Ενταγμένες στο γενικό πλαίσιο των ανταγωνισμών που περιπλέκονται, από την Κασπία μέχρι την Ανατολική Ευρώπη και από τη Βόρεια Αφρική μέχρι τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, είναι οι εξελίξεις σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Κυπριακό, όπου η Τουρκία κλιμακώνει την επιθετικότητά της, επιχειρώντας να δημιουργήσει τετελεσμένα στο ιμπεριαλιστικό «παζάρι» που ξετυλίγουν τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με «οδηγό» τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων και τη ΝΑΤΟική συνοχή απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

«Δείξαμε σε όλους ότι κανένα σχέδιο που δεν σέβεται τα δικαιώματα της χώρας μας και των Τουρκοκυπρίων στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί», διαμήνυσε ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρ. Τ. Ερντογάν, μετά την επιστροφή του «Ορούτς Ρέις» στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι «δεν τήρησε τις υποσχέσεις της στις συζητήσεις που έγιναν στις πλατφόρμες των ΕΕ και ΝΑΤΟ», ενώ ο σύμβουλός του Φαχρετίν Αλτούν σημείωσε: «Δεν μπορούν να γίνουν διαπραγματεύσεις αν κάποιος λέει "ό,τι είναι δικό μου είναι δικό μου και ό,τι είναι δικό σου είναι διαπραγματεύσιμο"».

Αξιοποιώντας τις ισχυρές οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και άλλα κράτη της ΕΕ, το «ειδικό βάρος» της για τους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή απέναντι σε Κίνα και Ρωσία, η κυβέρνηση Ερντογάν εμφανίζεται ολοένα και πιο προκλητική, επιχειρεί να «διευρύνει» την ατζέντα των «διευθετήσεων» με την Ελλάδα με πρόσθετα ζητήματα (ως και σενάρια «μερικής αποστρατικοποίησης» των ελληνικών νησιών συζητιούνται), αλλά και να αναβαθμίσει το ρόλο και τις θέσεις της σε σειρά από μέτωπα, όπως δείχνουν και οι υπόλοιπες κινήσεις της τις μέρες αυτές.

Από την προσπάθειά της να παρέμβει σε Καύκασο, Κασπία και Μαύρη Θάλασσα (με ανοιχτή εμπλοκή στη σύγκρουση Αζερμπαϊτζάν - Αρμενίας αλλά και την ενίσχυση της συνεργασίας με την Ουκρανία), την οποία φυσικά οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί της σύμμαχοι αντιλαμβάνονται ως «ευκαιρία» άσκησης πίεσης στο «μαλακό υπογάστριο» της Ρωσίας, μέχρι τη Λιβύη και τη Μεσόγειο, όπου για την αναβάθμιση της θέσης της δηλώνει αποφασισμένη αλλά και έτοιμη να επαναδιαπραγματευτεί τη σχέση της ακόμα και με χώρες όπως η Αίγυπτος, όπως έδειξαν οι δηλώσεις Καλίν μεσοβδόμαδα για «ανταπόκριση» που θα έδειχνε η Αγκυρα σε μια «θετική ατζέντα» από το Κάιρο, που θα περιελάμβανε τη Λιβύη και τις θαλάσσιες ζώνες της περιοχής. Και βέβαια διεκδικώντας περισσότερα ανταλλάγματα στις σχέσεις της και με την ΕΕ, σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο.

Επιπλέον, την κλιμάκωση της επιθετικότητας της Τουρκίας τροφοδοτεί φανερά ο σχεδιασμός των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που από τη μία πλευρά προσπαθούν να την κρατήσουν σταθερά στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, αναγνωρίζοντας και τον κρίσιμο ρόλο για την αναχαίτιση ανταγωνιστών, με πρώτη τη Ρωσία, αλλά, από την άλλη, εκφράζουν ανησυχία για τις επιλογές της, επειδή περιπλέκεται η προσπάθεια να «τρέξουν» τα σχέδια συνεκμετάλλευσης στην Ανατ. Μεσόγειο, όσο και να κλείσουν μια ώρα αρχύτερα τα υπόλοιπα «ανοιχτά μέτωπα» στην περιοχή, από την επιχείρηση «εξομάλυνσης» των σχέσεων του Ισραήλ με μια σειρά αραβικών κρατών, μέχρι τις προσπάθειες «πολιτικής μετάβασης» σε Λιβύη και Συρία.

Σε αυτό το πνεύμα διατυπώθηκε η προτροπή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προς την Αγκυρα, που «αποδοκίμασε την ανακοίνωση» της Τουρκίας για τις νέες έρευνες του «Ορούτς Ρέις» σε «περιοχές όπου η Ελλάδα διεκδικεί δικαιοδοσία», επειδή αυτή «περιπλέκει εσκεμμένα την επανάληψη κρίσιμων διερευνητικών συνομιλιών μεταξύ των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ», καλώντας την «να ξεκινήσει αμέσως διερευνητικές συνομιλίες με την Ελλάδα» και επισημαίνοντας ότι «οι μονομερείς δράσεις δεν μπορούν να οικοδομήσουν εμπιστοσύνη και δεν θα παράξουν λύσεις που θα έχουν διάρκεια», με βάση το στόχο της «ΝΑΤΟικής συνοχής» στην περιοχή και τα σχέδια συνεκμετάλλευσης.

Αλλά και η Γερμανία μπορεί τελικά να μην έστειλε τον ΥΠΕΞ, Χ. Μάας, στην Αγκυρα, φρόντισε όμως να επισημάνει ότι κατά τις επαφές του σε Αθήνα και Λευκωσία «κατέστη σαφές το γεγονός ότι εξακολουθεί να υπάρχει εκεί μια επί της αρχής προθυμία για διάλογο με την Τουρκία...», όπως και ότι «(συνεχίζει να) υπάρχει το νήμα συζητήσεων» μεταξύ Αγκυρας και Βερολίνου. Χαρακτηριστικές ήταν όμως και οι δηλώσεις του Γάλλου ΥΠΕΞ, ο οποίος κάλεσε την Τουρκία «να ξεκαθαρίσει τις θέσεις της και να επιστρέψει σε πνεύμα διαλόγου», για να καταλήξει: «Η μπάλα τώρα βρίσκεται στην περιοχή της Αγκυρας...».

Ο δε επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζοζέπ Μπορέλ, μιλώντας στη «Λε Μοντ» έλεγε: «Το (Ευρωπαϊκό) Συμβούλιο αποφάσισε πρόσφατα να τείνει το χέρι στην Τουρκία και να της προσφέρει μια εποικοδομητική προσέγγιση για να αποφευχθεί η αντιπαράθεση.Ο "ισολογισμός" (σ.σ. της διμερούς συνεργασίας)πρέπει να καταρτιστεί στο τέλος του έτους», προσθέτοντας ότι «η προσέγγισή μας στη σχέση γειτονίας θα πρέπει να εξετάσει πολλά θέματα, συμπεριλαμβανομένης της κατανομής των υδάτων της Ανατολικής Μεσογείου, ένα πρόβλημα που περιπλέκεται από την παρουσία πόρων φυσικού αερίου...».

Νέο κομμάτι στο παζλ θα προσθέσουν και πιθανές εξελίξεις στο Κυπριακό, για το οποίο μετά τις «προεδρικές εκλογές» στα Κατεχόμενα (την Κυριακή 18 Οκτώβρη είναι ο β' γύρος) πιθανώς θα γίνει άτυπη πενταμερής συνάντηση, με πρωτοβουλία του γγ του ΟΗΕ.

Αυτά, ενώ δεν έχει ακυρωθεί η πρόταση περί πραγματοποίησης διεθνούς διάσκεψης για τη Μεσόγειο, όπου η Τουρκία πιέζει να εκπροσωπηθεί κανονικά το ψευδοκράτος, ενώ όλα τα αστικά επιτελεία τονίζουν πόσο σημαντικό είναι η «λύση του Κυπριακού» να λάβει υπόψη τα «ρεαλιστικά δεδομένα και τις πραγματικότητες στο νησί...».