Μόνο με εμπαιγμό προς τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ μοιάζει η διαφημιζόμενη «στήριξη» από την κυβέρνηση, που αφορά τη μείωση της προκαταβολής του φόρου εισοδήματος. Γιατί από τη μία παραμένει στη θέση του ένα άγριο φοροληστρικό μέτρο και από την άλλη, έτσι κι αλλιώς, η μη είσπραξή του στο 100% είναι αυτονόητη, αφού οι τζίροι χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων «ξύνουν πάτο». Πρόκληση και εμπαιγμός είναι και η διαφήμιση της εξαίρεσης των μικρών αγροτών και αλιέων που έχουν ενταχθεί σε κανονικό καθεστώς ΦΠΑ, από το τέλος επιτηδεύματος για το 2019. Κι αυτό καθώς την ίδια στιγμή παραμένουν στα ύψη οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές, το κόστος παραγωγής έχει εκτιναχθεί, τα εισοδήματά τους μειώνονται και η ανασφάλεια μεγαλώνει, με την κυβέρνηση να τους πετάει και την «ατομική ευθύνη» για τις καταστροφές από «ακραία καιρικά φαινόμενα». Η πρόκληση όμως απογειώνεται αν τα παραπάνω συγκριθούν με τα εκατομμύρια ευρώ που μπουκώνει η κυβέρνηση τους επιχειρηματικούς ομίλους, στο όνομα της πανδημίας, αλλά και με τα νέα κονδύλια που ετοιμάζεται να στρώσει μπροστά τους από το «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ. Και την ίδια στιγμή αρνείται ακόμα και το στοιχειώδες, το δίκαιο αίτημα των αυτοαπασχολούμενων για επανένταξη στο αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ. Οπως και να το κάνουμε, η συνέπεια στη φιλομονοπωλιακή πολιτική δεν κρύβεται. Τέτοιες άλλωστε είναι και οι συστάσεις της ΕΕ και του ΣΕΒ, προκειμένου να πέσει το «ρευστό» από το «Ταμείο Ανάκαμψης».