Την «αναθέρμανση» των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό σηματοδοτεί η προχτεσινή πρώτη συνάντηση Αναστασιάδη - Τατάρ, όπου σύμφωνα με τις δύο πλευρές συζητήθηκε το ενδεχόμενο μιας νέας πενταμερούς. Η επανεκκίνηση των συνομιλιών, με διεθνή εποπτεία και με «νέες ιδέες», συνεχίζει τη διαπραγμάτευση από εκεί που σταμάτησε τον Ιούλη του 2017 στην Ελβετία. Από τότε μέχρι σήμερα όμως, έχει τρέξει πολύ νερό στ' αυλάκι...

Η τουρκική επιθετικότητα που κλιμακώνεται, με τις πλάτες των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και το ιμπεριαλιστικό παζάρι που συνεχίζεται στην περιοχή, με ευρωατλαντική σφραγίδα και τη συμμετοχή των αστικών τάξεων Τουρκίας, Ελλάδας και Κύπρου, είναι το έδαφος πάνω στο οποίο ξεκινούν πάλι οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό.

Η ένταση των τουρκικών προκλήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ, από την επομένη κιόλας της συνάντησης των δύο ηγετών, αλλά και η απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης να ανοίξει τα Βαρώσια, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τις προθέσεις και τα σχέδια της αστικής τάξης της Τουρκίας. Δίπλα σε αυτά, ορισμένες καινούργιες εξελίξεις διαμορφώνουν τη μεγάλη εικόνα και επιδρούν στη διαπραγμάτευση για το Κυπριακό.

Τέτοια είναι η ενεργότερη και πιο άμεση εμπλοκή αμερικανικών μονοπωλίων στη διεκδίκηση του ενεργειακού πλούτου της Ανατ. Μεσογείου.

Εκτός από την «ExxonMobil», που δραστηριοποιείται στο κοίτασμα «Γλαύκος» της κυπριακής ΑΟΖ και έχει αποκτήσει δικαιώματα ερευνών σε οικόπεδα νότια της Κρήτης, ένας ακόμα αμερικανικός κολοσσός, η καλιφορνέζικη «Chevron», έκανε το «μεγάλο μπάσιμο» στην περιοχή, εξαγοράζοντας τον περασμένο Ιούλη την πετρελαϊκή «Noble Energy».

Η «Noble» είναι ιδιοκτήτης του κοιτάσματος Λεβιάθαν στο Ισραήλ, με αποθέματα φυσικού αερίου 22 τρισ. κυβικών ποδιών και του κοιτάσματος Ταμάρ με 7,1 τρισ. κυβικά πόδια. Συμμετέχει όμως και στη διαχείριση του οικοπέδου 12 «Αφροδίτη» στην Κύπρο, με 4,5 τρισ. κυβικά πόδια φυσικό αέριο, σε κοινοπραξία με τη «Shell» και την ισραηλινή «Delek».

Απ' αυτά και μόνο τα μεγέθη, είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη εξαγορά αναβαθμίζει κατακόρυφα το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τις εξελίξεις στην περιοχή, ειδικά σε ό,τι αφορά τα Ενεργειακά. Ρίχνει ταυτόχρονα «λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών με άλλες δυνάμεις, κυρίως με τη Ρωσία, αφού τα ενεργειακά αποθέματα της περιοχής προορίζονται για την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Με τη συγκεκριμένη εξαγορά, οι ΗΠΑ αποκτούν ενεργότερο ρόλο και στα σχέδια για τους αγωγούς που θα μεταφέρουν το φυσικό αέριο στην Ευρώπη, συμμετέχοντας μέσω της «Chevron» στην κοινοπραξία για τον «East Med», αλλά και στα παζάρια για τις ανταγωνιστικές διαδρομές μέσω Τουρκίας.

Με «όχημα» επομένως τα Ενεργειακά, οι ΗΠΑ ενισχύουν το αποτύπωμά τους στους ανταγωνισμούς που μαίνονται στην Ανατ. Μεσόγειο και στήνουν νέα αναχώματα για την ανάσχεση της ρωσικής επιρροής. Χαρακτηριστική ως προς αυτό είναι η επίσκεψη πριν από λίγες μέρες στη Λευκωσία του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για στρατιωτικές υποθέσεις, Κλαρκ Κούπερ.

Αποτιμώντας τις επαφές του, επέκρινε την κυπριακή κυβέρνηση επειδή «δεν έχει ακόμη λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να αρνηθεί την πρόσβαση λιμένων σε ρωσικά πλοία. Αυτά και άλλα βήματα είναι σίγουρα απαραίτητα, αλλά αποτελούν επίσης μέρος της στρατηγικής στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και του νόμου για την ενεργειακή εταιρική σχέση του 2019».

Μέσα από αυτό το πρίσμα πρέπει να ιδωθεί και η παραπέρα ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου, μεταξύ άλλων και με την άρση του εμπάργκο όπλων μετά από 33 χρόνια, που σε συνδυασμό με τη Συμφωνία για τις βάσεις με την Ελλάδα και την τριμερή στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, συμπληρώνει την αμερικανοΝΑΤΟική «προβολή ισχύος» σε όλη τη νοτιοανατολική πτέρυγα της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας.

Οι εξελίξεις αυτές και οι σχεδιασμοί, οι ανταγωνισμοί που δυναμώνουν και δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη, θέτουν το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό και τις άλλες «ανοιχτές υποθέσεις», όπως τα Ελληνοτουρκικά, που εκκρεμούν στην περιοχή.

Μέσα σ' αυτό το ιμπεριαλιστικό καζάνι που κοχλάζει, καμιά δίκαιη λύση δεν μπορεί να υπάρξει για τα συμφέροντα των λαών και την ειρήνη στην περιοχή. Αυτή περνάει αναγκαστικά μέσα από το δυνάμωμα της πάλης ενάντια στα βρώμικα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, την πολιτική της αστικής τάξης που τα στηρίζει και τα προωθεί σε κάθε χώρα.