«Η Τουρκία χτίζει παράνομους, χάρτινους πύργους», σχολίασε το ελληνικό ΥΠΕΞ αναφορικά με την επιστολή της Τουρκίας στον ΟΗΕ για τις θαλάσσιες ζώνες και επανέλαβε ότι «η εμμονή στην παραβατικότητα, με ή χωρίς χάρτες, δεν δημιουργεί δίκαιο, ούτε δικαιώματα. Και βεβαίως απαντάται καταλλήλως». Αλήθεια, η «κατάλληλη» απάντηση στην κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας είναι η κάλυψη στην ιμπεριαλιστική επέμβαση που πραγματοποιεί η Τουρκία σε μια τρίτη χώρα, εν προκειμένω στη Συρία, όπως κάνουν ΝΑΤΟ και ΕΕ, μαζί και η ελληνική κυβέρνηση; 'Η μήπως οι κοινές ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, που το ΝΑΤΟ θεωρεί «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο» και δεν αναγνωρίζει σύνορα; Είτε «χάρτινα» είτε «πήλινα» είτε όπως αλλιώς βαφτιστούν τα τετελεσμένα που διαμορφώνει βήμα βήμα η τουρκική αστική τάξη, επιδιώκοντας γενναίο μερτικό από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής, το γεγονός είναι πως οι απαράδεκτες διεκδικήσεις έχουν τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που «ζεσταίνουν την πλάτη» της Τουρκίας για να την κρατήσουν στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο. Φυσικά, οι σφραγίδες αυτές δεν μπαίνουν χωρίς τη συμφωνία των ελληνικών κυβερνήσεων, τζογάροντας έτσι την τύχη των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας για τα συμφέροντα του ντόπιου κεφαλαίου. Το ψευδοεπιχείρημα της «αδύνατης» και «απομονωμένης» Αγκυρας, μπροστά στη στήριξη των «ισχυρών συμμάχων» και «εταίρων» της Ελλάδας, έχει καταρρεύσει από τις ίδιες τις εξελίξεις και δεν ανασταίνεται, όσες φορές και αν το επαναλαμβάνουν τα κυβερνητικά στελέχη.