Κυριακή 20 Γενάρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Συνταξιούχος δε σημαίνει ξοφλημένος

Αποκαλυπτικός ο λόγος και των συνταξιούχων:

«Παίρνω σύνταξη 119.000 δρχ. το μήνα ή με τα νέα δεδομένα 349.23 Ευρώ. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, δε φτάνουν για φάρμακα, φαγητό και ντύσιμο. Κάθε 10-15 μέρες πρέπει να δίνω τουλάχιστον 6.000 δρχ. για τα φάρμακα της πίεσης. Σήμερα έχω την "πολυτέλεια", μετά από τόσα χρόνια δουλιάς, από το '42-'43, να τ' αγοράζω σ' αυτήν την τιμή, αν δεν είχα σύνταξη θα έπρεπε να πληρώνω πάνω από 25.000 δρχ.», λέει, περιγράφοντας την οικονομική πραγματικότητα που βιώνει, ο Μαυρίδης Παρασκευάς, μεταλλεργάτης, συνταξιούχος του ΙΚΑ.

«Εργάστηκα, συνεχίζει, χρόνια, σε συνθήκες σκληρής δουλιάς, σε εργοστάσια μετάλλου με τις χειρότερες συνθήκες εργασίας και με τον κίνδυνο της απώλειας της ζωής μου. Αρρώστησα και πήρα αναπηρική σύνταξη το '82. Θέλω, λοιπόν, μια σύνταξη ανθρώπινη, πλήρωνα χρόνια εισφορά. Σήμερα, για να ζήσεις, χρειάζεσαι 250.000 με 300.000 δρχ. Λένε ότι οι συνταξιούχοι δε χρειάζονται λεφτά, δεν τρώνε πολύ, μόνο γιαουρτάκι. Δε δούλεψα τόσα χρόνια, για να τρώω μόνο γιαουρτάκια. Συνταξιούχος δε σημαίνει ξοφλημένος άνθρωπος».

Σκυτάλη στη Νικηταρά Καλλιόπη. Συνταξιούχος του ΤΕΒΕ, γραφικές τέχνες: «Συνταξιοδοτήθηκα με βάση τη 15ετία για λόγους ασθενείας και για λόγους φροντίδας ηλικιωμένων και οικογένειας. Οι γυναίκες, βλέπετε, έχουν πολλές υποχρεώσεις, λόγω των πολλαπλών ρόλων τους: Εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος. Σήμερα παίρνω 293,38 Ευρώ ή 99.969,24 δρχ. καθαρά. Μέσα σε λίγες μέρες φεύγουν για τα βασικότατα είδη διατροφής στο σούπερ μάρκετ, στην πληρωμή των λογαριασμών, στα εισιτήρια, στη συμμετοχή μου στα φάρμακα. Με όση φειδώ κι αν τα διαχειριστώ, δε φτάνουν ούτε για 5-10 μέρες. Να πω ότι μόνο στο σούπερ μάρκετ, δίνω 40.000 δρχ.

Σαν εργαζόμενη γυναίκα με πολλαπλούς ρόλους, θέλω να πω ότι δεν αμείφθηκα ούτε στην περίοδο της εργασίας μου, αλλά ούτε και στη συνέχεια, για την προσφορά μου στην κοινωνία, στην πολιτεία, στην οικογένεια. Η κάθε γυναίκα είναι το πλέον εγκαταλειμμένο άτομο στην κοινωνία, δεν αμείβεται η συνεισφορά της. Και σήμερα προσφέρει, παρά την ηλικία της, όμως είναι πάντα πολίτης δεύτερης κατηγορίας, πρώτη στην ανεργία, στις απολύσεις, στις χαμηλές αμοιβές».

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ταλαιπωρούν ανάπηρους γέροντες(2001-03-04 00:00:00.0)
ΟΧΙ στο δίλημμα «πείνα ή κρύο»(2000-10-21 00:00:00.0)
Πατρίκιοι και πληβείοι(2000-04-29 00:00:00.0)
Σαν σιδερένια γροθιά(1998-05-30 00:00:00.0)
Η αγανάκτηση του άρρωστου συνταξιούχου(1996-06-28 00:00:00.0)
Φάτε "κοινωνικό διάλογο"(1996-02-21 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ