Πέμπτη 19 Νοέμβρη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
Λογαριάζουν και σήμερα χωρίς τον ξενοδόχο

Παναγιώτης ΣΟΦΟΣ, πρόεδρος της Ενωσης Αμαξωμάτων την περίοδο του Ν. 330

Η άρχουσα τάξη και οι κυβερνήσεις που την υπηρετούν αξιοποιούν τη νέα κρίση και την πανδημία για να αφαιρέσουν ό,τι με αγώνες και αίμα είχε κατακτήσει η εργατική τάξη. Επιχειρούν μείωση μισθών και ημερομισθίων, κατάργηση των ΣΣΕ, του 8ωρου κ.ά.

Προκειμένου να διατηρήσουν τον εργασιακό μεσαίωνα, ο ΣΕΒ αναθέτει στην κυβέρνηση να φέρει νόμο που θα περιορίζει τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και θα εξαφανίζει το δικαίωμα της απεργίας, επιβάλλοντας σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς. Στέλνουν μήνυμα και στους επίδοξους επενδυτές που θέλουν να βάλουν στο χέρι τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του τόπου ότι τους προσφέρουν αλυσοδεμένη την εργατική τάξη. Η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης συνοδεύεται πάντα με την ένταση της κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας. Χρησιμοποιούν τους νόμους και τα δικαστήρια, την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, τα ΜΑΤ, κάθε μέσο.

Κάπως έτσι έδρασαν η άρχουσα τάξη και η κυβέρνηση της ΝΔ και την περίοδο μετά τη χούντα. Η άρχουσα τάξη ήθελε να διατηρήσει τη στυγνή εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς, γι' αυτό ανέθεσε στην τότε κυβέρνηση να ψηφίσει νόμο που θα της έδινε αυτήν τη δυνατότητα. Αυτή, πρόθυμη, ψήφισε το νόμο 330/75.

Ομως, λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, την εργατική τάξη. Ηταν τόσο ισχυρή η δυναμική των αγώνων των εργαζομένων εκείνη την περίοδο, που τσαλαπάτησε τον Ν. 330 και επέβαλε αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα, Συλλογικές Συμβάσεις, άνοιξε δρόμο για το 40ωρο, το 5ήμερο, την επέκταση των ΒΑΕ.

Εχουν μείνει στην ιστορία του εργατικού κινήματος οι αγώνες της ΛΑΡΚΟ, της Μαντέμ Λάκκο, οι αγώνες των οικοδόμων, της «Χαλυβουργικής», των ναυπηγείων, των αμαξωμάτων ΒΙΑΜΑΞ, Σαρακάκη, «Deutsche», «Mazda» και τόσοι άλλοι. Κατά εκατοντάδες γράφονταν οι εργάτες στα σωματεία, συγκροτούσαν εργοστασιακές επιτροπές.

Θυμάμαι στη ΒΙΑΜΑΞ, που ξεκίνησε η απεργία με αίτημα να παρθούν πίσω οι απολύσεις στις οποίες προχώρησε η εργοδοσία προκειμένου να τρομοκρατήσει τους 1.500 εργαζόμενους που δούλευαν εκεί. Η απεργία έληξε μετά από 75 μέρες, με νίκη των εργατών, αφού επέβαλαν την επαναπρόσληψη των απολυμένων και αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα. Ενισχύθηκε το σωματείο με σωματειακές επιτροπές κατά τμήμα και με εργοστασιακή επιτροπή.

Η εργοδοσία, στη διάρκεια της απεργίας, χρησιμοποίησε όλα τα μέσα, με απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, με λοκ άουτ. Οι εργαζόμενοι όμως απάντησαν με κλιμάκωση του αγώνα, με τέτοιο πείσμα και πίστη που τσάκισαν και το νόμο 330 και τους μηχανισμούς της εργοδοσίας.

Δεκάδες είναι τα παραδείγματα μαχητικής διεκδίκησης των εργατών και σε άλλους κλάδους, στο Δέρμα, στον Ιματισμό, παντού. Αποτέλεσμα ήταν η ανατροπή του Ν. 330 και η de facto επιβολή του συνδικαλιστικού κινήματος στους χώρους δουλειάς.

Γι' αυτό και σήμερα κυβέρνηση και ΣΕΒ ματαιοπονούν αν πιστεύουν ότι η εργατική τάξη θα ανεχθεί τον εξευτελισμό και την υποταγή, να δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς δικαιώματα και χωρίς ανθρώπινους μισθούς. Ο νέος νόμος που ετοιμάζει η κυβέρνηση θα έχει την τύχη του νόμου 330. Οσο υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, η ταξική πάλη θα συνεχίζεται και θα είναι ο εφιάλτης των κεφαλαιοκρατών όπου Γης.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ