«Κάθε ευρώ που θα πηγαίνει για διαφημιστική δαπάνη, θα εξοικονομεί δαπάνη από το σύστημα Υγείας. Πέρα από το μείζον, που είναι η διάσωση ζωής για καθεμία και καθέναν που θα προστατεύεται και δεν θα καταλήξει σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου ή πολύ χειρότερα σε μια κλίνη εντατικής θεραπείας, θα υπάρχει όφελος για το σύστημα και, φυσικά, όφελος για όλους τους συμπολίτες μας». Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να δικαιολογήσει τον νέο μποναμά στα ΜΜΕ, με τη νέα διαφημιστική καμπάνια για τον κορονοϊό, που θα έπρεπε να είναι δωρεάν και υποχρεωτική για όλα τα Μέσα. Οπως φάνηκε όμως και στην πρώτη φάση της πανδημίας, η κυβέρνηση αξιοποιεί αυτές τις καμπάνιες για να ενισχύσει τη λογική της ατομικής ευθύνης και αντίστροφα να κρύψει την ευθύνη του κράτους στη λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας του λαού και της νεολαίας. Ετσι και τώρα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ισχυρίζεται προκλητικά ότι η μεγαλύτερη προσφορά στο δημόσιο σύστημα Υγείας εν μέσω κορονοϊού δεν είναι η γενναία κρατική ενίσχυσή του με υποδομές και προσωπικό, αλλά η ευθύνη του καθενός να μην αρρωστήσει, για να μην επιβαρύνει τα διαλυμένα νοσοκομεία! Αλλά και στην περίπτωση των μαθητών, αντί η κυβέρνηση να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά τους, φτάνει στο σημείο να παρουσιάζει τις καταλήψεις ως «ανεύθυνη» στάση, που αυξάνει τους κινδύνους μετάδοσης του ιού. Καμιά διαφήμιση δεν χρειάζονται επομένως η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και το λιβάνισμα της ατομικής ευθύνης. Μέτρα χρειάζονται και μάλιστα γρήγορα, με ευθύνη του κράτους, που είναι «μανούλα» στο να μοιράζει χρήμα στο κεφάλαιο, βάζοντας στην πρέσα ακόμα και τις πιο επείγουσες λαϊκές ανάγκες.