Μια ...«ρηξικέλευθη» πρόταση έκανε την περασμένη βδομάδα η υπουργός Παιδείας της Δανίας και πρώην ηγετικό στέλεχος των «κοκκινοπράσινων», στο «συμπόσιο δημοκρατίας» που γίνεται κάθε χρόνο στο νησί Bornholm της Δανίας. Οι συμμετέχοντες είναι κατά βάση πολιτικοί, στελέχη ΜΚΟ και διάφοροι «λομπίστες», ενώ η θεματολογία είναι επί παντός του επιστητού. Σ' ένα ντιμπέιτ για το σχολείο του μέλλοντος, η υπουργός ισχυρίστηκε ότι «τα παιδιά των μικρών τάξεων (σ.σ. μέχρι τρίτη δημοτικού) δεν χρειάζεται να διδάσκονται από εκπαιδευμένους δασκάλους (σ.σ. πτυχιούχους). Μπορεί να είναι κάποιος πολύ αξιόλογος δάσκαλος θρησκευτικών, αλλά αν δεν μπορεί να επιβληθεί στα παιδιά, δεν έχει και τόσο σημασία η εξειδίκευσή του». Δηλαδή, δεν χρειάζεται ο δάσκαλος να έχει επιστημονική γνώση και κατάρτιση, αρκεί «να τα καταφέρνει» με τα παιδιά! Οπως γινόταν στις αρχές του 19ου αιώνα με την αλληλοδιδασκαλία, όπου όποιος ήξερε λίγα κολλυβογράμματα χριζόταν «δάσκαλος» και δίδασκε τους υπόλοιπους. Για τέτοιον ...εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης μιλάμε, που αργά ή γρήγορα θα αποτελέσει «βέλτιστη ευρωπαϊκή πρακτική» και θα λανσάρεται ως «σύγχρονη» και «προοδευτική» μεταρρύθμιση των εκπαιδευτικών συστημάτων. Η Δανέζα υπουργός πρόσθεσε μάλιστα ότι «η περίοδος της πανδημίας μας δίδαξε πολλά και μας έβαλε να προβληματιστούμε», επιβεβαιώνοντας πως η πανδημία αποτελεί «ευκαιρία» για κάθε είδους αντιλαϊκό σχεδιασμό, χτυπώντας στην καρδιά όχι μόνο τα δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά και τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών τους.