Παρασκευή 19 Φλεβάρη 2021
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΑΝΟΙΓΟΚΛΕΙΝΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ
Οι δυσκολίες για τα παιδιά είναι πολλές και σύνθετες

Κάποιες διαπιστώσεις από έρευνες σε άλλες χώρες

INTIME NEWS

Εδώ και ένα χρόνο σε ολόκληρο τον πλανήτη τα σχολεία ανοιγοκλείνουν στο όνομα της αντιμετώπισης της πανδημίας, ενώ οι αστικές κυβερνήσεις καθορίζουν όλα τα μέτρα με βάση το ζύγι «κόστους - οφέλους», την υπεράσπιση του κεφαλαίου.

Από κάθε χώρα η εμπειρία λέει πως η παρατεταμένη τηλεκπαίδευση οξύνει την ανισότιμη πρόσβαση στη μόρφωση, αφού δεν είναι οργανωμένη με διασφαλισμένες όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις (κατάλληλες συνδέσεις και συσκευές κ.λπ.) σε μαθητές και εκπαιδευτικούς. Επιπλέον, η διακοπή του ζωντανού μαθήματος, μέσα στο σχολείο, μαζί με το δάσκαλο και τους συνομηλίκους, προκαλεί πολύ πιο σύνθετες δυσκολίες στα παιδιά. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα αναγνωρίζουν τα ίδια τα κυβερνητικά επιτελεία των αστών, πανεπιστήμια και σχετικές έρευνες.

Στη Γερμανία, μελέτη του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Hamburg - Eppendorf (έγινε Δεκέμβρη - Γενάρη), κατέγραψε ότι το 1/3 των παιδιών 7 - 17 ετών εμφανίζουν αύξηση συμπτωμάτων όπως το άγχος, ο φόβος, η κατάθλιψη και οι ψυχοσωματικές διαταραχές, ως αποτέλεσμα του πολύμηνου lockdown και του κλεισίματος των σχολείων. Τα προβλήματα εμφανίζονται πολύ πιο οξυμένα σε «οικογένειες σε κίνδυνο» (π.χ. μονογονεϊκές, χαμηλών εισοδημάτων κ.α.). Οι υπεύθυνοι της έρευνας σημείωναν ότι «χρειάζεται καλύτερο σχέδιο για να στηριχτεί και να ενισχυθεί η ψυχική και συναισθηματική υγεία των παιδιών από "οικογένειες σε κίνδυνο" (...) Τα σχολεία πρέπει να έχουν τακτική επαφή με τους μαθητές και να κάνουν εκτίμηση της κατάστασης (...) Διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος παιδιά τέτοιων οικογενειών να χάσουν κάθε κίνητρο και διάθεση για μάθηση...».

Οπως μετέδωσε το πρακτορείο «Ασοσιέιτεντ Πρες», 4 στα 5 παιδιά που ρωτήθηκαν δήλωσαν ότι η πανδημία τα έχει επιβαρύνει. Ακόμα, απάντησαν ότι στις οικογένειές τους έχουν αυξηθεί οι καβγάδες, έχουν μεγαλώσει τα προβλήματα που έχουν στο σχολείο (ως προς την ικανότητά τους να συμμετέχουν στο μάθημα), έχουν χειροτερέψει οι σχέσεις με τους φίλους τους. Ακόμα, απάντησαν ότι τρέφονται λιγότερο υγιεινά, περνούν πολύ περισσότερη ώρα στο διαδίκτυο, αθλούνται λιγότερο. «Οι γονείς έχουν προσαρμοστεί στις προκλήσεις της τηλεκπαίδευσης και της εργασίας και προσπαθούν να ανταποκριθούν όσο καλύτερα μπορούν. Αλλά έχουν φτάσει και αυτοί στα όριά τους», ανέφεραν ορισμένοι από τους υπεύθυνους της έρευνας.

«Τα σιωπηλά θύματα»

Στην ιστοσελίδα του ΟΗΕ γίνεται αναφορά σε έρευνες από διάφορες χώρες που εντοπίζουν πόσο έχει αναστατωθεί η ζωή των παιδιών λόγω της πανδημίας. Χαρακτηρίζοντας τα παιδιά «τα σιωπηλά θύματα της πανδημίας» τονίζεται: «Το κλείσιμο των σχολείων, η απομόνωση, ο φόβος να κολλήσουν αλλά και να διαδώσουν τον ιό είναι παράγοντες που εμποδίζουν την ανάπτυξή τους».

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα στο Βέλγιο, 1 στους 5 εφήβους εμφάνισε συμπτώματα κατάθλιψης. Αλλη έρευνα, στο Λουξεμβούργο, κατέγραψε ότι το 67% των παιδιών δηλώνουν ικανοποιημένα από τη ζωή τους, έναντι 96% πριν από την πανδημία. Οι ερευνητές στο Λουξεμβούργο ξεχώρισαν το φόβο πολλών παιδιών και εφήβων ειδικά για το αν θα γίνουν υπεύθυνοι για τη διασπορά του ιού (σε μια κοινωνία που απογειώνει την «ατομική ευθύνη» και εξαφανίζει την κοινωνική κρατική ευθύνη δεν είναι παράξενο κάτι τέτοιο...), φόβος και ενοχές που είναι λογικό να μεγαλώνουν ειδικά όταν στο περιβάλλον τους κάποιος εκτεθεί στον ιό. Μια 10χρονη δήλωσε: «Φοβόμαστε. Δεν θέλουμε ούτε εμείς να κολλήσουμε ούτε να κολλήσουμε άλλους. Δεν βγαίνουμε έξω απ' το σπίτι...». Μια 15χρονη περιέγραφε την απογοήτευση «τού να είμαστε κλεισμένοι στο ίδιο μας το σπίτι. Χωρίς να νιώθουμε ούτε ελεύθεροι ούτε ασφαλείς...».

Σημειώνοντας ότι την περίοδο διεξαγωγής της οι μαθητές Δημοτικού στο Λουξεμβούργο δεν συναντούσαν τους δασκάλους τους παρά μία φορά τη βδομάδα, η έρευνα κατέληγε μεταξύ άλλων ότι «εκτός από την καθυστέρηση που υπάρχει στη διδασκαλία της προγραμματισμένης ύλης, τα παιδιά έχουν βγει από το πρόγραμμά τους, τόσο ως προς το μάθημα όσο και ως προς τη συναναστροφή με τους συμμαθητές και τους δασκάλους τους...».

«Επείγει να ανοίξουν τα σχολεία...»

Στα τέλη του Γενάρη, κάποιοι παιδίατροι από όλη τη Βρετανία έστειλαν μια ανοιχτή επιστολή στο υπουργείο Παιδείας τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Με βάση όσα βλέπουμε και ακούμε ότι συμβαίνουν στα σχολεία, αντιλαμβανόμαστε από πρώτο χέρι ότι η ζημιά από το lockdown διεισδύει στην πνευματική υγεία των παιδιών όλης της χώρας. Οι κοινωνικοοικονομικές διαφορές οξύνουν τις εκπαιδευτικές ανισότητες, στις περιπτώσεις που οι οικογένειες πασχίζουν να διαθέσουν στα παιδιά τους κατάλληλη πρόσβαση στο διαδίκτυο ή ιδιωτικό χώρο για να μπορούν να συμμετέχουν (στο τηλε-μάθημα) με τρόπο που να έχει νόημα...

Γινόμαστε μάρτυρες μιας έντονης και γοργής αύξησης περιπτώσεων που αφορούν την πνευματική υγεία παιδιών και γονιών. Το άγχος, η κατάθλιψη και οι αυτοτραυματισμοί βρίσκονται σε τρομακτικά επίπεδα. Οι γονείς εμφανίζουν συμπτώματα ψυχολογικού στρες, ακόμα και εξάντλησης, ως αποτέλεσμα της προσπάθειας να βοηθήσουν τα παιδιά τους στην τηλεκπαίδευση και να διατηρήσουν τις δουλειές τους. Η πανδημία έχει καταστροφικές συνέπειες στον τρόπο ζωής μας, στην εκπαίδευση και την πνευματική υγεία. Ο εμβολιασμός του διδακτικού προσωπικού προσφέρει προστασία σε μία από τις πιο κρίσιμες ομάδες του εργατικού μας δυναμικού, που με τη σειρά της προστατεύει τα παιδιά μας, τα οποία κινδυνεύουν να μετατραπούν σε μια γενιά που θα μετρά μακροπρόθεσμες covid - απώλειες, αν δεν αποτελέσουν προτεραιότητά μας...».

Σε άλλο σημείο η επιστολή υπογράμμιζε ότι ο αντίκτυπος είναι «τρομακτικός» «όχι μόνο από την πλευρά των χαμένων διδακτικών ωρών αλλά και από την πλευρά όλων των άλλων που προσφέρουν το σχολείο και η Εκπαίδευση, όπως η κοινωνική ανάπτυξη και οι εξωσχολικές δραστηριότητες. Επίσης, για πάρα πολλά παιδιά το σχολείο παρέχει ασφάλεια, συναισθηματική, ακόμα και διατροφική υποστήριξη...». Καταλήγουν επικρίνοντας την έλλειψη κυβερνητικού σχεδίου για το άνοιγμα των σχολείων με ολοκληρωμένα μέτρα προστασίας και εκφράζουν ανησυχία επειδή «φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμία βιασύνη να ξανανοίξουν τα σχολεία: Φαίνεται λες και κάποιοι θεωρούν την Εκπαίδευση πιο πολύ ως κάτι ωραίο, όχι ως κάτι απαραίτητο...».

Ευάλωτη η παιδική ψυχική υγεία

Η έκθεση για την Ψυχική Υγεία Παιδιών και Νέων στην Αγγλία - που δημοσιεύτηκε το φθινόπωρο, με βάση στοιχεία από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία - κατέγραψε ότι 1 στα 6 παιδιά ηλικίας 5 - 16 ετών παρουσιάζει «πιθανό πρόβλημα ψυχικής διαταραχής», έναντι 1 στα 9 που ήταν πριν από μια τριετία. Τα παιδιά που πήραν μέρος στην έρευνα στάθηκαν στις «οικογενειακές εντάσεις» και τις «οικονομικές ανησυχίες» που τα επηρεάζουν, στο ότι «έχουν απομονωθεί από τους φίλους τους», αλλά και στο ότι «φοβούνται πως ο ιός θα προκαλέσει την αναστάτωσή τους».

Η έρευνα επισημαίνει ότι επιπτώσεις από τις μειωμένες κοινωνικές συναναστροφές αντιμετωπίζουν ακόμα και τα μικρά παιδιά, με τους υπεύθυνους να σημειώνουν ότι στην ηλικία των 2 - 3 ετών η ευρύτερη κοινωνική επαφή (με τον περίγυρο της οικογένειας κ.τ.λ.) καλλιεργεί μια σειρά από ερεθίσματα σημαντικά για τη συνολική τους κοινωνική ανάπτυξη.

Ιδιαίτερα έντονη είναι η ανησυχία για τα παιδιά με ειδικές - μαθησιακές ή άλλες - ανάγκες, για τα οποία είναι ισοπεδωτικές οι συνέπειες από τον «εγκλεισμό» στο σπίτι ή τη διακοπή προγραμμάτων που τους διασφάλιζαν σημαντική βοήθεια (μεταξύ άλλων γιατί τέτοιοι τομείς έχουν περάσει στα χέρια ΜΚΟ και ιδρυμάτων που προχωρούν σε μεγάλες περικοπές προσωπικού και πόρων με τα νέα δεδομένα). Επιστήμονες δηλώνουν πολύ προβληματισμένοι για το βάθος των συνεπειών, τονίζοντας ότι ακόμα και πριν από την πανδημία μόλις για 1 στα 3 παιδιά που χρειάζονταν ψυχολογική υποστήριξη εξασφαλιζόταν. Τώρα, με δεδομένη την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας και τη νέα ύφεση, που θα φορτωθεί ξανά στις πλάτες του λαού, η ανισότιμη πρόσβαση θα έχει ακόμα πιο καταστροφικά αποτελέσματα.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ