Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το ΚΚΕ είναι εδώ και στην Αλεξανδρούπολη, στον Εβρο, στη Θράκη. Είμαστε πιο δυνατοί γιατί δεν μείναμε σιωπηλοί.

Είμαστε πιο έμπειροι, γιατί, ακόμα και στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας, το ΚΚΕ, η ΚΝΕ κρατήσαμε ψηλά τη σημαία του αγώνα για μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, του λαού. Είμαστε πιο έτοιμοι, πιο εξοπλισμένοι, πιο σίγουροι για τον δρόμο που έχουμε διαλέξει.

Οσο περνάνε οι μέρες όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι, άνθρωποι των λαϊκών στρωμάτων συνειδητοποιούν ότι τα δύσκολα δεν είναι μόνο πίσω μας, είναι και μπροστά μας. Γιατί βρισκόμαστε πλέον μέσα σε μια νέα καπιταλιστική κρίση που ήδη βήμα - βήμα, νόμο - νόμο η κυβέρνηση της ΝΔ, η ΕΕ, το μεγάλο κεφάλαιο τη φορτώνουν - όπως και πριν - στους εργαζόμενους, στα φτωχά λαϊκά στρώματα, με τις πλάτες φυσικά του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων που πλειοδοτούν στο ποιος θα προσφέρει πιο πολλά για την ενίσχυση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Οταν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπόλοιποι μιλούν για τη στήριξη της οικονομίας δεν μιλούν φυσικά για τη στήριξη των εργαζομένων, οι οποίοι και δω στην Αλεξανδρούπολη, στον Εβρο θα πρέπει να δουλεύουν με μισό μισθό, όταν και όποτε θέλουν οι εργοδότες, οι οποίοι θα επιδοτούνται και από πάνω για να κάνουν χρήση της αντεργατικής νομοθεσίας.

Δεν μιλούν για τη στήριξη των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών επαγγελματιών και εμπόρων που η καραντίνα τους έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Ούτε φυσικά για τους μικρομεσαίους αγρότες οι οποίοι ξεκληρίζονται.

Και σεις εδώ στον Εβρο ξέρετε τι σημαίνει ξεκλήρισμα της αγροτιάς, ξέρετε τι σημαίνει να βλέπετε τα νέα παιδιά να εγκαταλείπουν μαζικά τον τόπο τους, έναν τόπο πλούσιο, αφού το μεγαλύτερο μέρος της γης είναι καλλιεργήσιμο και αρδεύσιμο. Η γεωργία και η κτηνοτροφία ήταν πάντα τα οικονομικά πνευμόνια της.

Ολοι τους, όταν μιλούν για τη στήριξη της οικονομίας, μιλούν για τη στήριξη των κερδών των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων. Τα καπιταλιστικά κέρδη θέλουν να στηρίξουν με επιπλέον φοροαπαλλαγές, με κρατικές ενισχύσεις, με επιδοτήσεις από ευρωπαϊκά προγράμματα, με τις άθλιες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που μονιμοποιούν τα δήθεν έκτακτα προσωρινά μέτρα της καραντίνας.

Οι εργαζόμενοι βλέπουν ότι τα δύσκολα είναι μπροστά, γιατί βλέπουν ότι ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας είναι πιθανό, όπως αποδεικνύουν και τα απανωτά κρούσματα στη γειτονική Ξάνθη. Γιατί είδαν πως τελικά η περίοδος της καραντίνας δεν αξιοποιήθηκε για την ουσιαστική ενίσχυση και αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος Υγείας όπως δείχνει και η κατάσταση στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης.

Ο καθένας καταλαβαίνει πως δεν μπορεί να θεωρούνται αναβάθμιση οι μόλις 41 προσλήψεις νοσηλευτών σε ένα νοσοκομείο που με το δικό τους οργανόγραμμα χρειάζεται 150, η πρόσληψη ενός μόνο γιατρού, παιδιάτρου, ενώ χρειάζονται πάνω από 50. Μπροστά όμως στην αναβάθμιση των κερδών των λίγων ακόμα και οι στοιχειώδεις κανόνες δημόσιας υγείας γίνονται... «περασμένα ξεχασμένα», τα υγειονομικά πρωτόκολλα πάνε περίπατο.

Στηρίζουν τους μεγάλους ομίλους και όχι τους εργαζόμενους. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι χωρίς τους εργαζόμενους δεν υπάρχει τίποτα, δεν λειτουργεί τίποτα, δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα.

Την περίοδο της καραντίνας μάς κράτησαν ζωντανούς, όρθιους οι εργάτες και οι υπάλληλοι που συνέχιζαν να δουλεύουν στις μονάδες παραγωγής, στα σούπερ μάρκετ, οι γιατροί και οι νοσηλευτές στα δημόσια νοσοκομεία, οι εργαζόμενοι σε διάφορους κλάδους.

Γι' αυτό και οι θέσεις, οι προτάσεις, οι διεκδικήσεις που καταθέτει το ΚΚΕ, όλη μας η δράση στόχο έχουν να κρατήσουν όρθιους τους εργάτες, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τα νέα παιδιά που δίνουν μάχη για να σταθούν στα πόδια τους.

Γι' αυτό διεκδικούμε μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας, μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με έμφαση στην πρόληψη και την πρωτοβάθμια φροντίδα.

Απαιτούμε τη στήριξη του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος, μέτρα προστασίας όλων των ανέργων. Για να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο.

Μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα ενάντια στις απολύσεις, στην επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, στις νέες μορφές εκμετάλλευσης. Για να μην περάσουν τα νέα μέτρα καταστολής της λαϊκής δράσης, για να μη γίνουν πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών. Για την οργάνωση της αλληλεγγύης για να μη μείνει κανένας μόνος και αβοήθητος.

Η πείρα που ήδη έχουμε από τη δεκάχρονη κρίση, από τη σύντομη περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και όσα ήδη βλέπουμε να δρομολογούνται ενάντια στους εργαζόμενους, στους μικρούς επαγγελματίες, στους φτωχούς αγρότες, συνολικά στον λαό οδηγούν σε έναν δρόμο. Στο δρόμο της οργάνωσης και της διεκδίκησης.

Για να πούμε: Ως εδώ! Ο λαός πλήρωσε πολλά, πληρώνει πολλά, δεν θα πληρώσει ξανά! Την κρίση να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο.

Για να πούμε φτάνει ως εδώ!

Τώρα πρέπει να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες, βάζοντας στο στόχαστρο αυτόν που μας τις στερεί, το σύστημα και την εξουσία του, δυναμώνοντας την πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, για να ανοίξει ο δικός μας δρόμος, για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία.

Η Θράκη, ο Εβρος, ο τόπος σας βρέθηκε και συνεχίζει να βρίσκεται στο επίκεντρο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και της τουρκικής προκλητικότητας με τους κινδύνους να μεγαλώνουν. Ομως, όταν μιλάμε για την κλιμάκωση της επιθετικότητας της Τουρκίας, δεν μιλάμε ούτε για τον νευρικό σουλτάνο Ερντογάν ούτε για τη δήθεν απομονωμένη Τουρκία αλλά για την αστική τάξη της γειτονικής χώρας, που ξεδιπλώνει βήμα - βήμα τη στρατηγική της στην περιοχή.

Στην ίδια περιοχή όπου οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ έχουν βάλει μπροστά τα επικίνδυνα σχέδιά τους με τη συμμετοχή βέβαια και της Ελλάδας και της Τουρκίας. Στην ίδια περιοχή, που όλοι τους Αμερικανοί, ΝΑΤΟ, δυνάμεις της ΕΕ, Κίνα, Ρωσία κονταροχτυπιούνται για το ποιος θα βάλει στο χέρι τον ενεργειακό πλούτο της.

Η Τουρκία επιδιώκει την αλλαγή των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή και γι' αυτό, ακόμα και στην Αθήνα τον Δεκέμβρη του '17, ο Ερντογάν προσκαλεσμένος του Τσίπρα, άρπαξε την ευκαιρία για να θέσει ζήτημα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λοζάνης, η οποία έχει καθορίσει τα ελληνοτουρκικά σύνορα όπως και τα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία και το Ιράκ. Από τότε μέχρι σήμερα, σειρά γεγονότων από τον Εβρο έως την Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο αποδεικνύουν την κλιμάκωση αυτής της επιθετικότητας. Τα γεγονότα είναι πολλά.

Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τον παραλίγο εμβολισμό του λιμενικού σκάφους «Γαύδος» από τουρκική ακταιωρό στο Αιγαίο; Τη σύλληψη των δύο στρατιωτικών εδώ στον Εβρο; Την παρεμπόδιση του ιταλικού γεωτρύπανου στην κυπριακή ΑΟΖ;

Τα κύματα των βασανισμένων προσφύγων και μεταναστών, που ο Ερντογάν μετακίνησε και αξιοποίησε για τα δικά του παιχνίδια στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στις Καστανιές; Τα πρόσφατα γεγονότα πάλι στον Εβρο;

Σε όλα αυτά, βέβαια, προστίθενται οι καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου πάνω από ελληνικά νησιά και τελευταία ακόμη και πάνω από τον Εβρο. Οταν όμως μιλάνε για τα κύματα των προσφύγων και μεταναστών στα σύνορά μας στον Εβρο αλλά και στα ελληνικά νησιά, κανείς ούτε η κυβέρνηση της ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ λένε πως αυτά δεν προκύπτουν από μόνα τους. Οτι είναι αποτέλεσμα της διάλυσης κρατών, της αλλαγής συνόρων, των επεμβάσεων που έχουν τη σφραγίδα των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη, Υεμένη, άλλες χώρες της Αφρικής, είναι όλες χώρες όπου υπήρξαν στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ που θέλανε να βάλουν στο χέρι ενεργειακές πηγές, πλουτοπαραγωγικές πηγές, να ελέγξουν στρατηγικούς δρόμους.

Και το χειρότερο είναι ότι αυτές οι επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν και με τη συνδρομή των ελληνικών κυβερνήσεων, με τις βάσεις που έχουμε εδώ, με άλλες που φτιάχτηκαν, με τα 4 δισ. που δίνουμε το χρόνο για τις δαπάνες του ΝΑΤΟ, αλλά και με την αποστολή ελληνικών στρατιωτικών σε αυτές τις χώρες.

Και αυτό έγινε και συνεχίζει να γίνεται. Και γίνεται διότι υπάρχουν τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου, επιχειρηματικά συμφέροντα που συμμετέχουν σε αυτό το πλιάτσικο που γίνεται σε βάρος χωρών και λαών.

Αλλά και γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις καλλιεργούν την απάτη ότι αν είμαστε τα πρωτοπαλίκαρα των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, τότε θα θωρακίσουμε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Η ΝΔ και τα άλλα κόμματα πάντα ήταν φανατικά υπέρ αυτής της πολιτικής, ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε ΝΑΤΟικότερος των ΝΑΤΟικών. Δεν υπήρξε απόφαση του ΝΑΤΟ που δεν έσπευσε να υλοποιήσει.

Το αποτέλεσμα ποιο ήταν;

Η Ελλάδα έγινε θύτης, γέμισε πρόσφυγες και τα κυριαρχικά δικαιώματα απειλούνται. Ούτε ο εγκλωβισμός χιλιάδων προσφύγων στα ελληνικά νησιά, σε ολόκληρη τη χώρα, προέκυψε από μόνος του, αλλά από την απάνθρωπη πολιτική της ΕΕ, που στήριξαν και υλοποίησαν τόσο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και η σημερινή της ΝΔ.

Ο Κανονισμός του Δουβλίνου και η Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας έχουν μετατρέψει τα νησιά, τη χώρα σε μια μεγάλη φυλακή προσφύγων και μεταναστών, αλλά γι' αυτό κανείς τους δεν βγάζει άχνα.

Εδώ στον Εβρο και το Αιγαίο εχθρός του ελληνικού λαού δεν είναι οι ξεριζωμένοι. Εχθρός είναι η πολιτική που, απ' τη μια στηρίζει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους αυξάνοντας τα κύματα των προσφύγων, και απ' την άλλη μετατρέπει την Ελλάδα σε χώρα - φυλακή για να προστατεύεται το «φρούριο» της ΕΕ.

Η αναγκαία φύλαξη των συνόρων στον Εβρο δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να νομιμοποιούνται ακροδεξιές φωνές και δράσεις, ανοικτές και συγκαλυμμένες, για να μένουν τελικά στο απυρόβλητο οι θύτες αυτής της πολιτικής.

Και όσοι, τελικά, επιδιώκουν να στρέψουν τον ελληνικό λαό κατά των θυμάτων, προσφύγων και μεταναστών, γίνονται ο καλύτερος σύμμαχος αυτών που δημιουργούν και συντηρούν το πρόβλημα, γίνονται ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης Ερντογάν, που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει αυτόν τον κόσμο για τους δικούς του σκοπούς.

Τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο δεν θα λύσουν το πρόβλημα αλλά θα δημιουργήσουν και καινούργια. Αναφερόμαστε ιδιαίτερα στο αίτημα για την εφαρμογή άρθρου της Συνθήκης της Λισαβόνας για εμπλοκή της ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής - ακτοφυλακής (Frontex), δηλαδή ξένων στρατιωτικών ομάδων ταχείας επέμβασης για τη φύλαξη των ελληνικών συνόρων, η οποία κινείται σε επικίνδυνη κατεύθυνση και θα περιπλέξει την κατάσταση.

Αλλωστε, μέχρι σήμερα καμία λύση δεν έδωσε η εμπλοκή του ΝΑΤΟ και της Frontex στο Αιγαίο. Το αντίθετο μάλιστα. Η ΝΔ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, πολύ περισσότερο πρώτα στελέχη του έχουν αναγάγει σε νούμερο 1 θέμα το ζήτημα του φράκτη, μήκους κάποιων χιλιομέτρων, σε μια συνοριογραμμή 200 χλμ. Με αυτόν τον τρόπο, στην ουσία υποβαθμίζουν άλλα σοβαρά ζητήματα που σχετίζονται και με τη φύλαξη των συνόρων.

Πέρα από αυτό, όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι επικεντρώνουν στις συνέπειες και όχι στις αιτίες, ειδικά ως προς το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό. Το ζήτημα των προσφυγικών ροών, αλλά και η εργαλειοποίηση απελπισμένων ανθρώπων απ' την κυβέρνηση Ερντογάν δεν λύνονται με έναν φράκτη.

Δεν μπορούμε να αντιπαλέψουμε αυτήν την κατάσταση, αν δεν απαιτήσουμε να σταματήσει τώρα κάθε συμμετοχή της χώρας μας στα εγκλήματα, να σταματήσει κάθε στήριξη και εμπλοκή στις ενέργειες και τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, που με τον πόλεμο και τις καταστροφές διαιωνίζουν την προσφυγιά.

Πολλοί, βεβαίως, θα πουν: Ναι, αλλά εμείς δεν μπορούμε να λύσουμε άμεσα το θέμα του πολέμου, το ζήτημα είναι τι γίνεται μέχρι τότε. Οντως δεν μπορούμε μόνοι μας να λύσουμε άμεσα το μεγάλο θέμα των πολέμων. Γι' αυτό χρειάζονται και άλλες ριζικές ανατροπές και στη χώρα μας και σε άλλες χώρες για να ζήσουν ειρηνικά οι λαοί.

Και μη μας πουν κάποιοι ότι προς το παρόν αυτό δεν είναι ρεαλιστικό. Γιατί αυτό που πραγματικά δεν είναι ρεαλιστικό με τίποτα, είναι να πιστεύει κανείς ότι αυτοί που δημιούργησαν και συντηρούν το πρόβλημα μπορούν να το λύσουν.

Μόνο ο λαός, οι λαοί μπορούν να ασκήσουν πίεση με κάθε τρόπο και μέσο. Και για να είναι αυτή η πίεση πραγματικά αποτελεσματική, θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι τα μεγάλα ζητήματα είναι αυτά που καθορίζουν και τα μικρά, τι συμβαίνει στον Εβρο, το τι συμβαίνει στα νησιά, σε πολλές περιοχές της χώρας μας. Και από αυτήν τη σκοπιά, πρέπει να οργανώσουμε τη δράση μας για:

-- Να καταργηθούν οι Κανονισμοί του Δουβλίνου και η Κοινή Δήλωση ΕΕ - Τουρκίας, η οποία έτσι κι αλλιώς είναι ατελέσφορη και έχει καταστεί ανενεργή.

-- Να κλείσουν όλα τα hot spots στα νησιά του Αιγαίου και να μη δημιουργηθούν νέα, ούτε κλειστά, ούτε ανοιχτά.

-- Να απεγκλωβιστούν άμεσα από τα νησιά και με γρήγορες διαδικασίες να πάνε στις χώρες προορισμού τους.

-- Να οργανωθούν τώρα από την ΕΕ και τον ΟΗΕ διαδικασίες υποβολής αιτήσεων ασύλου μέσα στην Τουρκία και στα σύνορα με την Ελλάδα και στα σύνορα με τη Συρία και να μετακινηθούν απευθείας στις χώρες προορισμού τους. Αυτό το μέτρο μπορεί να στηρίξει το δικαίωμα των προσφύγων σε προστασία, με βάση τις διεθνείς συμβάσεις.

-- Να σταματήσει τώρα κάθε συμμετοχή, στήριξη και εμπλοκή στις ενέργειες και τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, που στηρίζουν την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, τις επεμβάσεις στη Λιβύη, διαιωνίζοντας τον πόλεμο και τις καταστροφές.

Κι αυτό σημαίνει πως εδώ στην Αλεξανδρούπολη πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας για να μη μετατραπεί το λιμάνι της πόλης στη νέα ναυτική βάση των ΗΠΑ, για την οποία δούλεψαν όλες οι κυβερνήσεις με πρώτη και καλύτερη την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που προετοίμασε τη συμφωνία με τους Αμερικανούς, αλλά και αυτή της ΝΔ η οποία τώρα τρέχει για να την υλοποιήσει.

Ο σχεδιασμός για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης δεν αφορά απλά μια επιπλέον ιδιωτικοποίηση, όπως συμβαίνει με τα υπόλοιπα αεροδρόμια, τα λιμάνια της χώρας μας. Αφορά τη μετατροπή του σε αμερικανοΝΑΤΟική βάση, η οποία θα υπηρετεί τους συνολικούς σχεδιασμούς των Αμερικανών στην περιοχή.

Και η περιοχή της Αλεξανδρούπολης, λόγω της γειτνίασής της με την περιοχή του Εύξεινου Πόντου και τις γνωστές συνθήκες αστάθειας και ανταγωνισμών που επικρατούν στις ακτές της Κριμαίας και της Ουκρανίας, είναι κομβική.

Αυτά τα ξέρει καλά ο Αμερικανός πρέσβης, που έχει αναλάβει προσωπικά να «τρέξει» την υπόθεση με το λιμάνι μαζί βέβαια με τα τσιράκια του στην περιοχή. Γιατί ξέρει καλά πως από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης οι ΗΠΑ μπορούν ταυτόχρονα να ελέγχουν τα Στενά του Ελλησπόντου και να συντονίζουν επιχειρήσεις πέρα από αυτά.

Χώρια που το λιμάνι της πόλης σας έχει δυνατότητες για να ελλιμενιστούν αμερικανικά πλοία, που, όπως λένε αυτοί που γνωρίζουν, δεν έχουν άλλα λιμάνια της χώρας μας, ενώ οι συγκοινωνιακές υποδομές και το δίκτυο οδικών αξόνων της ευρύτερης περιοχής δίνουν τη δυνατότητα στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης να αποτελέσει στρατηγικό κόμβο για την ταχεία και αρκετά ασφαλή μεταφορά προσωπικού, πολεμικού υλικού και εμπορευμάτων προς τον βορρά και όχι μόνο.

Ολοι καταλαβαίνουν πως η τουρκική επιθετικότητα έχει περάσει σε άλλο επίπεδο μετά και το ανυπόστατο απαράδεκτο τουρκολιβυκό Σύμφωνο αλλά και όσα ακολούθησαν με την αίτηση αδειοδότησης για έρευνες από τουρκική εταιρεία, μόλις έξω από τα 6 ν.μ. των νησιών Ρόδου, Καρπάθου, Κάσου, Κρήτης, όπου κατά την Τουρκία είναι περιοχή τουρκικής ΑΟΖ.

Βέβαια θα πείτε, η Τουρκία χρόνια τώρα αμφισβητεί μια ολόκληρη βεντάλια ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Τι έλεγαν όμως οι αστικές κυβερνήσεις και τι συνεχίζουν να λένε όλα αυτά τα χρόνια;

Πως οι «ισχυροί μας σύμμαχοι», δηλαδή οι Αμερικανοί, οι ΝΑΤΟικοί, οι Ευρωπαίοι θα προστατεύουν τα κυριαρχικά δικαιώματά μας. Αυτός ο μύθος έχει πλέον καταρρεύσει. Γιατί οι «ισχυροί μας σύμμαχοι» κοιτάνε πρώτα τα δικά τους συμφέροντα, τα οποία στη δεδομένη φάση επιβάλλουν να μην τα «χαλάσουν» με την Τουρκία.

Τι μας λένε τόσα χρόνια; Οτι «η Τουρκία, αν τα βάλει με την Ελλάδα, θα είναι σαν να τα βάζει με ολόκληρη την Ευρώπη». Οτι «μέσα από την αναβάθμιση της συμμετοχής της χώρας στα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ θα προστατέψουμε τα σύνορα και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα», αφού η Τουρκία ...δεν θα τολμήσει να τα βάλει με μια Ελλάδα - «πυλώνα» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Μόλις προχτές, όμως, ελληνική φρεγάτα της ευρωπαϊκής δύναμης «Irini» πήρε εντολή από την ιταλική διοίκηση να αφήσει ήσυχο το τουρκικό πλοίο που μετέφερε όπλα στη Λιβύη.

Τι έχουν να πουν γι' αυτό οι κύριοι της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ;

Κατάπιαν τη γλώσσα τους για το συγκεκριμένο. Κατά τα άλλα, είναι λαλίστατοι. Από δω το πάνε από κει το φέρνουν, στα παζάρια και τις διευθετήσεις με την Τουρκία υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα καταλήγουν, εντείνοντας ταυτόχρονα τους εκβιασμούς στον λαό, ώστε να προχωρήσει ο «συμβιβασμός» με την Τουρκία.

Καταλαβαίνει κανείς ότι η σημερινή κατάσταση φέρνει πολύ κοντά ένα θερμό επεισόδιο, το οποίο με τη σειρά του θα στρώσει το τραπέζι της διαπραγμάτευσης για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, που ήδη σερβίρεται από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Συνεκμετάλλευση, όμως, σημαίνει παραχώρηση δικαιωμάτων, σημαίνει παζάρι και μοιρασιά χωρίς αρχές. Τέτοιου είδους ρυθμίσεις δεν λύνουν τα προβλήματα των τουρκικών αμφισβητήσεων για τα σύνορα ή την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.

Αντίθετα, περιπλέκουν τα προβλήματα, ενώ τα εμπλέκουν στους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι αντιθέσεις ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας θα εκδηλωθούν ξανά με μεγαλύτερη σφοδρότητα. Γιατί, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με δύο χώρες, έχουμε να κάνουμε με ενεργειακούς κολοσσούς που δεν παζαρεύουν εύκολα τα κέρδη τους.

Την ίδια στιγμή, η επίκληση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, ότι δήθεν μπορεί να εξασφαλίσει μια «δίκαιη» λύση είναι παραπλανητική.

Γιατί, μη γελιόμαστε, στο έδαφος του καπιταλισμού και των μεγάλων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, τέτοιοι οργανισμοί λειτουργούν για να διασφαλίσουν τα μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Ετσι κρίνουν, όχι με βάση το Δίκαιο, αλλά με βάση την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική ισχύ κάθε κράτους.

Το δίλημμα συνεκμετάλλευση - συμβιβασμός ή κλιμάκωση - πόλεμος, που λανσάρεται τελευταία όλο και συχνότερα, είναι αβάσιμο και ψεύτικο! Ουσιαστικά, είναι μέσο εκβιασμού του λαού!

Είναι παραπάνω από σίγουρο ότι η συνεκμετάλλευση θα γεννήσει όρους νέων εντάσεων, νέα θερμά επεισόδια, σύγκρουση αλλά και ένα θερμό επεισόδιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για αμερικανική διαμεσολάβηση και συνεκμετάλλευση. Τελικά, πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο, στον οποίο οδηγεί η αστική πολιτική, που είναι αδιέξοδη.

Βέβαια, λύση δεν είναι ούτε η πολεμική εμπλοκή ούτε τα παζάρια με την ομπρέλα του ΝΑΤΟ, που θα πάρουν αμπάριζα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Παρά τα όσα υποστηρίζουν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, εγγυητές της ειρήνης και της σταθερότητας δεν μπορούν να είναι αυτοί που έχουν βάλει φωτιά στην περιοχή μας, που καταπιέζουν και δολοφονούν τον ίδιο τους το λαό. Αλλωστε, η Ελλάδα και η Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ, συμμετέχουν μαζί στη λήψη των αποφάσεων της λυκοσυμμαχίας κατά των λαών.

Το Κόμμα μας υποστηρίζει τη μη αλλαγή συνόρων όπως και τη μη εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων ούτε στη μια ούτε στην άλλη αστική τάξη. Η θέση μας αυτή συνδέεται με τη σοσιαλιστική προοπτική. Μέσα σε αυτά τα σύνορα και αξιοποιώντας αυτές τις πλουτοπαραγωγικές πηγές θα χτιστεί η νέα σοσιαλιστική κοινωνία, που βέβαια θα έχει μοναδικό κριτήριο την ευημερία του λαού.

Αλλωστε, οριστική, δίκαιη και συμφέρουσα για τους λαούς λύση τόσο στη χώρα μας, όσο και στην Τουρκία, μπορεί να φέρει μόνο η εργατική εξουσία, ο σοσιαλισμός. Οι λαοί δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε μεταξύ μας. Αντίθετα, έχουμε κοινό συμφέρον να αγωνιστούμε ενάντια στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ και άλλους ιμπεριαλιστές. Να αγωνιστούμε ενάντια στις κυβερνήσεις των χωρών που χαράζουν την πολιτική τους σύμφωνα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, σε βάρος των λαών.

Οι ανάγκες των λαών της περιοχής, η αμοιβαία επωφελής συνεργασία των χωρών μπορούν να διασφαλιστούν μόνο με την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, όπως και από κάθε άλλη ιμπεριαλιστική ένωση, με τους λαούς νοικοκύρηδες στον τόπο τους, με την εξουσία στα χέρια τους.

Το ΚΚΕ πρωταγωνιστεί στον αγώνα κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων και καλεί το λαό να επαγρυπνεί και να δυναμώσει τον αγώνα για:

-- Τη μη αλλαγή των συνόρων.

-- Την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή και την αποχώρηση από όλες τις ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό.

-- Την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, το κλείσιμο της βάσης της Σούδας και των άλλων αμερικανικών βάσεων.

-- Την ακύρωση της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας για το Προσφυγικό, τον απεγκλωβισμό των προσφύγων από τα νησιά και τη μετάβαση στις χώρες προορισμού τους.

Από το ναρκοπέδιο που έχει να αντιμετωπίσει ο λαός της πατρίδας μας υπάρχει διέξοδος. Υπάρχει λύση. Ασφαλώς δεν είναι εύκολη. Δεν είναι μια προσπάθεια «μια κι έξω».

Πρώτα από όλα απαιτεί να δούμε καθαρά την αιτία. Το νήμα που συνδέει όλα τα καθημερινά προβλήματα του ελληνικού λαού.

Πίσω από τους ισχυρούς και επικίνδυνους ανταγωνισμούς στην περιοχή μας, πίσω από τη μεγάλη ανασφάλεια για τη ζωή και το μέλλον ενός νέου ανθρώπου που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του, πίσω από την επίθεση στα εργασιακά, στους μισθούς, πίσω από τις απολύσεις, πίσω από το μεγάλο πλέγμα επιδοτήσεων των λίγων αυτής της χώρας βρίσκεται το ίδιο το σύστημα, που έχει για οξυγόνο την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Βρίσκεται η θέληση, οι επιδιώξεις, τα συμφέροντα των λίγων αυτής της χώρας. Της αστικής τάξης αλλά και των διεθνών της συμμάχων, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ.

Αυτούς υπηρετούν όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις. Ολα τα άλλα κόμματα, με βάση τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα αυτής της ισχνής μειοψηφίας, διατυπώνουν προτάσεις. Πλειοδοτούν, μάλιστα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, με την κυβέρνηση της ΝΔ, ποιος είναι πιο γενναιόδωρος απέναντί τους.

Ταυτόχρονα, φροντίζουν με τα ίδια επιχειρήματα να βαφτίζουν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες πότε πολυτέλεια, πότε πεταμένα λεφτά, πότε απραγματοποίητα και ρομαντισμούς άλλων εποχών.

Απέναντί τους, στέκει μόνο το ΚΚΕ. Με την πρότασή του, το σχέδιό του, για το σήμερα και για το αύριο. Για να βγούμε από τον σημερινό βούρκο και να ζήσουμε επιτέλους όπως αρμόζει σε έναν λαό που έχει πληρώσει ήδη πολλά και δεν αντέχει να πληρώνει άλλο τα σπασμένα της νέας κρίσης.

Γιατί, η δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, η στήριξη της αγροτικής παραγωγής με πυξίδα το τι έχουν ανάγκη ο τόπος και ο λαός μας, η δωρεάν Υγεία για όλους, η δωρεάν, ολόπλευρη μόρφωση όλων των παιδιών, η ειρήνη και η συνεργασία με τους γειτονικούς λαούς δεν είναι για εμάς εκθέσεις ιδεών.

Είναι σκοπός της πάλης μας, της ύπαρξης του ΚΚΕ. Γιατί οι σύγχρονες κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες σήμερα ασφυκτιούν από τον καπιταλισμό. Ενα σύστημα που έχει κακογεράσει και ξερνάει μόνο βάσανα για τους πολλούς. Γιατί, καλύτερη ζωή και αξιοπρέπεια σήμερα σημαίνει πριν απ' όλα ένα πράγμα: Πάλη για τον Σοσιαλισμό.

Αυτόν τον δρόμο ανοίγουμε σήμερα, πρωτοστατώντας στην πάλη για κάθε πρόβλημα. Δείχνοντας με περισσότερες πλέον αποδείξεις και από την περίοδο της πανδημίας ότι το σημερινό σύστημα χρεοκοπεί.

Φαντάζει ισχυρό τόσο όσο ο λαός δεν δοκιμάζει τη δύναμή του. Τόσο όσο ο λαός δεν ανασαίνει πραγματικά και τον αφήνουν γονατισμένο όπως άφησαν οι Αμερικανοί αστυνομικοί τον δύστυχο Αφροαμερικανό και πέθανε, κραυγάζοντας «δεν μπορώ να αναπνεύσω». Αν το κάνει, όμως, αν ανασάνει πραγματικά ο λαός και σηκωθεί, θα νιώσουν καυτή αυτήν την ανάσα.

Προχωράμε, λοιπόν, μόνο μπροστά. Με το ΚΚΕ. Εδώ είναι η δύναμη, η προοπτική, η ελπίδα.