Παρασκευή 28 Μάη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Αναδιπλώσεις τύπου Κέινς για φρούδες ελπίδες!

Η διαρκής, στους αιώνες ύπαρξη των ανταγωνιστικών ταξικών αντιθέσεων φέρνει κατά καιρούς την άρχουσα καπιταλιστική τάξη να καταφεύγει σε αναδιπλωτικές κινήσεις ώστε να αποφεύγονται, έστω προσωρινά, οι συγκρούσεις. Στην οικονομική κρίση του 1929 ο Βρετανός οικονομολόγος Κέινς, υπέρμαχος πρακτικών κρατικού παρεμβατισμού ειδικά σε περιόδους ύφεσης, έδωσε το στίγμα του με τη σχετική ρύθμιση - αναδιανομή μέρους των κερδών του κεφαλαίου στις κατώτερες τάξεις, με τη μορφή κοινωνικών και άλλων παροχών. Οι δημόσιες δαπάνες μπορεί να ξοδεύονται ως επιδόματα, με στόχο όχι την αναδιανομή αλλά την επανόρθωση της ισορροπίας. Αντίθετος με την αύξηση φορολογίας, προτείνει αύξηση των ελλειμμάτων, που θα χρηματοδοτούνται από τα πλεονάσματα σε καλύτερες εποχές. Συνέβαλε και στην ίδρυση του ΔΝΤ.

Η αντικυκλική μέθοδος διαχείρισης στη σημερινή κρίση βρίσκεται πολύ κοντά στην παραπάνω ρύθμιση, ενώ περνά μεγάλο κομμάτι κρατικού παρεμβατισμού μέσα και από την Τοπική Διοίκηση.

Το καποδιστριακό σύστημα χρησιμοποιήθηκε ως σκαλοπάτι αποκεντρωμένης παρέμβασης, πρωτοστάτησε όμως και στην κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων (π.χ. stage). Δημιούργησε αυταπάτες για παροχές κοινωνικής προστασίας (π.χ. ΕΣΠΑ σε παιδικούς σταθμούς κ.λπ.). Πέρασαν στην αρμοδιότητα της Τοπικής Διοίκησης εργασιακές και διοικητικές αρμοδιότητες του υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας. Οι εργαζόμενοι ελπίζουν σε ευκολότερες προσλήψεις μέσω του δήμου, ενώ συγχρόνως μετατρέπονται σε εκλογική πελατεία. Εγκαινιάζονται σταθμοί, δίδονται υποσχέσεις για ίδρυση νέων. Καθησυχάζουν προσωρινά οι γονείς, που είναι ανύποπτοι για το τι θα επακολουθήσει: Κληρώσεις, τροφεία κ.λπ.

Οι μετέπειτα καλλικρατικοί μικραίνουν ακόμη περισσότερο το καρότο και μεγαλώνουν το μαστίγιο: Συγχωνεύονται υπηρεσίες, μακραίνει ο κατάλογος των σύντομων συμβάσεων εργασίας. Σκορπούν αυταπάτες σε νεαρές ηλικίες - και περισσότερο σε γυναίκες - για ευκαιρίες στην επιχειρηματικότητα, μέσω προγραμμάτων LEADER και άλλων. Το κράτος παρεμβαίνει μέσω δήμων, συνεταιρισμών και προγραμμάτων στην καθετοποίηση της αγροτικής παραγωγής, γενικά της μεταποίησης. Δημιουργούνται μονάδες - όμηροι των τραπεζών και εκτεθειμένες στους παραγωγούς, αφού δεν μπορούν να τους πληρώσουν την πρώτη ύλη.

Ο Κλεισθένης ο Αθηναίος ενίσταται από τα βάθη των αιώνων για την παραχάραξη του ονόματός του! Ναι, είχε χωρίσει την Αθήνα σε δήμους! Είχε εφαρμόσει πρωτοποριακό σύστημα διοίκησης! Μα τι σχέση έχει με τους δήμους που μεταλλάχτηκαν σε ανταποδοτικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα μ.Χ.; Αλλωστε εκείνος σαν ανώτατο όργανο είχε την Εκκλησία του Δήμου, τη λαϊκή συνέλευση. Δεν νομοθέτησε ότι οι δημοτικοί άρχοντες στα μεγάλα γραφεία θα διαχειρίζονται πακέτα, θα μοιράζουν μικρές και μεγαλύτερες πίτες, θα βάζουν δασμούς στα κοινωνικά αγαθά, στο νερό, στην Ενέργεια κι όποιος αντέξει! Θα αποδέχονται αρμοδιότητες του κεντρικού κράτους δίχως τα αναγκαία κονδύλια. Θα ψάχνουν για ΣΔΙΤ με όρο απαράβατο την ανταποδοτικότητα. Θα στήνουν σχολεία επιχειρήσεις. Φανερό λοιπόν ότι ο κρατικός παρεμβατισμός, όπου κι αν υλοποιείται, είναι εναρμονισμένος με τη λογική του κέρδους: Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, αφού δεν αποδίδουν χρήμα, θα μένουν σε καταστολή στα ράντζα, στα λυόμενα, στα τμήματα των είκοσι πέντε, των είκοσι επτά... Προτιμούν να ασχοληθούν με το πράσινο deal, που είναι κερδοφόρο.

Χρειάζεται να ανατρέξουμε στη δεκαετία του '30, που ιδρύονται οι περισσότεροι αγροτικοί συνεταιρισμοί και οι τότε Ενώσεις, που θα εφαρμόσουν εν μέρει και καθετοποίηση παραγωγής. Βοηθούν στην κρατική νεοεμφανιζόμενη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων, π.χ. της σταφίδας. Κατοχυρώνονται κρατικές τιμές ασφαλείας στα προϊόντα. Το κράτος, όμως, πάντα υποστηρίζει την καθαρά καπιταλιστική πλευρά της οικονομίας. Με αυτά τα δεδομένα στηρίζει και τις Ενώσεις. Γίνεται επίσης και λεηλασία της τσέπης των παραγωγών: Κάποιες «ξεχνούν», συχνά, να αποδώσουν στην τράπεζα τα εισπραχθέντα οφειλόμενα! Πολλές περιουσίες βρίσκονται δεκαετίες υποθηκευμένες, εν αγνοία των αγροτών! Στη συνέχεια οι Ενώσεις, καταχρεωμένες κι αυτές στις τράπεζες, σταδιακά βουλιάζουν. Το 2011, με νόμο του κράτους μετατρέπονται σε ΑΕ. Οι κατά τόπους συνεταιρισμοί, χρεωμένοι και σε αδιέξοδη κατάσταση, χρηματοδοτούνται με κρατικά κονδύλια μέσω και των Περιφερειών. Ετσι, γίνεται η ελπίδα τυράκι στην απελπιστική φτώχεια των μικρών αγροτών για να «τσιμπήσουν», να στήσουν ομάδες, να δανείζονται, να αγοράζουν βαριά κι ελαφριά μηχανήματα, φυτοφάρμακα κ.λπ. Ξανά πίστωση χρόνου στο σύστημα, μέχρι τελικής πτώσης, και πέρασμα της γης σε ελάχιστα χέρια.

Λίγο μετά το φετινό λιομάζωμα, παρατηρούσαμε ένα πρωινό τον κάμπο της περιοχής από κάποιο ύψος και σχολιάζαμε μαζί με τον 90χρονο γείτονα. Μας εξηγούσε πώς ήτανε μοιρασμένη η γης κατά τη λεγόμενη ανταλλαγή των πληθυσμών: «Από εκείνη την πλαγιά και μέχρι την άλλη μεριά του δρόμου, το απόκτησε ο Ζερβουδάκης από τον Κεμάλη». Τώρα υπάρχουν πάνω από σαράντα ιδιοκτησίες στην ίδια έκταση. «Από το ριζοβούνι μέχρι τα Ορθά και κάτω στον κεντρικό, το πήρε ο Ζηδιανογιώργης από τον Αχμέτη, όταν έφευγαν». Παρατηρώντας με κιάλια, διακρίνουμε τουλάχιστον άλλους τριάντα κλήρους. Κάποια κτήματα φαίνονται καλλιεργημένα, άλλα είναι χέρσα. Υπάρχει ανομοιομορφία στο είδος της καλλιέργειας. Και εδώ υπήρξε κρατικός και ενωσιακός παρεμβατισμός, με επιδοτήσεις, αναμπελώσεις, αγρανάπαυση κ.ο.κ. Η γη αλλάζει χρήσεις, κτήτορες, κληρονόμους, αγοραστές... Χωρίς όμως κεντρικό προγραμματισμό σε μια λαϊκή εξουσία που θα ανταποκρίνεται στις διατροφικές, ενεργειακές και άλλες ανάγκες του λαού, δίχως σχεδιασμό προς όφελος της εργατικής τάξης, η γη θα βρίσκεται πάντα «στον αέρα»! Θα ίπταται προς τα εκεί που φυσάνε τα ευκαιριακά σχέδια των ολίγων, ώσπου να προσγειωθεί, τελικά, στα χέρια των πολυεθνικών!

Η μνήμη, η γνώση και η θέληση του λαού, εξυπηρετεί το σύστημα να βρίσκονται σε καταστολή. Σαν την Ωραία Κοιμωμένη. Ομως δεν πρόκειται να φανεί κάποιος ...πρίγκιπας. Οι πρίγκιπες έχουν αφήσει τα σαφάρι και τις ρομαντικές ιστορίες. Φόρτωσαν φαρέτρες και στολές στα άλογα, που κάλπασαν στον κουρνιαχτό ενός προηγούμενου μεσαίωνα. Πήραν αγκαλιά τα λάπτοπ και ξεκίνησαν για management. Μέχρι και ...κρασιά μανατζάρουν. Τα δάση, αντί για κυνήγι και περίπατο, έχουν ενεργειακά ενδιαφέροντα, που είναι ακόμη πιο συναρπαστικά. Τώρα φτιάχνουν έναν καινούργιο μεσαίωνα! Υπάρχουν πρίγκιπες, τσιφλικάδες, δούλοι και αφεντικά χωρίς μεσαίωνα;

Συμφωνεί και επαυξάνει ο γείτονας και συνεχίζει: «...και τούτος επαέ ο ελαιώνας, που φτάνει μέχρι τέλος του Πατέλου, έχει τρακοσσώ χρονών ελιές, όπως θωρείς. Ητονε του "Λαδά" ο κάμπος του αγά, από τον οποίο τον αγόρασε ένας προπάππος. Τσιφλικάδες, εταιρείες, αγάδες, κάνανε και κάνουνε ό,τι θέλουνε! Μα, σαν ξυπνήσει το θεριό, θα έρθουνε τα πάνω κάτω! Φτάνει να ξυπνήσει το θεριό. Η ώρα το βάνει!».

Για να θεριέψει ο Γίγαντας θέλει τα σωματεία, τους συλλόγους και τα συνδικάτα του! Χρειάζεται και την καρδιά, τον νου, τον οργανωτή και καθοδηγητή, το ΚΚΕ.

Καλή επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου!


Καλλιόπη Λασηθιωτάκη
Εκπαιδευτικός, ΚΟΒ Κεντρικής Υπαίθρου Ηρακλείου του ΚΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ