Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει ένα ακόμα κείμενο του Γιώργου Κακουλίδη, από τη στήλη «Το απόλυτο ρόδο», τον Μάη του 2006. Τίτλος του: «Κληρονόμος έμμονων ιδεών»

1. Τα τρία αρχικά γράμματα του Κομμουνιστικού Κόμματος, αυτά τα τρία σημεία προηγούνται, πέρα και πάνω απ' όλους, στο διηνεκές. Εκφράζουν άμεσα τους νεκρούς στους οποίους ανήκουν και τους ζωντανούς που τα κατοικούν.

2. Νίκος Ζαχαριάδης: Ως ποίημα που τον κινεί μόνο το πάθος. Στην Ιλιάδα του κινήματος είναι ο Αχιλλέας, αθάνατος και τρωτός μαζί.

3. Η ποίηση που γεννιέται και μεγαλώνει μακριά από τα βιβλία αποτελείται από πράξεις που συντελούνται μέσα στην καθημερινότητα από ανθρώπους που δεν εμφανίζονται στο δικό μας πουθενά, κι όμως σηκώνουν το βάρος μας. Αργούμε πολύ να αναγνωρίζουμε τα πλάσματα αυτά, γιατί κινούνται διακριτικά δίπλα μας, και δυστυχώς όταν τα συναντήσουμε είναι για να τα αποχαιρετήσουμε για πάντα.

4. Τα θαυμάσια λόγια ενός γέροντα αγωνιστή στο καφενείο των μουσικών στην Ομόνοια: «Αν είναι να γίνουμε βορά, ας ευχηθούμε να γίνουμε βορά λιονταριών και όχι βορά ερπετών».

5. Ανήκω στη μέσα Καισαριανή, αυτή με μεγάλωσε, αυτήν μόνο αναγνωρίζω. Οποτε δεν είμαι καλά, αρκεί μια βόλτα στους δρόμους της κι όλο το βάρος μου πάει περίπατο. Μιλώ με τον γέροντά μου Παναγιώτη Μακρή κι έρχομαι στα συγκαλά μου (...)

6. Οταν ήμουν παιδί, ξεφυλλίζοντας μια παλιά εγκυκλοπαίδεια με είχαν μαγέψει τέσσερις γκραβούρες που απεικόνιζαν το βόρειο σέλας. Μεγαλώνοντας συνέδεσα αυτό το ιδιαίτερο φαινόμενο της φύσης με την εικόνα που θα μπορούσε να πάρει η επανάσταση.

7. Μέσα απ' το πολύτιμο βιβλίο της Φιόνας Μακάρθι «Βύρων, ο βίος και ο θρύλος», ξεχώρισα ένα απόσπασμα από ένα ποίημα του Λόρδου: «Χάθηκαν δάκρυα και ράγισαν καρδιές για σένα / και τα δικά μου μηδαμινά θα ήταν, αν είχα να χύσω. / Μα καθώς στάθηκα κάτω από το καταπράσινο δέντρο / που γνέφει με ζωή εκεί που εσύ έπαψες να ζεις / και είδα γύρω μου τον πλατύ κάμπο να ξαναζεί / όλο καρπούς και επαγγελία σοδειάς, και η Ανοιξη / να σκάζει, το χαρωπό της έργο για να πιάσει / με όλα τα ανέγνοιαστα πουλιά της να πετούν, / στράφηκα απ' όσα έφερνε, σ' αυτούς που δεν μπορεί να φέρει».