Τι κι αν τα κρούσματα χτυπάνε «κόκκινο» κάθε μέρα, το ίδιο και οι αριθμοί των διασωληνωμένων και των θανάτων από την πανδημία... Η εικόνα αυτή... απλά δεν υπάρχει για την κυβέρνηση, που λέει πως ό,τι ήταν να κάνει το έκανε για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας και ότι όπου να 'ναι έρχονται περισσότερα εμβόλια. Και μέχρι να υποχωρήσει η πανδημία, όταν και όπως γίνει αυτό, η μόνη ελπίδα για το λαό είναι η «ατομική ευθύνη», η αυτοδιάγνωση και να εύχεται να μην αρρωστήσει από κορονοϊό ή απ' οτιδήποτε άλλο, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που στοιβάζεται και στα γκέτο της εργοδοσίας, όπου δουλεύει χωρίς μέτρα προστασίας. Κατά την κυβέρνηση, μέχρι οι «προσευχές» να πιάσουν τόπο, ο ρόλος της είναι να κρατάει... ημερολόγιο, για το πότε θα ανοίξει τα σχολεία όπως ακριβώς τα έκλεισε, χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας της υγείας, για το ποια μέρα είναι η καταλληλότερη για τους τουρ οπερέιτορ και τους ξενοδοχειακούς ομίλους να ανοίξουν τις πόρτες του Τουρισμού, με τα «πετυχημένα», όπως λέει, περσινά πρωτόκολλα - «λάστιχο», που εκτίναξαν τα κρούσματα. Κι αν η κυβέρνηση κάνει πως δεν βλέπει την πανδημία που θερίζει ζωές, στο έδαφος της έλλειψης ουσιαστικών μέτρων προστασίας και του ξεδοντιασμένου συστήματος Υγείας, είναι ζήτημα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων να της «θυμίζουν» κάθε μέρα, με τους αγώνες, τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους, ότι δεν επιτρέπουν σε κανέναν να παίζει στα ζάρια την υγεία και τη ζωή τους, για τα κέρδη του κεφαλαίου.