«Εχουμε μπει σε μια περίοδο που θα πειστεί η περιοχή και ο κόσμος για την πραγματικότητα της Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου», δήλωσε ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρ. Τ. Ερντογάν, καθώς η τουρκική αστική τάξη επιταχύνει τις προσπάθειές της για διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους και συνολικά κατοχύρωση των διεκδικήσεών της στην περιοχή. Ο Ερντογάν πρόσθεσε ότι «λόγω της αδιάλλακτης στάσης του δίδυμου Ελληνοκυπρίων - Ελλάδας σηκώνουμε μαζί τα μανίκια για την εγκαθίδρυση ενός νέου μέλλοντος (σ.σ. στην Κύπρο και όλη την περιοχή) αφήνοντας στην άκρη τη συζήτηση και διαπραγμάτευση των στοιχείων που έφτασαν σε σημείο να μην έχουν νόημα».

Ο υπουργός Αμυνας Χουλούσι Ακάρ διαμήνυσε από την πλευρά του ότι «τα πλοία μας συνεχίζουν τις εργασίες τους. Και εμείς διασφαλίζουμε την ασφάλειά τους και τους συνοδεύουμε. Είμαστε αποφασισμένοι στο θέμα αυτό. Ως τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις εμείς είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύουμε τα δικαιώματα, ενδιαφέροντα και συμφέροντα της χώρας μας και του έθνους μας στην ξηρά, στη θάλασσα και τον αέρα». Αναφερόμενος ειδικότερα στο Κυπριακό, τόνισε ότι «η Κύπρος είναι εθνικό ζήτημα της Τουρκίας», η οποία θα συνεχίσει «να εκπληρώνει τις ευθύνες της που απορρέουν από τον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης». Απευθυνόμενος δε και προς την Ελλάδα, την κάλεσε να «εγκαταλείψει την αδιάλλακτη στάση» και να αναγνωρίσει την «τουρκική παρουσία εκεί (σ.σ. στην Κύπρο)», μιλώντας για δύο «κυρίαρχες και ίσες οντότητες» στο νησί.

Χαρακτηριστική ήταν και η συνέντευξη που έδωσε ο ίδιος ο ηγέτης του ψευδοκράτους Ερσίν Τατάρ στο δίκτυο TRT, κατά την οποία υπεραμύνθηκε του «ανοίγματος» των Βαρωσίων και απηύθυνε «έκκληση να επιστρέψουν οι Ελληνοκύπριοι στις περιουσίες τους, να ανοίξουν και πάλι τις επιχειρήσεις τους αν το επιθυμούν, όμως - ξεκαθάρισε - όλα αυτά θα είναι εντός των συνόρων της ΤΔΒΚ». Επέμεινε δε στη λύση των δύο κρατών, σημειώνοντας ότι «η πολιτική ισότητα είναι μία από τα θεμέλια και τις προϋποθέσεις για μια μόνιμη και βιώσιμη λύση». Επανέλαβε τα περί «δύο χωριστών λαών» και «δύο χωριστών κρατών» που υπάρχουν στο νησί, λέγοντας ότι στο εξής οι προσπάθειες για το Κυπριακό πρέπει να επικεντρωθούν σε αυτήν τη «λύση», αλλά και ότι τα «δύο κράτη» στο νησί θα μπορούσαν να συνεργαστούν σε θέματα όπως η Υγεία και η αντιμετώπιση της πανδημίας, προτείνοντας μεταφορά Ελληνοκυπρίων ασθενών με κορονοϊό σε νοσοκομείο που πρόσφατα χτίστηκε στην κατεχόμενη Λευκωσία. Συμπλήρωσε δε ότι υπάρχουν πολλοί ακόμα τομείς στους οποίους θα μπορούσε να υπάρξει συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών, καταλήγοντας ότι αν υπάρξει «ειλικρίνεια και ρεαλισμός» «δεν υπάρχει νόημα να χαθεί άλλος χρόνος».

Παρέμβαση έκανε και ο ηγέτης του Εθνικιστικού Κινήματος ΜΗΡ Ντεβλέτ Μπαχτσελί, που είπε ότι «το Κυπριακό συνιστά εθνική υπόθεση και δεν θα υπάρξει κανένας συμβιβασμός επ' αυτού (...) Η ανεξαρτησία της ΤΔΒΚ είναι συνώνυμη με την ανεξαρτησία της Τουρκίας. Η ΤΔΒΚ δεν είναι απλά θέμα πολιτικής ή στρατηγικής για την Τουρκία. Η ασφάλειά της είναι η ασφάλεια της Τουρκίας. Η μαγιά της γεωγραφίας της Κύπρου είναι τουρκική, ο ακρογωνιαίος λίθος της ιστορίας της Κύπρου είναι το τουρκικό έθνος. Οταν κοιτάζουμε την Κύπρο βλέπουμε μόνο Τούρκους...».

Στο μεταξύ, πυκνώνουν (τουρκικά αλλά όχι μόνο) δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία η κυβέρνηση Σάρατζ από τη Λιβύη θα προχωρήσει στην αναγνώριση του ψευδοκράτους. Αντίστοιχα σχέδια φέρεται να εξετάζει και το Αζερμπαϊτζάν, όπως και το Πακιστάν.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, δουλειά πιάνουν και τα αστικά επιτελεία, μεταξύ άλλων καθησυχάζοντας για τις διακηρύξεις της Αγκυρας περί «δύο κρατών» στην Κύπρο και επισημαίνοντας ότι πάνω απ' όλα σημασία έχει η επανέναρξη των συνομιλιών, δηλαδή η άμεση κλιμάκωση του παζαριού. Για παράδειγμα, εκπρόσωπος του Κυπριακού Κέντρου του Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη του Οσλο υποστήριξε ότι «οι ισχυρισμοί του Προέδρου Ερντογάν δεν πρέπει να απορριφθούν συνοπτικά», αλλά και ότι «οι ενέργειες της Τουρκίας και οι δηλώσεις του Προέδρου της δεν προέρχονται από το πουθενά, αλλά είναι αποτέλεσμα της αποτυχίας της ειρηνευτικής διαδικασίας στο Κραν Μοντάνα το καλοκαίρι του 2017». Ουσιαστικά έτσι καλλιεργείται ανοχή στη μία ή την άλλη μορφή διχοτόμησης του νησιού, αφού και το 2017 οι «λύσεις» που συζητούνταν δεν οδηγούσαν παρά στο διαμελισμό της Κύπρου και τη βαθύτερη εμπλοκή της στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.