Τα βήματα στη στρατηγική του κόμματος κατά το 19ο Συνέδριο, οι επεξεργασίες μας (Δοκίμια, εκδόσεις, διακηρύξεις της ΚΕ) και η επαλήθευσή τους από την ίδια τη ζωή, ιδίως μετά το 2015, επιτρέπουν την επικέντρωση στην αναβάθμιση του Κόμματος, στον θαρρετό εντοπισμό αδυναμιών και στη γενίκευση των θετικών παραδειγμάτων. Υπό την προϋπόθεση πάντα της επαγρύπνησης και της φροντίδας για την ιδεολογική ενότητα του Κόμματος, όπως παρουσιάζεται στη Θέση 23.

Τα τρία κείμενα της ΚΕ εύστοχα καταπιάνονται με μια σειρά ζητήματα. Θα σταθώ σε μερικά. Χρειάζεται να βλέπουμε στο έδαφος ή στον κλάδο ποια γεγονότα και ποια προβλήματα επιβεβαιώνουν τις θέσεις μας, να βλέπουμε τι σημαίνει σε κάθε περίπτωση «αντιλαϊκή πολιτική», να υπολογίζουμε τι θα μπει σε μια κομματική ανακοίνωση και τι θα προταθεί ως ανακοίνωση ενός σωματείου, και να σχεδιάζονται στη συνέχεια κατάλληλες πρωτοβουλίες. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει μια Επιτροπή Περιοχής μόνη της, αντικειμενικά δεν μπορεί μόνη της να έχει εικόνα από παντού. Χρονικά προηγείται το έργο κάθε μέλους, κάθε ΚΟΒ και κάθε Τομεακής, και ακολουθεί ασφαλώς η απόφαση για όποια πρωτοβουλία από τα παραπάνω συλλογικά όργανα.

Εξίσου, χρειάζεται να εντοπίζει το κάθε μέλος ή στέλεχος οτιδήποτε αφορά το Κόμμα από γόνιμους προβληματισμούς και απορίες ως την πίεση και τη συκοφαντία, για να δίνονται συλλογικά διευκρινίσεις ή να απαντώνται επιθέσεις. Αν δεν βλέπουμε την πίεση προς το κόμμα σημαίνει αδυναμία μας να εντοπίσουμε τον τρόπο με τον οποίο κάθε φορά αυτή η πίεση εκδηλώνεται, όχι ότι δεν υπάρχει. Οσο υπάρχει αστικό σύστημα θα υπάρχει και πίεση. Για παράδειγμα, η διατύπωση «ατομική ελευθερία» ουδέποτε χρησιμοποιείτο από το κομμουνιστικό ακόμη και από το ΕΑΜικό κίνημα. Οι κομμουνιστές χρησιμοποιούσαν τη διατύπωση «λαϊκές ελευθερίες». «Ατομική ελευθερία» σημαίνει διαφορετική ελευθερία για κάθε άτομο, άρα όχι συλλογικές συμβάσεις στο διά ταύτα. Επίσης, η διατύπωση «να πέσει η κυβέρνηση» ως μόνο αίτημα με όση κριτική και αν συνοδευτεί στον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει «στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ» ως αναγκαίο μέσο για να πέσει η κυβέρνηση. Χρειάζεται επίσης κατά τη διαπάλη με άλλες δυνάμεις να εντοπίζουμε σε κινήσεις, τακτικές, ακόμη και σε μεμονωμένες φράσεις, τις λογικές του οπορτουνισμού ή της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης, να ασκούμε κριτική επί του συγκεκριμένου και έπειτα να γενικεύουμε, τότε γινόμαστε και πιο κατανοητοί. Αν μένουμε μόνο στη γενική καταγγελία δεν πείθουμε.

Επιπλέον, χρειάζεται σε κάθε ΤΟ οι ομιλίες, τα δελτία Τύπου, οι ανακοινώσεις, τα άρθρα, οι φωτογραφίες κ.ά. να ενσωματώνουν προφανώς τη γραμμή μας, χρειάζεται όμως να εμπλουτίζονται επιπρόσθετα με βάση το χώρο δράσης, τη χρονική φάση και τις διαθέσεις, χρειάζεται ακόμη να υπάρχει μεράκι και ετοιμότητα. Χρειάζεται εν γένει να γεννά το μυαλό μας όσα βοηθούν για να ακουστεί μια παρέμβασή μας, για να διαβαστεί ένα κείμενό μας, για να πηγαίνει η γραμμή μας σε περισσότερους. Τα σημεία στα οποία βελτιωθήκαμε το προηγούμενο διάστημα (εκδηλώσεις για τα 100χρονα, Φεστιβάλ, παραγωγές της Κ.Ε., podcast, αντανακλαστικά του Γραφείου Τύπου, ομιλίες στη Βουλή) δείχνουν πόσα μπορούμε να κάνουμε σε όλη την κλίμακα του Κόμματος.

Μια προϋπόθεση για να προχωρούν όλα τα παραπάνω είναι η ιδεολογική μας συγκρότηση (προγραμματικές επεξεργασίες, βιβλία από τη «Σύγχρονη Εποχή», «Ριζοσπάστης»). Οσο αφομοιώνουμε την πολιτική μας αντίληψη και ειδικότερα την αντίληψή μας για την Ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, τόσο θα ξεχωρίζουμε ποια βοηθούν την αντίληψή μας και ποια την πολεμούν, θα ξεχωρίζουμε το ταξικά κρίσιμο από τις σύνθετες εξελίξεις των ημερών μας, θα «μετράμε» τις διαθέσεις. Οσο παρακολουθούμε τα Μέσα του Κόμματος και τον καθημερινό «Ριζοσπάστη» τόσο θα βρίσκουμε επιχειρήματα, γεγονότα, πρωτοβουλίες Οργανώσεων, οι οποίες απέδωσαν ή δυσκολίες και τρόπους για το ξεπέρασμά τους.

Δύο ακόμη παραδείγματα είναι χρήσιμα από την Κεφαλονιά όπου εργαζόμουν τα τελευταία χρόνια. Το φθινόπωρο πραγματοποιήθηκαν πετυχημένες κινητοποιήσεις στη Σάμη Κεφαλονιάς ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στις οποίες συμμετείχαν και άλλες δυνάμεις και ευρύτερος κόσμος. Η εγρήγορση της εδαφικής ΚΟΒ να δει το πλησίασμα του καραβιού, το οποίο μετέφερε τις ανεμογεννήτριες, και να στήσει το πρώτο «μπλόκο», και η προηγηθείσα ενημέρωση από τον εκλεγμένο με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο λιμενικό ταμείο για τον επικείμενο ελλιμενισμό του καραβιού μέτρησαν σημαντικά. Πιο συγκεκριμένα, μας βοήθησαν να πρωταγωνιστήσουμε και στις επόμενες φάσεις των κινητοποιήσεων (ματαίωση του καθ' υπόδειξιν της εταιρείας Δημοτικού Συμβουλίου, απομάκρυνση του καραβιού), αφόπλισαν όσους θα ήθελαν ενδεχομένως να μας επιτεθούν πολιτικά, μας έδωσαν τη δυνατότητα να μιλήσουμε και για την ανάγκη κοινωνικής ιδιοκτησίας του φυσικού πλούτου, πέρα από την εξαιτίας των ανεμογεννητριών οικολογική καταστροφή.

Η τοπική ΕΛΜΕ επίσης στην Κεφαλονιά εκλέγει εδώ και χρόνια στη διοίκησή της, με αυτοδυναμία, το ψηφοδέλτιο το οποίο στηρίζει το ΠΑΜΕ, παρεμβαίνει για όλα τα θέματα των εκπαιδευτικών (ακόμη και σε θέματα όπως η σίτιση ή η μετακίνηση), πραγματοποιεί εκδηλώσεις, στηρίζει άλλα σωματεία, είναι εν γένει πανταχού παρούσα. Βοήθησε σε αυτά η λειτουργία από την περίοδο του 20ού Συνεδρίου και πρωτύτερα της αντίστοιχης κομματικής οργάνωσης (τακτικές συνεδριάσεις, ιδεολογικά μαθήματα, σταθερή - συγκινητική παρουσία στελεχών, διαπαιδαγώγηση νεότερων μελών).

Γράφουν οι Θέσεις ότι το Κόμμα δρα στη πιο δύσκολη περίοδο της Ιστορίας του. Μια πτυχή αυτής της δυσκολίας είναι και ο αντικομμουνισμός. Η ευκολία για παράδειγμα με την οποία εκτοξεύονται συκοφαντίες σε βάρος μας, παρότι επανειλημμένα η πραγματικότητα τις διαψεύδει, οφείλεται στην κυριαρχία της αστικής αντίληψης και στην αναπαραγωγή της από πολυάριθμες διαδικασίες και μηχανισμούς. Εδώ και χρόνια όμως «ορθώσαμε ανάστημα» απέναντι στον αντικομμουνισμό. Χάρη και σε αυτό εμφανίζονται σήμερα κάποιες αντιστάσεις και σε έναν κόσμο πέρα από εμάς σε θέματα όπως η «εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού», ο «αντικομμουνισμός της ΕΕ», τα κάθε λογής «ευτυχώς ηττηθήκαμε». Χρειάζεται σήμερα η δουλεία όλων των Τμημάτων της ΚΕ, να διευρυνθεί και η ίδια (π.χ. με την Ιστορία του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος για το Τμήμα Ιστορίας) και να απλωθεί κατά το δυνατόν σε κάθε ΕΠ και ΤΕ για να προωθείται η αντίληψή μας, για να μπολιάζεται με αυτήν η καθημερινή μας δράση, για να θωρακιζόμαστε, για να ενισχύεται η ιδεολογική μας αυτοπεποίθηση και να αντιμετωπίζεται ο αντικομμουνισμός, όπου εμφανίζεται. Να ψάξουμε γύρω μας οι οργανώσεις ερευνητές και ανθρώπους με ικανότητα να βοηθήσουν, υπάρχουν.

Το Κόμμα μας βρίσκεται συνεχώς σε μια αναμέτρηση, όσα κατακτά τα κατακτά με αγώνα και κόπο. Με την ίδια ένταση θα γίνουν βήματα στον στόχο για Κόμμα «νους - καρδιά και οργανωτής της εργατικής - λαϊκής πάλης για τον σοσιαλισμό».