Πριν από λίγες μέρες, κατά τη διάρκεια της βραδινής αναφοράς, οι φαντάροι που υπηρετούμε τη θητεία μας στο Καστελόριζο γίναμε μάρτυρες ενός πρωτόγνωρου περιστατικού, όταν μας δόθηκε το παράγγελμα για σημειωτόν βήμα και παράλληλα κληθήκαμε να φωνάξουμε το τραγούδι «Μακεδονία ξακουστή».

Οταν εκφράστηκε δυσφορία από στρατιώτες για τη συγκεκριμένη διαδικασία, ο αξιωματικός που είχε δώσει το παράγγελμα κάλεσε όσους δυσανασχετούν να αποχωρήσουν από την αναφορά. Η ουσία όμως δεν βρίσκεται στη «δημοκρατική επιλογή» της αποχώρησης των στρατιωτών, αλλά στο γεγονός ότι δόθηκε μια τέτοιου είδους διαταγή.

Το συγκεκριμένο τραγούδι εκφράζει αλυτρωτικές ορέξεις, καθώς βλέπει τη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας ως αμιγώς ελληνικό έδαφος, παραβλέποντας τόσο διεθνείς συμβάσεις που έχουν υπογραφεί στο παρελθόν όσο και το γεγονός ότι δεκαετίες τώρα σε αυτά τα εδάφη κατοικούν άνθρωποι άλλων εθνικοτήτων (Βούλγαροι, Σέρβοι, Αλβανοί, κ.ά.). Τέτοιου είδους απόψεις είναι που δίνουν πάτημα και στην τουρκική επιθετικότητα να καλοβλέπει την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης και άλλων διεθνών Συνθηκών.

Οι φαντάροι εδώ στο Καστελόριζο, αλλά και σε όλη την Ελλάδα, δεν πρέπει να γίνουν εκφραστές αυτών των συνθημάτων καθ' υπόδειξη των ανωτέρων τους. Είναι ανάγκη να σηκώσουν ανάστημα και να απαιτήσουν να σταματήσουν αυτού του είδους οι πρακτικές. Να πουν όχι στις αλυτρωτικές ιδέες που πιθανόν λιμνάζουν στους κόλπους του ελληνικού στρατού και να προαγάγουν τη φιλία των λαών και όχι συνθήματα που διχάζουν και δημιουργούν μίση.