Απαράδεκτες είναι οι πρωτόδικες αποφάσεις του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σάμου που δημοσιεύτηκαν στις 9 Σεπτέμβρη και σύμφωνα με τις οποίες κρίθηκε ως εξυβριστική η κριτική που άσκησαν ο πρόεδρος του Συλλόγου Απογόνων και Φίλων της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ και ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Σάμου, κατά δημόσιου λόγου που εκφώνησε καθηγήτρια του Γυμνασίου Μαραθοκάμπου το 2012 στη σχολική γιορτή για την 28η Οκτώβρη. Μάλιστα τους επιβλήθηκε να της καταβάλουν το ποσό των 3.000 και 5.000 ευρώ αντίστοιχα.

Το δικαστήριο αποτελούνταν από τους δικαστές Ελισάβετ Κούτρα, Αγνή Γκατζόφλια, Αριστείδη Λουλουδόπουλο. Η εν λόγω καθηγήτρια στις 28/10/2012, στο πλαίσιο των εορταστικών σχολικών εκδηλώσεων, αντί να αναδείξει τον αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στον φασισμό και στον ναζισμό και τις καταστροφικές συνέπειες αυτών των καθεστώτων, εκφώνησε δημόσια, μπροστά σε κόσμο και στους μαθητές των σχολείων, ομιλία με μισαλλόδοξες και ρατσιστικές αναφορές. Ενδεικτικά ανέφερε για τον δικτάτορα Μεταξά: «Το ερώτημα είναι: Θα βρεθεί ο εθνικός ηγέτης, όπως το '40 ο Μεταξάς, ο οποίος θα μπορέσει να εμψυχώσει τους Ελληνες και όλοι μαζί με ομοψυχία να πούμε ένα νέο ΟΧΙ στο δράμα που βιώνουμε;». Επίσης: «Σήμερα (...) η πατρίδα μας βιώνει τη χειρότερη οικονομική κρίση ως αποκορύφωμα της συνεχούς καταπτώσεως που ξεκίνησε από το 1974. Στην ουσία η κρίση αυτή προήλθε από τη μεγάλη κρίση αξιών και ιδανικών που υπήρξε αυτήν την περίοδο, στα πλαίσια του ψευτοπροοδευτισμού». Αναφέρθηκε ακόμα σε «κατευθυνόμενη μείωση και προσβολή εθνικών και θρησκευτικών συμβόλων και ιδανικών του Ελληνισμού», σε «ύπουλο διεθνισμό, ανοχή σε καταστάσεις διαλυτικές για την Ελλάδα, όπως η άκρατη λαθρομετανάστευση...».

Τα παραπάνω είχαν προκαλέσει τη δικαιολογημένη αντίδραση σωματείων και φορέων του νησιού, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί από τους παρευρισκόμενους είχαν αποχωρήσει κατά τη διάρκεια της ομιλίας, σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Το δικαστήριο με τις απαράδεκτες αποφάσεις που πήρε έκανε - έστω και εν μέρει - δεκτές τις αγωγές της εν λόγω καθηγήτριας. Ως εκ τούτου, ενώ από τη μία δικαιολόγησε το περιεχόμενο της ομιλίας της καθηγήτριας και τις προσωπικές της κρίσεις «υπό το πρίσμα της κατάστασης που βίωνε η χώρα κατά την περίοδο της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης και των πρωτόγνωρων μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών που καλούνταν να αντιμετωπίσει η χώρα...», όπως σημειώνεται, από την άλλη έκρινε ως «εξυβριστική» τη δημόσια κριτική που της ασκήθηκε.