Τετάρτη 19 Δεκέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Εχθρός ο καιρός...

Ρεπορτάζ από τηλεφώνου. Εκ του μακρόθεν, δηλαδή, και, ως εκ τούτου, ελλιπές. Πλην, όμως, αναγκαστική επιλογή, καθότι αδύνατη η πρόσβαση στο χώρο των γεγονότων. Θέμα, η σφοδρή κακοκαιρία στη Θεσσαλία και τηλεφωνικός συνομιλητής μας, αποκλεισμένος χωρικός στα ημιορεινά των Τρικάλων.

- Καλημέρα.

- Γειά σας.

- Είστε καλά;

- Τι καλά; Μας έθαψε το χιόνι.

- Ε, καλό είναι το χιόνι. Ομορφαίνει τη φύση. Θα 'χει και νερό το καλοκαίρι ο κάμπος.

- Τι ομορφιά και κουραφέξαλα μου λες; Εδώ είμαστε αποκλεισμένοι χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό.

- Ε, κάντε λίγη υπομονή.

- Μωρέ υπομονή κάνουμε, αλλά γκρέιντερ ν' ανοίξει το δρόμο δε βλέπουμε.

- Καθίστε μπροστά στο τζάκι, πιείτε τσίπουρο κι απολαύστε τη φύση.

- Χαζομάρες μου λες. Ησουν ποτέ αποκλεισμένος, ανήμπορος, αβοήθητος, εγκαταλειμμένος, να δεις πώς νιώθεις;

- Πολλοί κάθε μέρα νιώθουν αποκλεισμένοι μέσα στα υπόγεια διαμερίσματά τους, στις απρόσωπες και αγχώδεις πόλεις.

- Τους ρώτησες κι αυτούς πώς νιώθουν;

- Σου λέω ότι οι αποκλεισμένοι στην ύπαιθρο νιώθουν καλύτερα από τους αποκλεισμένους στην πόλη.

- Μωρέ άσε τις φιλοσοφίες κι αν μπορείς κάνε κάτι να ενδιαφερθεί το κράτος για ν' ανοίξει το δρόμο προς τα δω. Γιατί αν αργήσουν κι άλλο, θα μας βρουν όλους «χαμογελαστούς».

Η απογοήτευση του δημοσιογράφου. Εκεί που περίμενα να ακούσω «ποιήματα ευτυχίας» για τη «λευκή ομορφιά», ακούω ρεαλιστικές αφηγήσεις και «μεμψίμοιρα» παράπονα. Λίγο ακόμα και θα καταλήξω στο συμπέρασμα ότι χάθηκε πια ο ρομαντισμός και από τον Ελληνα της υπαίθρου. Σκέφτομαι, όμως, ότι εκτός από την ομορφιά της φύσης υπάρχουν και οι φυσικές ανάγκες του ανθρώπου. Κινδυνεύοντας, λοιπόν, να γίνω κι εγώ... ρεαλιστής, παραδέχομαι ότι είναι δύσκολο να χαρείς το χιόνι όταν φοβάσαι πως αν κρατήσει για πολύ ο αποκλεισμός θα μείνεις χωρίς τρόφιμα και χωρίς ξύλα για τη φωτιά και θα κινδυνέψουν τα ζώα σου αφού δε θα μπορείς να φτάσεις εκεί για να τα ταϊσεις.

Είχε λοιπόν δίκιο ο Τρικαλινός συνομιλητής μου που έχασε το ενδιαφέρον του για την ομορφιά της φύσης και ζητούσε το ενδιαφέρον του κράτους. Γιατί κι αυτή τη φορά το κράτος είτε ως κυβέρνηση, είτε με τη μορφή της Αυτοδιοίκησης άργησε πολύ να φανεί. Στα χωριά της Ελλάδας οι αποκλεισμένοι νιώθουν εγκαταλειμμένοι και περιμένουν βοήθεια που δεν έρχεται. Δε βρέθηκαν εκεί για ν' απολαύσουν την ομορφιά της φύσης - δεν είναι νεόπλουτοι για να διαμένουν σε σαλέ - αλλά εκεί τους έριξε η μοίρα τους. Είναι άνθρωποι φτωχοί κι έχουν τον καιρό εχθρό...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ