Διάφορα αστικά ΜΜΕ «ανακάλυψαν» τις τελευταίες μέρες τους εργαζόμενους εναερίτες και έπαιξαν θέματα για την πραγματικά ηρωική προσπάθειά τους, μέσα στις συνθήκες του χιονιά και της κακοκαιρίας, για την αποκατάσταση των βλαβών στο δίκτυο του ηλεκτρικού ρεύματος.

Αρκετά ειπώθηκαν για τη μάχη «με τα στοιχεία της φύσης», ωστόσο σε κανένα από τα σχετικά ρεπορτάζ δεν «χώρεσε» η μάχη που δίνουν οι εναερίτες με τις άθλιες εργασιακές συνθήκες, οι οποίες εντείνουν την εκμετάλλευση και αυξάνουν κατακόρυφα τους επαγγελματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζουν, ως αποτέλεσμα της πολιτικής «απελευθέρωσης» της Ενέργειας.

Δεν ειπώθηκε κουβέντα για το γεγονός ότι οι περισσότεροι εναερίτες είναι πλέον εργολαβικοί εργαζόμενοι, χωρίς δικαιώματα, πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, που δουλεύει χωρίς στοιχειώδη μέσα προστασίας, ανεβασμένο επί ώρες σε μεγάλα ύψη, αντιμετωπίζοντας επιπλέον κινδύνους από τις περικοπές στη συντήρηση του δικτύου και των υποδομών.

Ούτε κουβέντα για το ότι δουλεύουν 300 και ακόμα περισσότερες μέρες το χρόνο, παίρνουν μισθούς ψίχουλα, κι αυτούς όταν πληρώνονται, γιατί πολλές φορές οι εναερίτες εργολαβικοί εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι έως και 6 μήνες! Κι όλα αυτά χωρίς να είναι καν ενταγμένοι στα ΒΑΕ, αντιμέτωποι καθημερινά με τον κίνδυνο τραυματισμού - ακόμα και θανατηφόρου - και επαγγελματικής ασθένειας.

Μαζί με τον αστικό Τύπο, κυβερνητικά στελέχη και στελέχη της Τοπικής Διοίκησης άρχισαν και σε αυτήν την περίπτωση τους ύμνους στους «ήρωες», μόνο που οι ύμνοι αυτοί κόβονται μαχαίρι όποτε όλα τα παραπάνω αναδεικνύονται από τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους.

Το έργο το ξαναείδαμε άλλωστε πρόσφατα: Τα ίδια επιτελεία που τον ένα μήνα χτυπούσαν υποκριτικά παλαμάκια στους υγειονομικούς, τον άλλο μήνα και απέναντι στην κλιμάκωση του αγώνα των τελευταίων για ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας απάντησαν με τόνους λάσπης, συκοφαντίας και με διώξεις...