Το πραγματικό πρόβλημα, δηλαδή, προκύπτει από παντού: Μιλάμε για ένα αντιλαϊκό κράτος, εχθρικό και στις πιο στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, χωρίς ολοκληρωμένη δημόσια και δωρεάν Πρόληψη και Πρόνοια για ανθρώπους που υποφέρουν, αφού η περίθαλψη αποτελεί ατομική ευθύνη, φορτώνοντας στην οικογένεια ασήκωτα βάρη. Ενα κράτος που διαχειρίζεται τη φτώχεια με «συνταγές» ανακατανομής από τους λιγότερο στους περισσότερο φτωχούς, όπως κάνει με τα ψίχουλα του ΚΕΑ, που στηρίζουν η ΕΕ και όλες οι κυβερνήσεις. Ενα κράτος που για τα κέρδη των ομίλων αφήνει τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά έρμαιο στις ορέξεις τραπεζών και άλλων επιχειρήσεων, που σφίγγουν τη θηλιά των απειλών, των εκβιασμών και των πλειστηριασμών για να εισπράξουν. Το ψυγείο λοιπόν της φωτογραφίας στο διαδίκτυο μπορεί να γέμισε προσωρινά. Αλλά γρήγορα θα αποκτήσει ξανά την ίδια εικόνα με αυτήν προηγουμένως (όπως και χιλιάδες ακόμα ψυγεία), αν η συγκίνηση και η αγανάκτηση που προκάλεσε η φωτογραφία δεν παρακινήσουν περισσότερους να πάρουν θέση στον αγώνα ενάντια στις πραγματικές αιτίες που γεννούν τη φτώχεια, ως παράγωγο της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Ενάντια στο αντιλαϊκό κράτος, που με όλες τις κυβερνήσεις και σε όλες τις εκδοχές της αστικής διαχείρισης εντείνει τα αδιέξοδα για τον λαό και στήνει στα «εννιά μέτρα» τις ανάγκες του, την ώρα που γύρω του «σφυρίζουν» τα δισεκατομμύρια των επιδοτήσεων και των διευκολύνσεων προς τους επιχειρηματικούς ομίλους.