστορ Γκαρσία, στη δική του παρέμβαση σημείωσε ότι το κόμμα του ,παρακολουθεί στενά την κατάσταση στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, του τμήματος εκείνου της εργατικής τάξης που αναγκάζεται να φύγει από τις εστίες του και τις χώρες του προκειμένου να επιβιώσει από την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού και τη φτώχεια, παρόλο που γνωρίζει τις οικονομικές και ανθρώπινες δυσκολίες ξεκινώντας έναν τόσο απελπιστικό δρόμο.

Είναι εύκολο για εμάς, στην Ισπανία, να συσχετίσουμε αυτήν την κατάσταση με δύο ιστορικές στιγμές: Πρώτον, αυτό που έζησαν οι πρόγονοί μας μετά τον εθνικό επαναστατικό πόλεμο του 1939. Κάποιες δεκαετίες νωρίτερα, ήμασταν εκείνοι που φύγαμε από τη φρίκη του φασισμού και αφήσαμε μια ζωή πίσω. Επειτα, ενώ η Γαλλία μας απομόνωσε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι χώρες του σοσιαλισμού μάς υποδέχτηκαν και μας παρείχαν σπουδές και δουλειά, εφαρμόζοντας στην πράξη τον προλεταριακό διεθνισμό.

Η δεύτερη στιγμή σχετίζεται με την καπιταλιστική κρίση του 2008, από την οποία έχει περάσει ήδη παραπάνω από μία δεκαετία. Η συνολική επιδείνωση των συνθηκών ζωής στη χώρα μας ήταν τόσο τρομερή, που η ισπανική μετανάστευση προς τις ευρωπαϊκές χώρες αυξήθηκε 100%. Ο αριθμός των Ισπανών που διαμένουν στο εξωτερικό αυξήθηκε από 1.400.000 άτομα το 2009 σε 2.600.000 το 2021, αν και γνωρίζουμε ότι τα πραγματικά στοιχεία είναι πολύ μεγαλύτερα.

Ωστόσο, γνωρίζουμε την ύπαρξη διπλών προτύπων κατά την αξιολόγηση του ανοίγματος των συνόρων μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, λαμβάνοντας υπόψιν την κάλυψη της ανάγκης των μεγάλων εταιρειών για φθηνό εργατικό δυναμικό».

Αναφορικά με τον ρόλο της ΕΕ τόνισε: «Εχουμε δει το κλείσιμο των συνόρων, τον συνωστισμό χιλιάδων προσφύγων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις συνοπτικές απελάσεις - ειδικά στην Τουρκία - τη χρήση σωματικής βίας κατά των προσφύγων σε πολλές περιπτώσεις, τη μη συμμόρφωση με τις συμφωνίες υποδοχής... Αυτό είναι που η Ευρωπαϊκή Ενωση και η χώρα μας προσφέρουν σε όσους διαφεύγουν από τον πόλεμο και τη δυστυχία.

Οι τελευταίες εξελίξεις στα σύνορα της Λευκορωσίας με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι άλλο ένα παράδειγμα του εγκληματικού ρόλου του ιμπεριαλισμού. Ενώ βομβαρδίζουν χώρες, απορρίπτουν επίσης το άσυλο για τους κατοίκους τους και τους καταδικάζουν να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης».

Σχετικά με τους μετανάστες στην Ισπανία σημείωσε: «Ανεξάρτητα από τη χώρα καταγωγής τους, είναι μέρος της εργατικής τάξης και επομένως τα αντικειμενικά τους συμφέροντα είναι ενάντια στα συμφέροντα της καπιταλιστικής εξουσίας. Ακριβώς επειδή είναι ένα τμήμα της εργατικής τάξης, υπομένουν πιο δύσκολες συνθήκες ζωής και εργασίας.

(...) Εμείς οι κομμουνιστές γνωρίζουμε ότι αυτή η κατάσταση προκαλείται από την ανάπτυξη της ιμπεριαλιστικής δράσης για την αύξηση της δύναμης και επιρροής των μονοπωλίων, είναι σύμφυτη με το ιστορικό στάδιο του καπιταλισμού που βρισκόμαστε. Γι' αυτό, εκτός από την καταγγελία του ρόλου της ΕΕ και των κυβερνήσεών τους ενάντια στους πρόσφυγες και μετανάστες εργάτες και δείχνοντας ενεργά αλληλεγγύη σε αυτούς, επιμένουμε στην οργάνωση με στόχο την επαναστατική λύση για το ξεπέρασμα του καπιταλισμού. Το εκμεταλλευτικό σύστημα δημιουργεί αυτήν τη δυστυχία και μόνο ανατρέποντας τον καπιταλισμό θα είναι δυνατό ένα μέλλον αντάξιο για όλους τους λαούς του κόσμου».