Θυμίζουμε πως η γερμανική κυβέρνηση έχει αναλάβει ήδη από το καλοκαίρι «διαμεσολαβητικό ρόλο» μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας και Τουρκίας ώστε οι δύο πλευρές να καθίσουν στο τραπέζι του «διαλόγου» και να «τρέξουν» «συνεννοήσεις» για τα μερίδια στην καπιταλιστική λεία σε ό,τι αφορά πλουτοπαραγωγικές πηγές και διαύλους.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ν. Δένδιας έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο της Γερμανίας, Φ. Β. Σταϊνμάγερ, με τον οποίο συζήτησαν «τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο». Συναντήθηκε με τον πρόεδρο του ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου, Β. Σόιμπλε, με τον οποίο συζήτησαν «για περιφερειακά θέματα και τη διμερή συνεργασία». Συναντήσεις είχε, επίσης, με τα μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της ομοσπονδιακής Βουλής, τον πρόεδρο της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Γκ. Κρίχμπαουμ, τον βουλευτή του Κόμματος των Πρασίνων, αρμόδιο για τις Εξωτερικές Σχέσεις, M. Σαράζιν, και τον υφυπουργό Παιδείας και Ερευνας, Τ. Ράχελ.

Οπως είπε κατόπιν ο Ν. Δένδιας, στις συναντήσεις αυτές εξήγησε «ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει η χώρα μας και ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει η ΕΕ», εστιάζοντας στις «επιπτώσεις της τουρκικής παραβατικότητας» σε Λιβύη, Συρία, Ιράκ, Καύκασο, στις θαλάσσιες ζώνες γύρω από την Κυπριακή Δημοκρατία, στην Ανατολική Μεσόγειο, νότια του Καστελόριζου και άλλων ελληνικών νησιών.

Ανέπτυξε τις «σημαντικές συμφωνίες» της ελληνικής κυβέρνησης με Αίγυπτο, Ιταλία και Αλβανία για τις θαλάσσιες ζώνες - συμφωνίες-οδηγός και για τις επικίνδυνες διευθετήσεις που δρομολογούνται και με την Τουρκία - προσθέτοντας πως «η χώρα η οποία αρνείται να έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να λύσουμε τις διαφορές μας στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου, όσον αφορά τις θαλάσσιες ζώνες, είναι η ίδια χώρα παραβάτης, η Τουρκία. Αυτό που ενώνει, δηλαδή, σαν κοινός κρίκος, όλες τις περιπτώσεις αστάθειας στην περιοχή μας είναι η Τουρκία», την οποία εξάλλου κατηγόρησε και για «μεταφορά τζιχαντιστών από τη Συρία στη Λιβύη και από τη Λιβύη στον Καύκασο».

Παράλληλα, προσπερνώντας τις οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές σχέσεις της ΕΕ και ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, όπως και η ίδια η Γερμανία, με τον «στρατηγικό εταίρο» Τουρκία, επανέλαβε ότι «δεν είναι δυνατόν τα κράτη - μέλη της ΕΕ να εξοπλίζουν - και μάλιστα να εξοπλίζουν με σημαντικά επιθετικά όπλα, όπως τα γερμανικά υποβρύχια Τ214 - μία χώρα, όπως η Τουρκία, που απειλεί κράτη - μέλη της ΕΕ, όπως η Κύπρος και η Ελλάδα, αλλά και γενικά απειλεί τη σταθερότητα στην περιοχή». Εξοπλισμοί που συνεχίζονται, με το πρώτο τέτοιο γερμανικής κατασκευής υποβρύχιο να προγραμματίζεται για παράδοση στο τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό μέσα στο 2021.

Σε κάθε περίπτωση, ο Ν. Δένδιας χαρακτήρισε την παρουσία του, χτες, στο Βερολίνο «αρχή μίας ευρύτερης εκστρατείας ενημέρωσης, μιας προσπάθειας να καταλήξουμε σε μία σαφή κοινή ευρωπαϊκή αντίληψη για τις προκλήσεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Μια προσπάθεια για να δούμε όλοι τα πράγματα με τον ίδιο καθαρό τρόπο», αποσιωπώντας ότι όλοι οι «σύμμαχοι» και «εταίροι» έχουν αντίληψη του τι συμβαίνει, εντάσσοντάς το στο ευρύτερο ιμπεριαλιστικό ευρω-τουρκικό παζάρι.

Κατέληξε χαρακτηρίζοντας τη Σύνοδο Κορυφής του Δεκέμβρη «σημαντικό ορόσημο, διότι θα πρέπει οι ηγέτες της ΕΕ, μετά την απόφαση του προηγούμενου Συμβουλίου, να επανεκτιμήσουν τη συμπεριφορά της Τουρκίας στο μεσοδιάστημα. Και όσο η Τουρκία ενεργεί όπως ενεργεί, νομίζω ότι η απάντηση της ΕΕ πρέπει να είναι σαφής και κατανοητή από την τουρκική κυβέρνηση», πρόσθεσε, στη γνωστή τακτική του εφησυχασμού ότι τάχα οι «εταίροι» της αστικής τάξης αποτελούν «εγγύηση» για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Σημειωτέον, ο Δένδιας είχε προγραμματισμένη συνάντηση με τον Γερμανό ομόλογό του, Χ. Μάας, η οποία ωστόσο δεν έγινε καθώς λόγω πανδημίας ο Γερμανός ΥΠΕΞ μπήκε σε καθεστώς προληπτικής καραντίνας.