Εκ μέρους του ΚΚΕ παραβρέθηκαν ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, και η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ, ενώ στεφάνια έστειλαν η ΚΕ του Κόμματος, όπως και ο ΓΓ της ΚΕ, Δ. Κουτσούμπας.

Αποχαιρετώντας την εκ μέρους του ΚΚΕ, η Λίλα Καφαντάρη σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Σήμερα ήρθαμε να αποχαιρετήσουμε την Τιτίκα. Για όλους μας ήταν η Τιτίκα. Οχι μια ηλικιωμένη συναγωνίστρια και συνάδελφος. Γιατί η προσωπικότητά της δεν είχε απλώς νεανικότητα, αλλά την γνήσια επαναστατική φρεσκάδα ενός ανθρώπου που οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον. Παρόλο που καταγόταν από αστική οικογένεια, ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την ιδέα ότι υπάρχουν φτωχοί και αδικημένοι. Εδωσε μάχες μέχρι τέλους για να πολεμήσει την αιτία του κακού. Τον καπιταλισμό. Πάντα στο πλευρό του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Η Τιτίκα ήταν ένας άνθρωπος ελεύθερος, γενναίος και μαχητικός. Ποτέ δεν μασούσε τα λόγια της και δεν δίσταζε να εκφράσει τις απόψεις της όπου κι αν βρισκόταν. Μια γυναίκα που δεν χωρούσε στον στενό κορσέ αυτής της σκληρής πραγματικότητας και είχε πάρει απόφαση από τα νεανικά της χρόνια να κάνει τα πάντα για να την αλλάξει. Να κάνει τον κόσμο δίκαιο. Και φυσικά είχε την πολιτική γνώση και τη σοφία να μην αυταπατάται ότι αυτό μπορεί να το κάνει μόνη της με προσωπικό αγώνα ή μέσω μόνο της τέχνης της. Ετσι από νωρίς πήρε θέση δίπλα στο ΚΚΕ και τους αγώνες του (...) Η δημιουργικότητά της ήταν ασίγαστη. Η φλόγα στα μάτια της μπροστά στις μαγευτικές δυνατότητες του ανθρώπου και ο θυμός με το σύστημα που τις εμποδίζει να εκφραστούν, ήταν γι' αυτήν το ισχυρό κίνητρο μιας συνεχούς ανάγκης καλλιτεχνικής αναζήτησης. Είτε μέσα απ' τη συγγραφή, είτε παίζοντας ή και σκηνοθετώντας στο θέατρο (...)

Η Τιτίκα υπερασπίστηκε με σθένος τη Σοβιετική Ενωση και την προσφορά της στην ανθρωπότητα. Εδινε συνεχή μάχη και δημόσια απέναντι στον αντικομμουνισμό και τη συκοφαντία στο πρώτο εργατικό κράτος και τα επιτεύγματά του. Πίστεψε βαθιά στην αναγκαιότητα του επιστημονικού σοσιαλισμού - κομμουνισμού ως ανώτερης μορφής κοινωνικής οργάνωσης (...) Αυτή η ισχυρή προσωπικότητα, η ελεύθερη γυναίκα, η μαχήτρια δεν φοβήθηκε ούτε τον θάνατο. Μάλιστα, σε μια ερώτηση δημοσιογράφου για το αν φοβάται τον θάνατο απάντησε: "Γιατί να τον φοβάμαι; Οταν με φέραν στη ζωή με ρώτησαν αν φοβάμαι τη ζωή; Τι να φοβηθώ;". Τιτίκα κι εμείς σήμερα δεν σε αποχαιρετάμε μίζερα. Εζησες και έκλεισες τον κύκλο της ζωής σου όπως ακριβώς ήθελες. Με παλικαριά, αγώνες, δημιουργικότητα και αισιοδοξία για έναν καλύτερο κόσμο, που σίγουρα θα έρθει. Κράτησες μέχρι τέλους ελεύθερη την ψυχή σου. Εμείς, οι σύντροφοί σου, σου υποσχόμαστε ότι θα κάνουμε τα πάντα για να συνεχίσουμε την πάλη, ώστε να εμπνέουμε τον λαό μας μέχρι να φουντώσει το λαϊκό κίνημα και να γίνει ανίκητο».

Εκ μέρους του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών ο πρόεδρός του Σπ. Μπιμπίλας αποχαιρέτησε την Τιτίκα Σαριγκούλη, ένα εκλεκτό μέλος του ΣΕΗ, όπως τόνισε. Η εκλιπούσα, είπε ήταν ένα υπέροχο πλάσμα, που οι συνάδελφοί της θα θυμούνται πάντα το χαμόγελό της, την εργατικότητά της, τη μαχητικότητά της, ήταν ένα παράδειγμα για όλους τους, μια αιώνια νέα. Ηταν αξιαγάπητη για όλους τους νέους ηθοποιούς που τους στήριζε, πρώτη στις διαδηλώσεις παρά τα προβλήματά της, ήταν πάντα εκεί κι ακόμα κι αν διαφωνούσε κάποιος μαζί της, δεν μπορούσε να μην τη θαυμάζει, πρόσθεσε και κατέληξε: Ηταν για όλους τους ηθοποιούς ένα τρανό παράδειγμα του πώς πρέπει να είναι οι άνθρωποι».