Η εξέλιξη της ταξικής διάρθρωσης σε συνδυασμό με τις κλαδικές μεταβολές είναι μια πολύ σημαντική δουλειά. Είναι δουλειά που πρέπει να γίνεται τακτικά από κάθε Οργάνωση Περιοχής και κάθε Τομεακή Οργάνωση, για τον καλύτερο προσανατολισμό της δουλειάς μας στην εργατική τάξη και στα σύμμαχα λαϊκά στρώματα, καθώς και για την καλύτερη ιεράρχηση κλάδων από την κάθε Οργάνωση.

Με αυτό τον τρόπο δουλειάς λειτούργησε η Κομματική Οργάνωση και στην Αρτα, με αποτέλεσμα να εντοπίσει σε ποιους χώρους συγκεντρώνονται νέοι εργαζόμενοι και να δώσει προσανατολισμό και στην αντίστοιχη Οργάνωση της ΚΝΕ. Αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα πιο στοχευμένα να καταγράψουμε και να έρθουμε σε επαφή με περισσότερους νέους εργαζόμενους.

Παρ' όλα αυτά, το γεγονός ότι η Οργάνωση της ΚΝΕ έχει καλύτερη εξοικείωση και πείρα σε θέματα που αφορούν την παρέμβαση στους μαθητές και τους φοιτητές, έχει ως αποτέλεσμα η δουλειά στην εργατική τάξη και τη νεολαία της συχνά να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Επιπλέον επαναπαυόμαστε και πολλές φορές την αφήνουμε στη δουλειά του Κόμματος. Πιστεύω ότι θα βοηθούσε να συγκροτηθούν ομάδες που θα βλέπουν την παρέμβασή μας στους νέους εργαζόμενους, σε επίπεδο Οργανώσεων Περιοχής της ΚΝΕ με την ανάλογη καθοδηγητική βοήθεια από το Κόμμα. Ταυτόχρονα τα κομματικά μέλη που είναι χρεωμένα σε αυτή τη δουλειά στην ΚΝΕ, να συμμετέχουν στις αντίστοιχες ομάδες του Κόμματος.

Σε ό,τι αφορά τη δράση μας στο εργατικό κίνημα, ο κομματικός σχεδιασμός για το Εργατικό Κέντρο Αρτας, ιδιαίτερα στην περίοδο της πανδημίας και οι παρεμβάσεις που έγιναν βοήθησαν πολύ στο ανέβασμα του κύρους του ΕΚΑ στη συνείδηση της εργατικής τάξης της πόλης. Το γεγονός ότι είχαμε αντανακλαστικά, δηλαδή εκτιμήσαμε σωστά τις διαθέσεις που επικρατούσαν, σε συνδυασμό με την άμεση παρέμβασή μας, οδήγησε οι αγώνες που γίνονται στην πόλη μας να χτυπάνε στην καρδιά του προβλήματος, να βάζουν στο επίκεντρο την πάλη ενάντια στον πραγματικό εχθρό, το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του. Ενδεικτικά αναφέρω κάποια από αυτά:

1) Το κλείσιμο εργοστασίου που εμφανίστηκαν κρούσματα Covid-19 και έκλεισε μετά από παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου, κόντρα στην προσπάθεια της εργοδοσίας και της Τοπικής Διοίκησης να τα αποκρύψουν.

2) Τα δύο θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» στην πόλη, που έγιναν το τελευταίο διάστημα. Αφορούσαν έναν εργαζόμενο delivery και έναν εργαζόμενο σε γνωστό εργοστάσιο παραγωγής τυριών. Και στις δύο περιπτώσεις η παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου ήταν άμεση.

Ειδικά σε ό,τι αφορά το δεύτερο εργατικό «ατύχημα», έγινε προσπάθεια από τις δυνάμεις μας ώστε βήμα το βήμα, με συνθήματα και παρεμβάσεις, ώστε η οργή και η θλίψη του λαού και της νεολαίας της περιοχής να πάρει όσο το δυνατόν αγωνιστικό και ταξικό προσανατολισμό. Υπήρχε άμεση παρέμβαση του ΕΚΑ, όταν έγινε γνωστό το «ατύχημα». Το Εργατικό Κέντρο κάλεσε κατευθείαν σε συγκέντρωση έξω από το εργοστάσιο και σε 2ωρη στάση εργασίας την επόμενη μέρα, έξω από την είσοδο του εργοστασίου, με κεντρικό σύνθημα «Εδώ σκοτώθηκε ο Χρήστος». Ολη αυτή η παρέμβαση που κάναμε οδήγησε σε μια από τις μαζικότερες συγκεντρώσεις που έχουν γίνει στην πόλη, με μεγάλη συμμετοχή νεολαίας και με κεντρικό σύνθημα «Κέρδη βουτηγμένα στο αίμα των εργατών». Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην περάσει στην συνείδηση του κόσμου η άποψη ότι «ήταν η κακιά η ώρα», αλλά ότι ήταν εργοδοτικό έγκλημα και ότι το κεφάλαιο μπροστά στα κέρδη του δεν υπολογίζει ανθρώπινες ζωές.

Επιπλέον όλο το προηγούμενο διάστημα η Οργάνωση ήρθε σε επαφή με περισσότερο κόσμο, γιατί ασχοληθήκαμε με πλευρές που αγκαλιάζουν το σύνολο της ζωής της εργατικής τάξης και των σύγχρονων αναγκών τους. Τέτοια παραδείγματα ήταν η δημιουργία από το ΕΚΑ του θερινού σινεμά, όπου γίνονται προβολές ταινιών, θεατρικές παραστάσεις, λαϊκά γλέντια κ.λπ. Επίσης τα λαϊκά μαθήματα, η συγκέντρωση τροφίμων τις μέρες των Χριστουγέννων, η εθελοντική αιμοδοσία κ.ά. είναι επίσης σημαντικές πρωτοβουλίες. Είναι όμως ακόμη ζητούμενο στον τρόπο δουλείας μας ώστε αυτές οι πρωτοβουλίες του Εργατικού Κέντρου να δένονται και με την ανάπτυξη της δουλειάς σε όλο τον χώρο της νεολαίας. Να διαμορφώνουμε όρους για μαζική ένταξη των νέων εργαζομένων στο εργατικό κίνημα και ακόμη παραπέρα στην επαφή με τις θέσεις και την πολιτική του Κόμματος. Εδώ είναι που πρέπει να μετρήσουμε βήματα το επόμενο διάστημα.

Τέλος, πολύ σωστά το Κόμμα εντοπίζει ότι δρούμε σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Εξίσου όμως σημαντικό είναι ότι αυτό δεν το λέμε για να μας πιάνει μοιρολατρία και απογοήτευση, αλλά για να ριχτούμε πιο βαθιά στα προβλήματα και στις ανάγκες των εργαζομένων κάθε κλάδου. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή σε αυτή τη δουλειά, που δεν θα αποτυπωθεί σήμερα, αλλά σε φάσεις ανόδου της ταξικής πάλης. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι ούτε η συνείδηση, ούτε οι συνθήκες παραμένουν στατικές. Γι' αυτό πρέπει από τώρα να θωρακίσουμε ακόμη καλύτερα, οργανωτικά, ιδεολογικά και πολιτικά το Κόμμα και την ΚΝΕ, για να μπορέσουμε με την πρωτοπόρα δράση μας, σε μη επαναστατικές συνθήκες, να διαμορφωθεί η Κοινωνική Συμμαχία και να αποτελέσει το πρόπλασμα για τη διαμόρφωση του επαναστατικού εργατικού - λαϊκού μετώπου, σε επαναστατικές συνθήκες.