Τα διαρκή παζάρια για την «επόμενη μέρα» στη Λιβύη συνεχίστηκαν και αυτή τη βδομάδα, καταγράφοντας την προσπάθεια από τις δύο εμπόλεμες πλευρές του Σάρατζ και του Χάφταρ, που έχουν «πλάτες» σε ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, να επιτευχθεί ένας νέος συμβιβασμός με διακύβευμα τον τεράστιο ορυκτό πλούτο της χώρας, όπως και τα τελευταία τουλάχιστον 9 χρόνια από την αμερικανοΝΑΤΟική επέμβαση.

Η συμφωνία των διαπραγματευτικών ομάδων, στις αρχές της βδομάδας στην πόλη Χουργκάντα της Αιγύπτου, σε μια διαδικασία μελλοντικής ανταλλαγής αιχμαλώτων προκάλεσε ικανοποίηση σε αξιωματούχους του ΟΗΕ και των ΗΠΑ. Ωστόσο, το παζάρι δεν είναι καθόλου εύκολο. Στην πόλη Μπουζνίκα του Μαρόκου οι δύο πλευρές διαφώνησαν προς το παρόν να προχωρήσουν σε έναν δεύτερο γύρο διαβουλεύσεων, καθώς το Ανώτατο Κρατικό Συμβούλιο (της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Φ. Σάρατζ στην Τρίπολη, που στηρίζουν η Τουρκία, το Κατάρ, η Ιταλία και αναγνωρίζει η «διεθνής κοινότητα») και το Κοινοβούλιο που εδρεύει στο Τομπρούκ, των δυνάμεων του Χάφταρ, τον οποίο στηρίζουν η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Γαλλία και έμμεσα η Ρωσία, δεν τα βρήκαν στην ατζέντα των θεμάτων που θα έμπαιναν στο τραπέζι των συζητήσεων.

Στο φόντο αυτών των παζαριών με τα διάφορα σκαμπανεβάσματα, την Παρασκευή έγινε γνωστό ότι πρωτοκολλήθηκε το τουρκολιβυκό μνημόνιο με ημερομηνία 30/9/2020 στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο του άρθρου 102 της Χάρτας του ΟΗΕ.