Στραβή, κουτσή κι ανάποδη είναι η «δημοκρατία» που υποτίθεται ότι θέλησαν να «εξάγουν» οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, αλλά «κούκλα» μπροστά στις εναλλακτικές των ανταγωνιστών τους, δηλαδή της Κίνας, της Ρωσίας ή του Ιράν. Αυτό το νέο επιχείρημα διακινούν οι Ευρωατλαντικοί θιασώτες, μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Βέβαια, και μόνο το γεγονός ότι λένε στον λαό να μη διαμαρτύρεται για τους πολέμους, τη φτώχεια και τον ξεριζωμό, επειδή ...αλλού είναι χειρότερα, δείχνει από μόνο του ότι το εκμεταλλευτικό τους σύστημα «ξύνει πάτο» προ πολλού. Το βασικότερο βέβαια είναι ότι και αυτό το επιχείρημα αλλού κοιτάζει, και συγκεκριμένα στην προσπάθεια να «ντυθούν» με τον μανδύα της υποτιθέμενης «μάχης της δημοκρατίας» απέναντι στον «απολυταρχισμό» τα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ απέναντι στους αντιπάλους τους. Με κάτι τέτοια, άλλωστε, οι ελληνικές κυβερνήσεις «ντύνουν» τόσα χρόνια την εμπλοκή τους στις αμερικανοΝΑΤΟικές επεμβάσεις όπου Γης, ενώ φτάνουν να ξεπλένουν ως «δημοκρατικό τόξο» τις συμμαχίες τους με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, ή τις πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου, γνωστές για τις «δημοκρατικές ευαισθησίες» και τις «μάχες» τους για ...την ελευθερία. Ο,τι κι αν σκαρφιστούν, όμως, η αλήθεια δεν κρύβεται: Πίσω από τα σχέδια και τις αποφάσεις τους βρίσκονται τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, η σύγκρουση για τα κέρδη, τις αγορές, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Γι' αυτό πραγματικό αντίβαρο για τους λαούς και τα συμφέροντά τους δεν είναι να διαλέγουν ανάμεσα «στον κακό και τον άσχημο» του ιμπεριαλιστικού συστήματος, αλλά να στοχεύσουν την «καρδιά», το σάπιο σύστημα που γεννάει φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά.