Η Γερμανία, με την επιχειρηματική δράση σε Υγεία - Φάρμακο και τη σπατάλη τεράστιων ποσών και ανθρώπινων πόρων, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του παρασιτισμού του καπιταλιστικού συστήματος, ακριβώς επειδή επιβεβαιώνεται ότι κριτήριο για τη λειτουργία όλων των σφαιρών της κοινωνικής ζωής, σε όλες τις καπιταλιστικές κοινωνίες, είναι το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων. Ετσι, υποτιμούνται οι λαϊκές ανάγκες.

Κι αυτό ισχύει ακόμα και για πολύ ισχυρές οικονομίες και χώρες, που δεν έζησαν με τον ίδιο τρόπο την καπιταλιστική οικονομική κρίση, ή δεν μπήκαν σε πρόγραμμα, μνημόνια κ.λπ. Ετσι, στη Γερμανία, ακόμη και μέσα στην «καρδιά» της πανδημίας, με την επίκληση της ατομικής ευθύνης και τις υποδείξεις για απομόνωση να παίρνουν δραματικούς τόνους, η βασική έγνοια του κρατικού μηχανισμού είναι η «βιωσιμότητα» και τα κέρδη των επιχειρήσεων της Υγείας, συνολικά των επιχειρηματικών ομίλων.

Τα νοσοκομεία στη Γερμανία (εκκλησιαστικά, πανεπιστημιακά, αυτά που ανήκουν σε κάποιον φορέα, επιχειρηματικών ομίλων) λειτουργούν όλα με επιχειρηματικά κριτήρια και δικά τους έσοδα, είτε από τα ασφαλιστικά ταμεία είτε με απευθείας πληρωμές, και δεν χρηματοδοτούνται από το κράτος.

Ετσι, η πανδημία του κορονοϊού προκάλεσε το εξής «πρόβλημα»: Οι διευθυντές των νοσοκομείων παραπονιούνται ότι εξαιτίας της πανδημίας πολλά νοσοκομεία αναγκάστηκαν να ακυρώσουν καλοπληρωμένες χειρουργικές επεμβάσεις, ενώ ασθενείς - πελάτες απομακρύνονται από Κέντρα Αποκατάστασης, τα οποία μετατρέπονται σε εφεδρικά νοσοκομεία για τον κορονοϊό. Χάνονται - λένε - τα συνήθη έσοδα, ενώ αυξάνονται τα έξοδα. Κάποιες κλινικές, για να γλιτώσουν μέρος του εργατικού «κόστους», στέλνουν το προσωπικό - εν μέσω πανδημίας, με τα κρούσματα να αυξάνονται κατά χιλιάδες τη μέρα - σε εκ περιτροπής εργασία!

Ετσι, δεκάδες δισ. ευρώ θα δοθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό ως κίνητρα και στήριξη των νοσοκομείων - επιχειρήσεων που θα μπουν στη μάχη κατά του κορονοϊού. Σε ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν για όλους σύστημα Υγείας, οι κρατικές δαπάνες θα κατευθύνονταν στη στελέχωση των μονάδων Υγείας με προσωπικό και ιατρικό εξοπλισμό, στην ενίσχυσή τους κ.λπ.

Το γερμανικό υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι οι κλινικές θα πάρουν 560 ευρώ για κάθε μέρα νοσηλείας που χάθηκε επειδή ακυρώθηκαν προγραμματισμένες επεμβάσεις! Επιπλέον, προβλέπεται μπόνους 50.000 ευρώ ανά κρεβάτι ΜΕΘ που θα δημιουργούν οι κλινικές - αντί για 30.000 ευρώ στο αρχικό σχέδιο - στην «εθνική» προσπάθεια να διπλασιαστούν τα κρεβάτια ΜΕΘ της χώρας σε τουλάχιστον 56.000. Η ημερήσια τιμή νοσηλείας ορίστηκε στα 185 ευρώ.

Σύμφωνα με τον όμιλο «Helios», τη μεγαλύτερη αλυσίδα ιδιωτικών κλινικών στη Γερμανία, θα μπορούσε να «παρέχει» 900 κρεβάτια ΜΕΘ και να μετατρέψει άλλα 600 σε κρεβάτια ΜΕΘ. Τη νύφη, όπως και να 'χει, θα την πληρώσει ο γερμανικός λαός, μέσω της τσουχτερής φορολογίας του και των υψηλών ασφαλιστικών εισφορών που «ταΐζουν» τα επιχειρηματικά κέρδη.

Η αγωνία των ασθενών και των οικογενειών τους είναι «χρυσός» για τα νοσοκομεία - επιχειρήσεις. Πολλά νοσοκομεία στη Γερμανία έχουν αγοράσει συσκευές μηχανικής αναπνευστικής υποστήριξης ECMO τα τελευταία χρόνια, επειδή η ιατρική αυτή πράξη είναι πολύ καλά αμειβόμενη από τις ασφαλιστικές εταιρείες Υγείας. Οι κλινικές πληρώνονται περίπου 8.000 ευρώ για μία μέρα θεραπείας με ECMO. Για το λόγο ότι ήταν κερδοφόρα δραστηριότητα για τα νοσοκομεία, οι ασθενείς έμπαιναν στην εντατική πάρα πολύ συχνά και έμεναν στις κλίνες για μεγάλο διάστημα.

Από την άλλη, εκατοντάδες νοσοκομεία της χώρας έχουν βάλει λουκέτο τις τελευταίες δεκαετίες, επειδή στο πλαίσιο της «αυτοχρηματοδότησης» με όρους αγοράς, ορισμένα δεν συμφέρει να λειτουργούν και ο αριθμός τους μειώνεται σταθερά. Το διάστημα 1991 - 2017 ο αριθμός των νοσοκομείων στη Γερμανία μειώθηκε από 2.411 σε 1.942 - σχεδόν 1 στα 5 έκλεισε. Ο αριθμός των διαθέσιμων κλινών μειώθηκε κατά 25% την ίδια περίοδο.

Στο μεταξύ, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι στα υπάρχοντα νοσοκομεία υπάρχει έλλειψη προσωπικού όλων των ειδικοτήτων. Στις αρχές του 2020 εκτιμάται ότι έλειπαν 17.000 βοηθητικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Σε σειρά νοσοκομείων υπάρχει ήδη έλλειψη γιατρών και συζητείται η καταστρατήγηση του μέτρου της 14ήμερης καραντίνας των υγειονομικών (π.χ. Ααχεν, Σαριτέ, Βόννη, Μόναχο), με κίνδυνο την παραπέρα εξάπλωση του κορονοϊού μεταξύ των εργαζομένων στα νοσοκομεία και στην κοινότητα.

Ταυτόχρονα, η χρόνια έλλειψη υγειονομικού προσωπικού είναι το μεγάλο πρόβλημα και για τη στελέχωση των ΜΕΘ. Οπως αναφέρει το περιοδικό «Der Spiegel», «το 2017 παρέμεναν κλειστά κρεβάτια στο 76% των ΜΕΘ της χώρας».

Να λοιπόν πώς οι επιχειρηματικοί όμιλοι σε Υγεία - Φάρμακο για τα κέρδη τους κρατούν ομήρους ολόκληρους λαούς! Σε μια οικονομία όμως με κοινωνικοποιημένα όλα τα μέσα παραγωγής, με αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας για όλους και με έμφαση στην Πρόληψη, χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα σε Υγεία - Πρόνοια, όλα τα σφυριά θα βαρούσαν μαζί και σε συνθήκες πανδημίας, από την ΠΦΥ στις γειτονιές έως τα νοσοκομεία και τις ΜΕΘ, με μόνη έγνοια την προστασία της ανθρώπινης υγείας και ζωής, τις ανάγκες δηλαδή των πολλών, και όχι τα κέρδη των λίγων.