Αναφορικά με το κύμα κακοκαιρίας που πλήττει όλη τη χώρα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, υπογράμμισε χτες τα εξής:

«Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου δεν είναι μόνο θέμα κρατικού μηχανισμού. Πάντα αποδεικνύεται ότι υπάρχουν κενά. Το θέμα είναι ολόκληρη η υποδομή της χώρας. Οταν η υποδομή πάσχει και ο κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί να μπαλώσει αυτές τις τρύπες. Τουλάχιστον τα τελευταία πέντε χρόνια - και στην Ελλάδα - γίνονται πάρα πολλές επιστημονικές συζητήσεις για την αλλαγή του κλίματος. Γίνονται έντονες συζητήσεις, αλλά πάντα απ' αυτή την πλευρά. Δε μιλάω για χρόνια προβλήματα και μακροχρόνια. Επομένως υπάρχει θέμα μιας υποδομής, που θα χρησιμοποιηθεί έστω και μια φορά στα δέκα χρόνια. Δεν μπορεί να ξεκινάς με τα συνηθισμένα. Ολ' αυτά τα χρόνια ακούμε ότι γίνονται έργα υποδομής. Δε θα το αμφισβητήσω αυτό. Μόνο που αυτή η υποδομή είναι στενά συνδεμένη με την κερδοσκοπία των επιχειρήσεων.

Η υποδομή πρέπει να προλαβαίνει. 'Η, αν δεν μπορείς να προλάβεις, τουλάχιστον να αντιμετωπίζεις τα προβλήματα, π.χ. από το σεισμό ή τα προβλήματα από τις βροχές, τα χιόνια ή οτιδήποτε άλλο έχουν προκαλέσει οι κλιματολογικές αλλαγές. Για μας είναι θέμα υποδομής και βεβαίως και κρατικού μηχανισμού. Αλλά τι να τον κάνουμε τον "πυροσβεστικό" κρατικό μηχανισμό, όταν η υποδομή πάσχει; Και έρχεται εκ των υστέρων το κράτος να δώσει τις 200.000 δραχμές ή να αντιμετωπίσει εκ των υστέρων προβλήματα; Να, σήμερα το πρωί άκουγα ότι δεν υπάρχει αποθηκευμένο στην Αττική, αλάτι για το πρόβλημα του πάγου. Οι δήμοι της Αθήνας όντως δεν μπορούσαν να έχουν μεγάλες αποθήκες με αλάτι, αφού το χιόνι πέφτει σπάνια στην περιοχή. Και δε θα ήταν σωστό να διαθέτει ο κάθε δήμος αλάτι σε μεγάλη ποσότητα. Αυτό που χρειάζεται η Αττική είναι να υπάρχει η δυνατότητα άμεσου εκχιονισμού. Ακουσα λοιπόν - συγκεκριμένα το κατήγγειλε ο δήμαρχος Καισαριανής - ότι πρέπει να πάρει το αλάτι από το Μεσολόγγι! Μέχρι να 'ρθει το αλάτι από εκεί - και φαντάζομαι και η υπόλοιπη Ελλάδα θα παίρνει από το Μεσολόγγι - τι γίνεται; Σας λέω ένα απλό ζήτημα. Και εδώ λοιπόν αποδεικνύεται ότι δεν περισσεύει έννοια και φροντίδα και χρήμα για τις λαϊκές ανάγκες».