Πέμπτη 4 Μάρτη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Πλευρές της πείρας από την επεξεργασία του ιδεολογικού περιεχομένου στην ΟΒ (για το φοιτητικό κίνημα)

Χωρίς να έχουμε κατακτήσει ικανότητα συλλογικής ιδεολογικής επεξεργασίας και αντίστοιχης ιεράρχησης της ανάγκης μελετητικής εργασίας ως κομμουνιστές φοιτητές, έχουμε συσσωρεύσει - σε ένα διάστημα π.χ. 5ετίας και πάνω - κάποια πείρα από τη δουλειά πάνω στο επιστημονικό αντικείμενο του μηχανικού, σε ορισμένες του πτυχές.

Οι πρώτες προσπάθειες, π.χ. το 2014 - 2015, ήταν πιο αργόσυρτες, δεν διαφαινόταν ο δρόμος που έπρεπε να διασχίσουμε, πώς θα καταλήξουμε κάπου. Τότε δεν είχαν καν αποκρυσταλλωθεί και σταθεροποιηθεί πιο ολοκληρωμένα οι ίδιες οι αντικειμενικές τάσεις επί των οποίων επιδιώκαμε να τοποθετηθούμε. Π.χ. μόλις το 2015 υιοθετούνται τα νέα «standards» και «guidelines» για τη διασφάλιση ποιότητας στον ΕΧΑΕ (είχαν να αναθεωρηθούν από το 2005), η διαδικασία της Μπολόνια ήταν σε φάση τότε που «ανέβαζε στροφές», γινόταν πιο διεισδυτική - επιθετική και ως προς τα ίδια τα Προγράμματα Σπουδών (ΠΣ), το νέο ΠΣ της σχολής μας δεν είχε ακόμα διαμορφωθεί, το Κόμμα μας κεντρικά, το Τμήμα Παιδείας & Ερευνας, τοποθετήθηκε πιο επικαιροποιημένα και αναλυτικά στην ΚΟΜΕΠ 4/2016 για τα ΠΣ γενικά και μετέπειτα ανά αντικείμενο (για ορισμένα).

Ωστόσο, εξαιτίας τής δουλειάς αυτής, μπροστά στο ν. Γαβρόγλου (4/2019) - που συνοδευόταν από πυκνές και βαθιές εξελίξεις-αναδιαρθρώσεις - μπορέσαμε να τοποθετηθούμε με μια συγκεκριμένη κριτική των αλλαγών και τάσεων στο ΠΣ και να ενισχύσουμε έτσι την πολεμική μας. Είχαμε καταπιαστεί, σε επίπεδο ΟΒ, με τις εξελίξεις στους κλάδους που μας αφορούν και την οικονομία, π.χ. εξελίξεις στη ΔΕΗ (5/2017), τεχνολογικές καινοτομίες στην καπιταλιστική σε αντιπαραβολή με τη σοσιαλιστική παραγωγή (2/2018) κ.ά. Επιπλέον, για ένα διάστημα (2015 - 2017, πιο υποβαθμισμένα και το 2018), είχαμε καθιερώσει ετήσια εκδήλωση στη σχολή για την παρουσίαση και τη συζήτηση σχετικών θεμάτων σε συνδυασμό με τις σχετικές θέσεις και προτάσεις της ΚΝΕ και του Κόμματος (π.χ. πατέντες, επιστημονικοτεχνικές εξελίξεις στα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας κ.λπ.).

Για λόγους «πληρέστερης εποπτείας» του συγκεκριμένου «χώρου ευθύνης» χρειάζεται εδώ μια νύξη στις μακρόπνοες μεθοδεύσεις του αντιπάλου. Εχουμε έναν «φανερό και αθέατο θεωρητικό και πρακτικό ταξικό πόλεμο», που εμπλέκει τη γνώση και την κοινωνική συνείδηση και με σκοπό την παρέμβαση στον τρόπο παραγωγής είτε τον επαναστατικό μετασχηματισμό του.

Σε διημερίδα με συμμετοχή πολλών θεσμών και φορέων στην Πάτρα (30 - 31/10/2020), συμπεριλαμβανομένων του Πανεπιστημίου Πατρών (ΠΠ) και του Αμερικανού πρέσβη, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Αχαΐας αποκάλυψε: «Εμείς έχουμε βάλει σαν προτεραιότητα τον πυλώνα τεχνογνωσίας για την περιοχή μας. Πιστεύουμε ότι είναι ο βασικός πυλώνας που θα αλλάξει την οικονομία και της περιοχής μας αλλά και της χώρας μας. Ετσι, σ' αυτές τις συζητήσεις γεννήθηκε το ζήτημα πώς θα βρούμε μια πλατφόρμα να μπορέσουμε να συνεννοούμαστε, καταρχήν να μιλάμε μεταξύ επιχειρηματικής και πανεπιστημιακής κοινότητας. Γεννήθηκε η ιδέα του Patras IQ (2012), που δεν είναι μόνο μια έκθεση. Αυτό είναι αυτό που βλέπουμε πρώτο. Αλλά είναι μια διαρκής ζύμωση. Γιατί, ξέρετε, ένα από τα βασικά προβλήματα που έχουμε σα χώρα είναι και μια αλλαγή κουλτούρας. Βλέπουμε σε άλλες χώρες επιχειρήσεις να έχουνε γραφείο μέσα στα πανεπιστήμια κι εδώ δε διανοούμαστε ότι μπορεί να είναι μια εταιρεία μέσα και να βοηθάει με τους τρόπους της και να μπορέσει να δίνει κατευθύνσεις ή να βοηθάει νέες ιδέες και νέα παιδιά που σκέφτονται κάτι (...) Εγώ αυτό που έχω να καταθέσω σήμερα είναι ότι πρέπει άμεσα να φτιαχτεί μία διαρκής επιτροπή μεταξύ ΠΠ - επιχειρηματικής κοινότητας που να υποδεχόμαστε τις νέες ιδέες. Ωστε να μπορέσουμε να δίνουμε κατεύθυνση στους νέους ερευνητές, στους φοιτητές που έχουν μια ιδέα, να δίνουμε την άποψή μας αν αυτή έχει νόημα, αν έχει μέλλον στην παγκόσμια κοινότητα - γιατί πλέον πρέπει να αντιληφθούμε ότι η τεχνογνωσία που παράγεται στα πανεπιστήμια δεν αφορά την περιοχή μας, σαν αγορά, αφορά την παγκόσμια κοινότητα».

Αντίστοιχα, στην Πάτρα υπάρχουν διάφορες οργανώσεις - στελεχωμένες και από φοιτητές - με σκοπό την καλλιέργεια «επιχειρηματικών δεξιοτήτων», δρουν για την προσέλκυση φοιτητών μέσα από πολύμορφες δράσεις (events, διαγωνισμοί κ.λπ.), ακόμα κι αν αρχικά δεν σκέφτονταν «επιχειρηματικά», με μόνη δηλαδή προϋπόθεση την ενασχόληση με το αντικείμενο σπουδών τους.

Στο 3ο κείμενο των Θέσεων αναφέρεται (Θ. 53, σελ. 74): «Μπορούμε να χτίσουμε πιο αποφασιστικά στα μέλη κυρίως της ΚΝΕ υπεροχή στηριγμένη στη μαρξιστική μόρφωση και γνώση, στην ικανότητα παρακολούθησης του αντικειμένου σπουδών και ανάπτυξης κριτικής ματιάς, που μπορεί στα παραπάνω να ξεχωρίσει, να μπολιάσει με τις ριζοσπαστικές - επαναστατικές ιδέες τους νεανικούς προβληματισμούς και ανησυχίες, να επιδράσει στα βήματα του κινήματος». Συνεχίζει αμέσως παρακάτω: «Βεβαίως, δεν αφαιρούμαστε από το γεγονός ότι απέχει πολύ αυτή η επεξεργασμένη δουλειά να ακουμπάει κάτω, μαζικά στους φοιτητές, κι αυτό αφορά και συλλόγους που συμμετέχουν στο ΜΑΣ».

Κατά τη γνώμη μου, αυτή η τελευταία διαπίστωση χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Η εν λόγω διαπίστωση, αλλά κυρίως - ακριβώς επειδή είναι αντικειμενική - η «αφομοίωση» του αντικειμένου της από την «καθημερινή συνείδηση», να μη γίνει το άλλοθι για το πέρασμα σε νέα «περίοδο εκπτώσεων» ή προχειροδουλειάς των κομμουνιστών φοιτητών. Ας «μεταφράσουμε» την ανιδιοτέλεια και κάπως «διαφορετικά»: Ως προσπάθεια κατάκτησης συνθετότερων θεωρητικών γνώσεων και ουσιαστική, χρονοβόρα, μακρόπνοη διαδικασία οικοδόμησης ενός αρχικού ελάχιστου επιπέδου γνώσης της διαλεκτικής λογικής και μεθοδολογίας, στην κατεύθυνση προώθησης της λύσης τής αντίφασης μεταξύ της συνθετότητας των τεχνικών γνώσεων που καλούμαστε να διαχειριστούμε στις σπουδές μας και της μεθοδολογικής ανεπάρκειας που διέπει τα ΠΣ, πρόβλημα που δεν αφορά μια «νησίδα της συνείδησης» της σπουδάζουσας νεολαίας. Διαδικασία που σκοπός της - από το χαρακτήρα της - δεν μπορεί να είναι η αυτοπροβολή, να κάνω τον «έξυπνο», να «αντιπαρατεθώ» δήθεν «ιδεολογικά» (και άγαρμπα), η «προσωπική/επαγγελματική εξέλιξη», αλλά να αναβαθμίζει τον καθημερινό τρόπο δουλειάς, να προσανατολίζει και γονιμοποιεί επαναστατικά τη δράση - θεωρητική και πρακτική.

Αν αποφύγουμε τα γλιστρήματα, από τη μια, του «ακτιβισμού» - πρακτικισμού και, από την άλλη, της «φλύαρης» προπαγάνδας ιδεολογικών θέσεων - αξιωμάτων είτε της «αιτηματολογίας» - ως δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, που οδηγούν νομοτελειακώς στην υπερκόπωση - που συμβαίνουν στο έδαφος του καπιταλιστικού παγετού, θα έχουμε κιόλας πετύχει σημαντικό κέρδος.


Αντώνης Ευθυμιάτος
ΟΒ Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Πάτρας της ΚΝΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ