Ο ένας, σε άρθρο του στην «Καθημερινή», ερμηνεύει καταπώς τον βολεύει τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη και τον χαρακτηρίζει «κομμουνιστή ποιητική αδεία» για να τον διαχωρίσει από το ΚΚΕ. Επικαλείται γι' αυτό το «αποτρόπαιο πρόσωπο του ολοκληρωτισμού», που «καμιά σχέση δεν είχε με τον κομμουνισμό του Μίκη», «ξεχνώντας» ότι ο Μίκης, ανάμεσα σε πολλούς, κατήγγειλε με οργή την ταύτιση του κομμουνισμού με τον φασισμό και το κατασκεύασμα των δυο ολοκληρωτισμών, που γυρνάει το μύλο του αντικομμουνισμού και «βγάζει λάδι» τον φασισμό. Ο άλλος, στα «ΝΕΑ», ερμηνεύοντας κι αυτός τον Θεοδωράκη όπως τον βολεύει, ισχυρίζεται ότι ο Μίκης «θα χαμογελούσε αν μπορούσε να ακούσει τον ΓΓ του ΚΚΕ να χρησιμοποιεί τον επικήδειό του για να αναφερθεί στην "ανατροπή του σοσιαλισμού και τη νίκη της αντεπανάστασης στη Σοβιετική Ενωση", να επιτεθεί στην ΕΕ, να καταγγείλει την απόπειρα εξομοίωσης των ολοκληρωτισμών». Μόνο που στις συγκεκριμένες αναφορές, ο Δ. Κουτσούμπας χρησιμοποίησε στην ομιλία του φράσεις και σκέψεις του ίδιου του Μίκη. Δεν το κατάλαβε άραγε ο ...έμπειρος αρθρογράφος; Το κατάλαβε και με το παραπάνω. Αλλά η πραγματικότητα δεν κόλλαγε με όσα ήθελε να γράψει... Ετσι κάνουν οι «γραβατωμένοι» αντικομμουνιστές. Για να ξεχωρίσουν τάχα από τους άλλους, τους περιθωριακούς του πληκτρολογίου και τους γυρολόγους του αντικομμουνισμού, που τις τελευταίες μέρες στάζουν δηλητήριο, αισχρά ψέματα και φαρμάκι, ξύνοντας τον πάτο του βαρελιού με όλη τη σημασία των λέξεων.