Κυριακή 30 Δεκέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αποφασιστικά η καλή χρονιά έρχεται

Τα ευρώ κουδουνίζουν στις γεμάτες τσέπες. Στις άδειες, η φτώχεια ακόμα κι αν γίνει ευρω-φτώχεια ίδια είναι. Πικρή. Εξευτελιστική. Ταπεινωτική γι' αυτόν ή αυτήν που θέλει να δουλέψει, αλλά δεν μπορεί να βρει δουλιά. Η παιδεία είναι το όνειρο κάθε γονιού, ακούσια και κάθε παιδιού πριν ακόμη γεννηθεί. Ομως, γλίστρησε κι έγινε όνειρο που περνάει απ' την τσέπη, από πικρά μεροκάματα και ξεπουλημένα χωράφια.

Η γη, αποδοτική όταν τη δουλεύουν οι αγρότες και την υμνούν οι ποιητές, διαφεντεύεται πια από γραφειοκράτες, γιάπηδες, σχεδιαστές κερδών κι εμπόρους των εθνών.

Οι πατρίδες γλιστράνε κι αυτές με τη σειρά τους και γίνονται αγορές, οι κυβερνήτες τους εκλεγμένοι συνομιλητές των χορηγών, των πολυεθνικών, των απειλητικών στρατών, που φυλάνε τα μπόσικα των κερδοφόρων θεσμών.

Η γλώσσα κωδικοποιείται σιγά - σιγά κι αλλού ραγδαία, σε μια μηνυματική μηχανιστική φόρμουλα ανταλλαγής επιβιωτικών πληροφοριών. Γλώσσα χωρίς έρωτα, πάθος, φαντασία, χωρίς πλάσματα της εμπειρίας και του νου, χωρίς ήθος έκφρασης, μιλιέται σήμερα σχεδόν παντού. Οι έμποροι των λαών εξοντώνουν πρώτα τους στίχους κι ύστερα χρηματοδοτούν τους ποιητές να γράφουνε παιάνες, ιάμβους κι ελεγείες για τα καθάρματα.

Στον απολίτικο μύλο μιας αφόρητης καταναλωτικής ομοιογένειας, οι άθλιοι των ημερών βρήκαν κι όνομα: Παγκοσμιοποίηση. Στην τελετή ταφής των λαϊκών προσδοκιών βρήκαν κι επίθετο: Νεοταξίτικη πραγματικότητα.

Ετσι θλιβερά, ανάμεσα σε πτώματα συμπολιτών που χάνονται σε διακονιάρικα ρέματα, ουρές συνταξιούχων που στοιβάζονται σε έσχατες διεκδικήσεις των υπεσχημένων, παιδιά που χάνονται στην άσπρη ή ξεβρακώνονται στις πίστες για ν' αναπαυθούν, χλευάζοντας τους μάγκες του «μπιγκ μπράδερ» και μακαρίζοντας τον τυχερό που πλήρωσε τρεις μήνες απ' τη ζωή του (!) για να πάρει 50 εκατομμύρια, μπήκε η νέα χρονιά σε τροχιά.

Οι ηγέτες του κόσμου ταριχεύουν τους εχθρούς τους στις σπηλιές του Αφγανιστάν. Η μπούρκα γίνεται μόδα κι οι επιβάτες στη Δύση θα βγάζουν στα αεροπλάνα τα παπούτσια τους, όπως οι μουσουλμάνοι όταν προσεύχονται.

Μια φοβερή κλοτσιά χρειάζεται τούτη η μιζέρια κι η κατάπτωση. Μια κλοτσιά κατάστηθα στο κτήνος. Ενα κλάμα δυνατό σα βροχή να ξεπλυθεί η ανθρώπινη ντροπή. Μια επανάσταση της σκέψης, μια εξέγερση του νου, μια ποιητική της δράσης. Ενα υπέροχο μαζικό πεζοδρόμιο, με φωνές κι απαιτήσεις, με γενναίες διεκδικήσεις. Μια ευθεία μετωπική σύγκρουση με το αποτρόπαιο πνεύμα των ημερών, η αλληλεγγύη του κουράγιου που χρειάζεται ο καθένας κι όλοι μαζί, ίσως είναι το καλύτερο δώρο πρωτοχρονιάς από έναν για όλους και απ' όλους για τον καθέναν. Η απόφαση. Η συναπόφαση. Να μην αφήσουμε ούτε τη ζωή, ούτε την ιστορία, ούτε βεβαίως τα παιδιά σ' άλλα χέρια απ' τα δικά μας. Τα χέρια του λαού, που μόνον υπερασπίζονται κι ουδέποτε υποθηκεύουν, όπως οι νεοταξίτες κάθε εποχής, το ίδιο τους το μέλλον. Σύντροφοι και συντρόφισσες, καλή χρονιά! Αποφασιστικά!


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ