Την ενόχλησή του έδειξε το Ευρωκοινοβούλιο για την Ερώτηση που κατέθεσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σε σχέση με το νόμο - πλέον - ενάντια στις διαδηλώσεις. Το πρόσχημα που επικαλέστηκαν οι υπηρεσίες του για να μην κάνουν αποδεκτή την Ερώτηση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ ήταν η «επιθετική γλώσσα» της β' παραγράφου της Ερώτησης. Καθόλου τυχαία, αυτή η παράγραφος αποκαλύπτει και ενοχοποιεί την όλη ευρωενωσιακή στρατηγική «περί καταπολέμησης της ριζοσπαστικοποίησης», η οποία και αποτελεί τον πυρήνα του νέου νόμου της κυβέρνησης της ΝΔ, σε συνέχεια όσων μεθοδικά προώθησε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αποδεικνύεται ότι η μεθοδολογία με την οποία θα κρίνονται ο σκοπός και το περιεχόμενο των διαδηλώσεων στο εξής και θα απαγορεύονται ως εν δυνάμει επικίνδυνες... αποτελεί «βέλτιστη πρακτική της ΕΕ» και για τις Ερωτήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο!

«Φιλότιμη» η προσπάθεια της ΕΕ και των οργάνων της να επικαλεστούν επίσης ότι η Ερώτηση αφορά εθνικό ζήτημα και όχι την ΕΕ, αλλά δεν πείθει... Αλλωστε, πώς είναι δυνατόν να ισχύει αυτό όταν θεωρούν πρόβλημα ακριβώς την ίδια παράγραφο που τεκμηριώνει ότι ο νόμος αποτελεί προϊόν της ίδιας της αντιδραστικής στρατηγικής της ΕΕ;

Στις νουθεσίες του Ευρωκοινοβουλίου να «μαλακώσουν» («soften») οι διατυπώσεις της Ερώτησης προκειμένου να την κάνουν αποδεκτή οι υπηρεσίες του, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ ξεκαθαρίζει ότι η Ερώτησή της δεν ανακαλείται. Αλλωστε ήδη «απαντήθηκε» από την ΕΕ, και το περιεχόμενό της επιβεβαιώνεται μέχρι κεραίας από την ίδια την ένοχη ενόχληση των ευρωενωσιακών επιτελείων.

Το απόσπασμα της Ερώτησης της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, που σύμφωνα με την Επιτροπή την ...ενόχλησε περισσότερο, έλεγε για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης ενάντια στις διαδηλώσεις: «Βασικό πυρήνα του νομοσχεδίου αποτελεί η ευρωενωσιακή στρατηγική για τη λεγόμενη "καταπολέμηση της ριζοσπαστικοποίησης", με βάση την οποία τσουβαλιάζονται προκλητικά οι κομμουνιστικές, οι ριζοσπαστικές ιδέες και η πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος με τη δράση φασιστικών συμμοριών ή τζιχαντιστικών αποκρουστικών οργανώσεων και με υπαρκτές μορφές βίας όπως η ενδοοικογενειακή και η ενδοσχολική βία. Στοχεύει σε όποιον συγκρούεται με τη δικτατορία του κεφαλαίου και στην ποινικοποίηση των αγώνων, αλλά και της δράσης των κομμουνιστών. Αυτή είναι άλλωστε και η επίσημη πολιτική της ΕΕ».