Από τη συνάντηση των ΥΠΕΞ Τουρκίας - Μάλτας στις 14/7

Τεταμένη ηρεμία επικρατεί στα σύνορα Αιγύπτου - Λιβύης εν αναμονή πιθανής κλιμάκωσης των στρατιωτικών επιχειρήσεων δυνάμεων που στηρίζουν την κυβέρνηση του Φαγιέζ Σάρατζ στην Τρίπολη, με στόχο τον έλεγχο των στρατηγικών πόλεων Σύρτη και Τζούφνα από τις δυνάμεις του «Λιβυκού Εθνικού Στρατού» (LΝA) του στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ.

Η εντεινόμενη κινητικότητα των αιγυπτιακών στρατευμάτων, το τελευταίο διάστημα, έπειτα και από την προχτεσινή απόφαση της λιβυκής Βουλής στο Τομπρούκ με την οποία δίνεται το ελεύθερο να επέμβουν κατά του Σάρατζ, δείχνει πως όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά παρά το μεγάλο ρίσκο μιας γενικότερης ανάφλεξης.

Ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών, Σάμεχ Σούκρι, μιλώντας στο αραβικό δίκτυο «Αλ Γαντ» κατήγγειλε, για μια ακόμη φορά, ως παράνομο το τουρκολιβυκό μνημόνιο του περασμένου Νοέμβρη, προειδοποιώντας πως συνιστά «απειλή για τη σταθερότητα όχι μόνον στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή».

Επιπλέον, ο εκπρόσωπος του «Λιβυκού Εθνικού Στρατού» (LNA) Αχμεντ αλ Μισμάρι, βλέποντας την ενίσχυση (υποστηριζόμενων από την Τουρκία) μισθοφόρων σε θέσεις κοντά στη Σύρτη και την περιοχή Τζούφνα, δεν απέκλεισε χτες το ενδεχόμενο «μιας μεγάλης μάχης τις επόμενες ώρες». Ο ίδιος, πάντως, δεν σχολίασε πληροφορίες που αναφέρουν από το βράδυ της Τρίτης την αποχώρηση Ρώσων μισθοφόρων της εταιρείας «Wagner», που στηρίζουν τον LNA, από περιοχές της δυτικής Σύρτης.

Με φόντο αυτές τις κινήσεις, Αμερικανοί αξιωματούχοι της διοίκησης Αφρικής (AFRICOM) ανακοίνωσαν πως ομάδα Ρώσων μισθοφόρων ναρκοθέτησε περιοχή και περίχωρα της Τρίπολης, παραβιάζοντας το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ. Τον ισχυρισμό απέκρουσε ο Ρώσος διπλωματικός επιτετραμμένος για τη Λιβύη, Ντζχασντ Μπολτάβεφ, λέγοντας στο πρακτορείο «ΝΟΒΟΣΤΙ» πως η Μόσχα δεν παραβιάζει το εμπάργκο του ΟΗΕ στη Λιβύη, ούτε υποστηρίζει την πολιτική των μισθοφόρων «όπως κάνουν άλλες χώρες»...

Πλάι στις προετοιμασίες του αιγυπτιακού στρατού στα σύνορα με τη Λιβύη αλλά και τις πληροφορίες για νέες αφίξεις Σύρων μισθοφόρων προς τη μεριά των δυνάμεων του Φ. Σάρατζ, η Τουρκία εντείνει τις διπλωματικές διεργασίες σε μια προσπάθεια να αυξήσει την υποστήριξη υπέρ των γεωπολιτικών επιδιώξεών της.

Ανακοίνωση που εξεδόθη χτες από την τουρκική προεδρία αναφέρεται στην προχτεσινοβραδινή τηλεφωνική επικοινωνία των Προέδρων ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, και Τουρκίας, Ρ. Τ. Ερντογάν. Οι δύο Πρόεδροι φέρεται να συμφώνησαν πως θα συνεργαστούν «στενά» με τους συμμάχους τους για να επιτύχουν ...«διαρκή σταθερότητα στη Λιβύη». Οι εξελίξεις στη Λιβύη και οι προετοιμασίες για πιθανή νέα κλιμάκωση των συγκρούσεων στη χώρα συζητήθηκαν χτες μεταξύ άλλων και σε τηλεφωνική επικοινωνία των ηγετών Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ και Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν.

Παράλληλα, χτες, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, μετά τη συνάντησή του με τον Μαλτέζο ομόλογό του, Εβαρίστ Μπαρτόλο, είπε πως οι δύο χώρες επιθυμούν «ειρήνη και σταθερότητα στη Λιβύη και στην Ανατολική Μεσόγειο».

Κριτική στην κλιμάκωση της τουρκικής επέμβασης στη Λιβύη άσκησε χτες ο γενικός γραμματέας του Αραβικού Συνδέσμου, Αχμεντ Αμπούλ Γάιτ, που κατήγγειλε και απέρριψε «τις παράνομες τουρκικές επεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις αραβικών χωρών και ιδιαίτερα στο Ιράκ, στη Συρία και τη Λιβύη», προειδοποιώντας πως απειλούν «εξ ολοκλήρου την αραβική εθνική ασφάλεια». Μιλώντας στο αιγυπτιακό πρακτορείο ειδήσεων ΜΕΝΑ, ο Αμπούλ Γάιτ εξήρε αντίθετα τη Διακήρυξη που εξέδωσε στις 6 Ιούνη στο Κάιρο ο Αιγύπτιος Πρόεδρος, Α. Φ. Σίσι, καλώντας τις αντιμαχόμενες πλευρές να προχωρήσουν άμεσα σε επανέναρξη του πολιτικού διαλόγου για εκεχειρία.

Στη Ρώμη, από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος του λιβυκού εκλεγμένου Κοινοβουλίου, Αγκίλα Σάλεχ, ολοκλήρωσε συναντήσεις με τον Πρόεδρο της Ιταλίας, Σέρτζιο Ματαρόλα, τον πρωθυπουργό, Τζουζέπε Κόντε, και τον υπουργό Εξωτερικών, Λουίτζι Ντι Μάγιο, παρουσιάζοντάς τους εκτενώς την πρότασή του για αντικατάσταση του Προεδρικού Συμβουλίου και του δοτού πρωθυπουργού Φ. Σάρατζ με άλλα πρόσωπα κοινής αποδοχής που θα μπορούν να διαπραγματευτούν την αποκλιμάκωση των συγκρούσεων, την εκεχειρία και μια πολιτική «μεταβατική» λύση.