Από την περασμένη άνοιξη έως σήμερα, η πανδημία οδήγησε στην ανέχεια και τη φτώχεια δεκάδες εκατομμύρια εργαζόμενους, ημιαπασχολούμενους και ανέργους στις ΗΠΑ, επιφέροντας παράλληλα νέα αναδιανομή πλούτου υπέρ του κεφαλαίου.

Ολο αυτό το διάστημα, οι τεράστιες ουρές έξω από τράπεζες τροφίμων δεν έχουν σταματήσει. Ούτε οι ουρές για το υποτυπώδες επίδομα ανεργίας στους (σαφώς λιγότερους σε σχέση με την πραγματικότητα) δικαιούχους. Αυξήθηκαν οι «τεντουπόλεις» αστέγων σε πάρκινγκ και ανοιχτούς χώρους μεγαλουπόλεων με πρώτο το Λος Αντζελες, που θεωρείται η μητρόπολη της κατά τ' άλλα «αστραφτερής» βιομηχανίας του θεάματος (Χόλιγουντ).

Ωστόσο, η πανδημία δεν ήταν παρά ο νέος «καταλύτης» αποκάλυψης της βαρβαρότητας και της σαπίλας του συστήματος, που επιτάχυνε την καπιταλιστική κρίση. Αποκάλυψε μία προβληματική κατάσταση δεκαετιών, όπως:

-- Το εξαιρετικά αδύναμο σύστημα δημόσιας Υγείας που δεν μπορεί να προσφέρει βασική περίθαλψη στους ασθενείς με Covid-19, με τα θύματα να ξεπερνάνε τις 200.000 και τις μολύνσεις τα 6,8 εκατομμύρια.

-- Οι τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες.

-- Η συνεχής «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων.

-- Η έλλειψη ενός ουσιαστικού κοινωνικού διχτυού ασφάλειας για τα πιο ευάλωτα λαϊκά στρώματα.

Απέδειξε, επίσης, περίτρανα ένα νέο άνοιγμα της «ψαλίδας» σε βάρος των εργαζόμενων λαϊκών στρωμάτων, που έδειξε πόσο απαραίτητα είναι για τη λειτουργία της κοινωνίας και τους καπιταλιστές εκμεταλλευτές τους που απομυζούν τον πλούτο που αυτά παράγουν.

Εκθεση που δημοσιοποίησαν πριν από λίγες βδομάδες ειδικοί οικονομολόγοι του ερευνητικού ιδρύματος «Rand Corporation» για τις απώλειες του εισοδήματος των Αμερικανών εργαζομένων διαπιστώνει πως από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 έως το 2018 έγινε η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου στη νεότερη Ιστορία των ΗΠΑ. Μελετώντας σειρά από στατιστικά στοιχεία των υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών συμπέραναν πως η εργασία των λαϊκών στρωμάτων (δηλαδή πρωτίστως η κλεμμένη υπεραξία από τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής) δημιούργησε επιπλέον πλούτο αξίας περίπου 48 τρισ. δολαρίων, που πήγαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς του 1% των πιο πλούσιων ανθρώπων στις ΗΠΑ. Αυτό το ποσό υπολογίζεται σήμερα πως πλησιάζει τα 50 τρισ. δολάρια.

Είναι προφανές πως δεν χρειαζόταν η πανδημία για να επιδεινωθεί η βαθιά εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων στις ΗΠΑ. Γινόταν και γίνεται δεκαετίες τώρα, ιδιαίτερα μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση και την ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ανατολική Ευρώπη και την πρώην ΕΣΣΔ, οπότε διεθνώς το κεφάλαιο προχώρησε σε νέα επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Αναφέρεται ότι σημειώθηκε η πιο οδυνηρή επιδείνωση των οικονομικών ενός μέσου νοικοκυριού στις ΗΠΑ (μεταξύ άλλων και εξαιτίας των καθηλωμένων μισθών, για πάνω από 30 χρόνια, για πολλές κατηγορίες εργαζομένων).

Εως τις αρχές του καλοκαιριού είχαν χάσει τη δουλειά τους πάνω από 40.000.000 Αμερικανοί, αρκετοί εκ των οποίων εξακολουθούν έως σήμερα να είναι χωρίς δουλειά και (κάποιοι άλλοι...) χωρίς καν τα επιδόματα - ψίχουλα των υπηρεσιών Πρόνοιας. Δεν ήταν άλλωστε ο Αμερικανός εργαζόμενος και άνεργος που επωφελήθηκαν από το «πάρτι» δισεκατομμυρίων που έκανε το Κογκρέσο, αρχικά σε συνεννόηση και στη συνέχεια σε αντιπαράθεση με την κυβέρνηση του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στο πλαίσιο προγραμμάτων βοήθειας λόγω πανδημίας. Ηταν οι τεράστιοι μονοπωλιακοί όμιλοι στους οποίους κατέληξαν οι κρατικές επιδοτήσεις, τα δάνεια με προνομιακούς όρους και κάθε άλλη κρατική βοήθεια.

Ορισμένα στοιχεία μιλούν από μόνα τους. Περισσότερα από τα τρία τέταρτα της ομάδας των Αμερικανών δισεκατομμυριούχων που ανακοίνωσαν ότι συμμετέχουν στην εκστρατεία Giving Pledge, δηλώνοντας πρόθυμοι τάχα «να δωρίσουν» το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων τους σε φιλανθρωπικούς σκοπούς, ήταν αυτοί που είδαν τις περιουσίες τους να αυξάνονται σημαντικά την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με την έκθεση του Institute for Policy Studies. Στις αρχές Ιούνη το ίδιο ινστιτούτο διαπίστωσε πως από τις 18 Μάρτη οι δισεκατομμυριούχοι στις ΗΠΑ έγιναν πλουσιότεροι κατά... 656 δισ. δολάρια!

Μόνο ο ιδρυτής της «Amazon» (εταιρεία ηλεκτρονικού εμπορίου), Τζεφ Μπέζος, είδε την περιουσία του να αυξάνεται στα τέλη Μάη κατά 36,2 δισ. δολάρια σε σύγκριση με τις 18 Μάρτη.

Επίσης, η καθαρή αξία της περιουσίας του ιδρυτή του μέσου «κοινωνικής δικτύωσης» Facebook, Μαρκ Ζάκερμπεργκ, αυξήθηκε κατά 30,1 δισεκατομμύρια δολάρια από τις 18 Μάρτη.

Το ίδιο διάστημα, βέβαια, πάνω από 43 εκατομμύρια Αμερικανοί στήνονταν στην ουρά για να υποβάλουν αίτηση επιδόματος ανεργίας.

Ο Τσακ Κόλινς, ένας από τους συντάκτες της έκθεσης Gilded Giving, επισημαίνει πως στην πραγματικότητα διπλασίασαν την περιουσία τους αντί να «δωρίσουν τη μισή» όσοι βαθύπλουτοι συμμετέχουν στην εκστρατεία Giving Pledge που ξεκίνησε το 2010 ο δισεκατομμυριούχος καπιταλιστής Γουόρεν Μπάφετ σε συνεργασία με τον συνιδρυτή της «Μάικροσοφτ», Μπιλ Γκέιτς.

Στην παραπάνω έκθεση διαπιστώνεται ότι μόλις 11 από τους 62 Αμερικανούς δισεκατομμυριούχους έχουν λιγότερα χρήματα από όσα είχαν το 2010, είτε λόγω μεγάλων δωρεών είτε λόγω αλλαγών στην αγορά.

Οι υπόλοιποι 51 δισεκατομμυριούχοι είδαν σημαντική αύξηση στην αξία της περιουσίας τους, εν μέρει διότι κερδίζουν χρήματα με τόσο γρήγορους ρυθμούς που ξεπερνούν την ικανότητά τους να τα «δωρίζουν» (για λόγους φοροαπαλλαγής)!

Βέβαια, το φαινόμενο του άκρατου πλουτισμού των κροίσων - μεγαλοκεφαλαιοκρατών δεν περιορίζεται στις ΗΠΑ. Αφορά κάθε καπιταλιστική χώρα. Αυτό το διαπίστωσε και η τελευταία σχετική έκθεση του ΟΗΕ που κατέγραψε πως το 1% των ανθρώπων με τη μεγαλύτερη περιουσία ενδέχεται, έως το 2050, να έχει στην κατοχή του το 24% του παγκόσμιου πλούτου.

Η όξυνση των οικονομικών και ταξικών ανισοτήτων στις ΗΠΑ και το προβάδισμα κάποιων μερίδων του κεφαλαίου προκαλούν ανησυχία σε άλλες μερίδες της αστικής τάξης.

Δύο χρόνια μετά την καπιταλιστική κρίση του 2008, μερικές δεκάδες δισεκατομμυριούχοι με επικεφαλής τον πρώην μεγαλοεπενδυτή του κερδοσκοπικού χρηματοπιστωτικού ταμείου «Blackrock», Μόρις Περλ, έφτιαξαν τη λεγόμενη ομάδα των «πατριωτών εκατομμυριούχων» (patrioticmillionaires.org). Αυτοί ζήτησαν από την κυβέρνηση του τότε Προέδρου, Τζ. Ου. Μπους, καθώς και των διαδόχων του να αυξήσουν σημαντικά τη φορολογία στους πάμπλουτους Αμερικανούς προς όφελος π.χ. της δημόσιας Υγείας και Εκπαίδευσης, που βρίσκονται σε βαθιά παρακμή. Πρότειναν επίσης αύξηση των μισθών των Αμερικανών εργαζομένων «ώστε να καλύπτουν τις βασικές ανάγκες» (προφανώς για να περιοριστεί το φαινόμενο του φτωχού εργαζόμενου που έχει τόσο πενιχρό μισθό που αδυνατεί να εξασφαλίσει στοιχειώδη στέγη).

Οι «πατριώτες εκατομμυριούχοι», στους οποίους συμμετέχει και ο γνωστός σκηνοθέτης Στ. Σπίλμπεργκ, επανεμφανίστηκαν τον Ιούλη στέλνοντας σε αμερικανικά και διεθνή ΜΜΕ επιστολή με την υπογραφή «80 εκατομμυριούχοι για την ανθρωπότητα».

Οι... φιλάνθρωποι καπιταλιστές ζήτησαν από τις κυβερνήσεις δεκάδων χωρών να αναδιανείμουν μέρος του παραγόμενου πλούτου μέσω αύξησης της φορολογίας στους πλούσιους και στις μεγάλες εταιρείες, για να στηρίξουν δήθεν τη δημόσια Υγεία λόγω πανδημίας.

Μόνο που ικανοποίηση των λαϊκών και εργατικών αναγκών και καπιταλιστική εκμετάλλευση είναι έννοιες απολύτως ασύμβατες. Και αυτό είναι κάτι που ένα τμήμα της εργατικής τάξης και της νεολαίας στις ΗΠΑ αρχίζει να συνειδητοποιεί. Γι' αυτό η οργή και η αγανάκτηση ενάντια στη ρατσιστική αστυνομική βία με αφορμή τις συνεχείς δολοφονίες Αφροαμερικανών αλλά και τις κοινωνικές ανισότητες, τη χειροτέρευση των συνθηκών ζωής των λαϊκών στρωμάτων, ανεξαρτήτως φυλής, εκφράζονται με μαχητικές διαδηλώσεις στους δρόμους των ΗΠΑ. Βεβαίως αυτές εκδηλώνονται μαζί με την προσπάθεια χειραγώγησής τους από τη μια πλευρά των διαχειριστών της καπιταλιστικής βαρβαρότητας (των Δημοκρατικών) έναντι των Ρεπουμπλικάνων και του Ντ. Τραμπ, με το μάτι στις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη.