Σε συνάρτηση με τα παραπάνω, το Σαββατοκύριακο υπήρξε ένα μπαράζ δημοσιευμάτων που λιβάνιζαν την τηλεργασία. «Ηρθε η ευκαιρία να ξεφύγουμε από το 9 με 5 στο γραφείο», έλεγε σε ένα από αυτά μια ειδική «σύμβουλος στρατηγικής εργασιακού χώρου», επιχειρηματολογώντας ότι με την τηλεργασία «μπορεί ο ίδιος ο εργαζόμενος να οργανώνει το χρόνο του ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες της δουλειάς», δηλαδή ανάλογα με τις ανάγκες του αφεντικού. Το πιο προκλητικό όμως είναι ο ισχυρισμός της εργοδοσίας ότι οι «υγειονομικοί κίνδυνοι» είναι αυτοί που επιβάλλουν τη δουλειά - λάστιχο εξ αποστάσεως! Παριστάνουν ότι τους έπιασε ο πόνος για την υγεία των εργαζομένων, την ίδια ώρα που στους χώρους δουλειά τα μέτρα προστασίας είναι ανύπαρκτα, ενώ και η ΕΕ ταξινόμησε ως «χαμηλό» τον κίνδυνο του κορονοϊού στην εργασία, απαλλάσσοντας την εργοδοσία ακόμα και από τα πιο στοιχειώδη μέτρα προστασίας! Για τέτοιο θράσος μιλάμε και για τέτοια υποκρισία, στην προσπάθειά τους να περιφρουρήσουν και να μεγαλώσουν την κερδοφορία τους...