INTIME NEWS

Στην ομιλία του στάθηκε σε σημεία όπως η «ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής» σε περίπτωση που μια χώρα επιτεθεί σε ένα από τα δύο κράτη, αποσιωπώντας ότι τέτοιες ρήτρες έρχονται και παρέρχονται στο έδαφος των σφοδρών ανταγωνισμών και του συσχετισμού δυνάμεων που διαμορφώνεται κάθε φορά. Χαρακτηριστικό ως προς αυτό είναι και το άρθρο 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ για τη λεγόμενη συλλογική άμυνα, που δεν απέτρεψε ούτε στο ελάχιστο τις προκλητικές αμφισβητήσεις της Τουρκίας σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Μπροστάρης στην προσπάθεια της αστικής τάξης να πατήσει πόδι σε ευρύτερες ζώνες, εστιάζοντας σε όσα προβλέπει το άρθρο 18 της Συμφωνίας, υπεραμύνθηκε της αποστολής ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στο Σαχέλ, δηλώνοντας πως δεν μπορεί να ζητάμε να μας συνδράμει η Γαλλία αλλά εμείς όχι, όταν εκείνη το χρειαστεί!

Υπεραμύνθηκε μάλιστα της βαθύτερης εμπλοκής της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΝΑΤΟ και ΕΕ, λέγοντας ότι στην Υποσαχάρια Αφρική «βρίσκονται ήδη στρατεύματα 8 ευρωπαϊκών χωρών», ομολογώντας πως η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί σημείο στρατηγικής σημασίας για την ΕΕ και τα μονοπώλιά της κι ότι με την ενεργότερη εμπλοκή της, η ελληνική αστική τάξη επιδιώκει να πάρει μέρος στο διαμοιρασμό της λείας.

Οπως είπε ο Κυρ. Μητσοτάκης, βασική επιχείρηση των ευρωπαϊκών δυνάμεων στην περιοχή είναι η γαλλική «Barkhane» (με τη Γαλλία να έχει αναπτύξει 5.000 στρατιώτες της στην περιοχή), «αμιγώς γαλλική επιχείρηση με στρατιωτική ισχύ σημαντική που προφανώς εμπλέκεται σε εχθροπραξίες με τρομοκρατικές οργανώσεις».

Για να εφησυχάσει όμως το λαό και να χρυσώσει το χάπι της συμμετοχής των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε μια ακόμα ιμπεριαλιστική επέμβαση, προσπάθησε να εμφανίσει τη μεθοδευόμενη ελληνική αποστολή επίλεκτου τμήματος των ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων ως τάχα κάτι ...άλλο, που θα ενταχθεί στην «TΑSK FORCE TACUBA», η οποία δήθεν παρέχει μόνο υποστήριξη στη γαλλική δύναμη στο Σαχέλ.

Ωστόσο, η «Tacuba» - όπου μετέχουν δυνάμεις από χώρες όπως Βέλγιο, Τσεχία, Εσθονία, Σουηδία κ.ά., αποτυπώνοντας το ενδιαφέρον μιας σειράς ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων για τον έλεγχο της εν λόγω ζώνης - είναι αναπόσπαστο τμήμα της «Barkhane».

Παραπέρα, αναδεικνύοντας ότι η Ελληνογαλλική Συμφωνία αποτελεί κομμάτι ενός ευρύτερου σχεδιασμού για την αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή, παρουσίασε ως σημαντικές παρεμβάσεις τις ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνίες με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Ιταλία, που και αυτές κινούνται στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, κόντρα στη διείσδυση άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, βάζοντας ταυτόχρονα στο κρεβάτι του Προκρούστη τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας (π.χ. οι συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο αναγνωρίζουν μερική επήρεια σε ελληνικά νησιά, ακόμα και για το μεγαλύτερο, την Κρήτη) ώστε μέσα από τέτοιες «διευθετήσεις» να διασφαλιστεί η ευρωατλαντική συνοχή στην Ανατολική Μεσόγειο.

Δείχνοντας τέλος ότι στο παρασκήνιο το παζάρι συνεχίζεται εφ' όλης της ύλης και σε όλα τα επίπεδα, στην τριτολογία του έταξε κατασκευαστικό έργο και σε ελληνικές εταιρείες, αλλά και την εμπλοκή των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και Ελευσίνας σε κατασκευαστικό και επισκευαστικό έργο.