Στα μέσα του μήνα, ο Κυρ. Μητσοτάκης θα επισκεφτεί το Ισραήλ. Είναι η πρώτη επίσημη επίσκεψη στο εξωτερικό μετά την καραντίνα και μια από τις πρώτες συναντήσεις του Νετανιάχου, ως νεοεκλεγμένου πρωθυπουργού, με ξένο ηγέτη. Η συνάντηση έχει τη σημασία της, καθώς γίνεται σε μια κρίσιμη φάση για τους ανταγωνισμούς και τα παζάρια που «τρέχουν» στην περιοχή. Δεν περιμένει βέβαια κανείς από την ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει εξηγήσεις για το βάρβαρο σχέδιο προσάρτησης των κατεχόμενων εδαφών, που βάζει μπουρλότο σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Ούτε πρόκειται ο Νετανιάχου να αναρωτηθεί αν η ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης, όπως προβλέπει η ανεφάρμοστη εδώ και χρόνια απόφαση της Βουλής. Μεταξύ φίλων τέτοια πράγματα είναι λυμένα. Θα έχει όμως ενδιαφέρον να μάθουμε τι θα πουν οι δύο πρωθυπουργοί για την παρασκηνιακή αναθέρμανση των σχέσεων Τουρκίας - Ισραήλ, που επαναφέρει σενάρια για ενεργειακή συνεργασία τους στην περιοχή. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν στην επιστροφή του ο πρωθυπουργός θα έχει το θράσος να πουλήσει τα ίδια παραμύθια, ότι δηλαδή η συμμαχία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ δίνει «ισχυρή απάντηση» στην προκλητικότητα της Τουρκίας. Αλλά κι αν ισχύουν αυτά που λέγονται και γράφονται, ότι η ισραηλινο-τουρκική προσέγγιση αντιμετωπίζεται από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς ως «δίαυλος» για να «τρέξουν» ταχύτερα οι συμφωνίες της συνεκμετάλλευσης στην ευρύτερη περιοχή, με συμμετοχή και της Ελλάδας. Και ότι, με αυτά τα δεδομένα, δεν είναι και τόσο τυχαίο ότι μια βδομάδα μετά επισκέπτεται το Ισραήλ ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.