«Πριν από 41 χρόνια, στις 28 Ιούλη 1980, η φοιτήτρια της Παντείου και μέλος της ΚΝΕ, Σωτηρία Βασιλακοπούλου, χτυπήθηκε θανάσιμα μπροστά στην πύλη του εργοστασίου της ΕΤΜΑ από μπράβο της εργοδοσίας, την ώρα που μοίραζε ανακοινώσεις στους εργάτες», σημειώνει σε ανακοίνωσή του για την επέτειο από τη δολοφονία της το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ και συνεχίζει:

«Η εντολή της εργοδοσίας ήταν ξεκάθαρη: "Να μην πάρουν οι εργάτες τις προκηρύξεις του ΚΚΕ". Εκείνη τη μέρα αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά ότι η περιβόητη "αστική δημοκρατία" σταματά έξω από τις πύλες των χώρων δουλειάς, κάνοντας φανερό το πραγματικό της πρόσωπο ως δικτατορίας του κεφαλαίου.

Αποδείχθηκε ότι ο μεγαλύτερος φόβος των εκμεταλλευτών είναι να συναντηθούν οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες, οι νέοι και οι νέες με την επαναστατική ιδεολογία και πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, που τους δείχνει τον δρόμο για να πάρουν τον πλούτο που παράγουν, για να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Η συνεισφορά της Σωτηρίας σε αυτήν την υπόθεση δεν τελείωσε εκείνο το καλοκαίρι, πριν από 41 χρόνια, γιατί "ζει" και μας συντροφεύει στους καθημερινούς αγώνες που δίνουμε.

Η θυσία και ο ηρωισμός της Σωτηρίας εμπνέουν στις πιο αντίξοες συνθήκες τον σιωπηλό και δυσδιάκριτο "ηρωισμό" των εποχών μας:

• Τον "ηρωισμό" της μαθήτριας που βρίσκει χρόνο ανάμεσα στο σχολείο - εξεταστικό κέντρο και στο φροντιστήριο, για να συζητήσει και να προβληματίσει τους συμμαθητές της για το σχολείο που έχουν ανάγκη σήμερα, για τη διεκδίκηση της ζωής που αξίζει στη νέα γενιά!
• Τον "ηρωισμό" της φοιτήτριας που παλεύει για το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας, κόντρα στην προσπάθεια να τη φιμώσουν, επιστρατεύοντας ακόμα και αστυνομία μέσα στις σχολές!
• Τον "ηρωισμό" της νέας εργαζόμενης που συνεχίζει αταλάντευτα τον αγώνα, καλώντας τους συναδέλφους της να δυναμώσουν τα σωματεία, κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία και τους νόμους όλων των κυβερνήσεων - με πιο πρόσφατο το έκτρωμα Χατζηδάκη - που βάζουν συνεχώς νέους περιορισμούς στο δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση και στην απεργία.
• Τον "ηρωισμό" της νέας μητέρας που μέσα στις αμέτρητες δυσκολίες και υποχρεώσεις δεν σταματάει στιγμή να παλεύει για το μέλλον του παιδιού της, όλων των παιδιών του κόσμου.

Την Σωτηρία Βασιλακοπούλου μπορεί να την βρει κανείς στη σημερινή γυναίκα - αγωνίστρια, η οποία απορρίπτει τα σάπια πρότυπα που εξευτελίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη και αναπαράγουν τον ανταγωνισμό, τον ρατσισμό και τη ζωή "επί πτωμάτων".

Η θυσία της Σωτηρίας δεν έμεινε αδικαίωτη, γιατί από τη μέρα εκείνη μέχρι σήμερα είναι χιλιάδες αυτοί που επέλεξαν τον ίδιο δρόμο με εκείνη. Είναι χιλιάδες αυτοί που θα συνεχίσουν τον αγώνα για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό.

Οι θυσίες μας δεν πάνε χαμένες, θα νικήσουμε!».