Με «οδηγό» τα συμφέροντα της αστικής τάξης και παρουσιάζοντας ως «ατού» της ότι αποτελεί το «καλό παιδί» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, προσέρχεται η κυβέρνηση στα κρυφά και φανερά τραπέζια των ιμπεριαλιστικών παζαριών με την Τουρκία και των «διευθετήσεων» στην περιοχή, που δρομολογούν οι ευρωατλαντικοί σχεδιασμοί για να «τρέξουν» τα επικίνδυνα σχέδια συνεκμετάλλευσης.

Αποκαλυπτικά ως προς αυτό, την ώρα που «τρέχουν» σε όλα τα επίπεδα οι διεργασίες και «πρωτοβουλίες» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για να δρομολογηθούν οι επικίνδυνες διευθετήσεις, είναι και τα όσα έγραψε ο πρωθυπουργός στο άρθρο του, που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη στις εφημερίδες «The Times», «Frankfurter Allgemeine Zeitung» και «Le Monde», όπως και τα όσα ειπώθηκαν λίγες ώρες μετά, κατά τη συμμετοχή του στη Σύνοδο των μεσογειακών κρατών και τη συνάντησή του με τον Γάλλο Πρόεδρο, Εμ. Μακρόν.

Εκεί, αποκαλύπτοντας ότι τα ιμπεριαλιστικά παζάρια οδηγούν ολοταχώς σε επώδυνους και επικίνδυνους συμβιβασμούς για το λαό και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, ο πρωθυπουργός μίλησε γενικά για «διαφορές» - και όχι μια και μόνη διαφορά, η οποία αφορά την υφαλοκρηπίδα και την οριοθέτηση ΑΟΖ - επαναλαμβάνοντας πως «η λύση είναι απλή. Καθόμαστε. Συζητάμε τις διαφορές μας. Και προσπαθούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία. Αν δεν τα καταφέρουμε, τότε θα αφήσουμε το Διεθνές Δικαστήριο να αποφανθεί».

Ενώ με φρασεολογία ίδια με αυτή που αναπαράγουν σε όλες τις τοποθετήσεις τους οι Ευρωατλαντικοί περί «διαφιλονικούμενων υδάτων», παρουσίασε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας ως αμφισβητούμενα και αντικείμενο του ιμπεριαλιστικού παζαριού, αφού μιλώντας για το τουρκικό ερευνητικό πλοίο «Ορούτς Ρέις», σημείωσε πως η Τουρκία «έστειλε το Πολεμικό Ναυτικό της για να στηρίξει μια προσπάθεια εξερεύνησης κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου στην οποία τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία διεκδικούν δικαιώματα και η οποία δεν έχει ακόμη οριοθετηθεί»!

Παράλληλα, απηύθυνε ξανά κάλεσμα στην Τουρκία «να κάνει ένα βήμα πίσω και να χαράξει πορεία εξόδου από αυτήν την κρίση (...) Πρέπει απλώς να απόσχει από τη ναυτική και ερευνητική της δραστηριότητα σε μη οριοθετημένες θαλάσσιες ζώνες και να συγκρατήσει την επιθετική ρητορική της», κραδαίνοντας υποτίθεται και το «μαστίγιο» των ευρωενωσιακών κυρώσεων στην επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στην περίπτωση που η Τουρκία δεν επανέλθει στο τραπέζι του «διαλόγου».

Στα παζάρια αυτά η κυβέρνηση προσέρχεται κρατώντας στα χέρια της το «χαρτί» του «καλού παιδιού» των ευρωατλαντικών σχεδιασμών, των σχεδίων συνεκμετάλλευσης και της ΝΑΤΟικής συνοχής στην περιοχή, παρουσιάζοντας μεταξύ άλλων «τα έργα και τις ημέρες» όλων των αστικών κυβερνήσεων για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της περιοχής, τη μετατροπή της χώρας σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο, τους πρωταγωνιστικούς ρόλους που διεκδικεί στα σχέδια για την ανάσχεση της επιρροής ανταγωνιστικών δυνάμεων όπως η Ρωσία και η Κίνα.

Με τον πρωθυπουργό να ισχυρίζεται πως «η απειλή για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της χώρας μου αποτελεί επίσης απειλή για την ευημερία και την ασφάλεια όλων των κρατών - μελών της ΕΕ. Κινδυνεύει να υπονομεύσει τη συμμαχία του ΝΑΤΟ», να προειδοποιεί την ΕΕ πως στην περιοχή «διακυβεύονται ζωτικά συμφέροντα - στρατηγικά ευρωπαϊκά συμφέροντα», αλλά και να κατηγορεί την Τουρκία ότι «αγόρασε συστήματα από τη Ρωσία που συνιστούν απειλή για το ΝΑΤΟ» και πως τάχα «ενεργεί μόνη της, παίζοντας παιχνίδια εντυπώσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, παρεμβαίνοντας στη Συρία και τη Λιβύη», κρύβοντας τις ΝΑΤΟικές πλάτες που είχε η Τουρκία στις επεμβάσεις αυτές.

Με τα ίδια εξάλλου επιχειρήματα, περί «υπονόμευσης της ΝΑΤΟικής συνοχής», προσήλθαν και οι αντιπρόσωποι της κυβέρνησης στο Βορειοατλαντικό Συμβούλιο (NAC) την Τετάρτη.

Την ίδια ώρα, με φόντο τα σχέδια για διμερή αμυντική συνεργασία με τη Γαλλία και την προμήθεια (και) γαλλικών εξοπλισμών που αναμένεται να ανακοινώσει ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ μέσα στο Σαββατοκύριακο, η κυβέρνηση επιχειρεί να καλλιεργήσει και κάλπικες προσδοκίες σχετικά με το ρόλο των «μεγάλων συμμάχων» της αστικής τάξης, που τα σχέδιά τους «σφραγίζουν» τις επικίνδυνες εξελίξεις και δίνουν «αέρα στα πανιά» της επιθετικότητας της Τουρκίας.

Ετσι ο πρωθυπουργός, κάνοντας το μαύρο άσπρο, αναπαρήγαγε τη ρητορική της τάχα απομονωμένης Τουρκίας και των «ισχυρών συμμάχων» της αστικής τάξης, που δήθεν διασφαλίζουν την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα, υποστηρίζοντας ότι «η Τουρκία εμφανίζεται ολοένα και πιο απομονωμένη», καθώς «η Ελλάδα έχει σφυρηλατήσει ισχυρές εταιρικές σχέσεις με χώρες όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος και τα ΗΑΕ (...) Η Γαλλία, η οποία έχει ζωτικά εθνικά συμφέροντα στη Μεσόγειο, στέκεται στο πλευρό μας και έχει ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή. Το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ καταδίκασε απερίφραστα τη στάση της Τουρκίας ως μονομερή επιθετική στάση».

Την ίδια ώρα, η αποκάλυψη από τον πρωθυπουργό για την ύπαρξη «έγγραφης συμφωνίας» με την Αγκυρα υπό τη διαμεσολάβηση της Γερμανίας προκειμένου να δρομολογηθούν οι διευθετήσεις, η δεύτερη τέτοια αποκάλυψη για μυστικές επαφές των δυο πλευρών υπό την αιγίδα των Ευρωατλαντικών (μετά από αυτές της «πλατφόρμας» Στόλτενμπεργκ), την ώρα που στην περιοχή συγκεντρώνονται πολεμικά μέσα και κλιμακώνεται η ένταση, δείχνει την αξία των κάλπικων και εκβιαστικών διλημμάτων που αναπαράγουν κυβέρνηση και αστικά επιτελεία περί «σύγκρουσης ή συνεργασίας».

Αποκαλύπτεται δηλαδή πως στρατιωτική κλιμάκωση και συμβιβασμοί είναι νύχι - κρέας, πάνε μαζί και ταυτόχρονα διαμορφώνουν προϋποθέσεις για να «τρέξει» ο ιμπεριαλιστικός σχεδιασμός, ενώ οι όποιοι προσωρινοί συμβιβασμοί επιτευχθούν στο πλαίσιο αυτό, αποτελούν απλά το «θερμοκήπιο» για τον επόμενο γύρο των ακόμα πιο οξυμένων αντιθέσεων.

Να σημειωθεί πως μετά την κατακραυγή για τα περί «έγγραφης συμφωνίας», η κυβέρνηση επιχείρησε να υποβαθμίσει την αποστροφή αυτή του πρωθυπουργού, διαρρέοντας ότι εκεί οι δύο πλευρές θα δήλωναν «απλά» την πρόθεσή τους να προχωρήσουν σε διερευνητικές επαφές, επιστράτευσε τη «βολική» αντιπαράθεση με τα άλλα κόμματα του «ευρωατλαντικού τόξου» κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ πως κι εκείνος έκανε ως κυβέρνηση μυστικές επαφές με τον Τούρκο Πρόεδρο και ισχυρίστηκε πως οι πολιτικοί αρχηγοί ήταν ενήμεροι.

Βέβαια, σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ, καμιά ενημέρωση για συμφωνία με την Τουρκία δεν υπήρξε στη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον ΓΓ της ΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, που είχε πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο ενημέρωσης των πολιτικών αρχηγών. Ο πρωθυπουργός έχει ευθύνη για το ότι δεν ενημέρωσε σχετικά με το περιεχόμενο αυτής της συμφωνίας, κάτι που πρέπει να κάνει άμεσα.