«Ορκους πίστης» στην ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ και στα σχέδιά της έδωσε ξανά χτες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, κατά την ομιλία του σε ημερίδα στη Γαλλική Γερουσία για τη διεύρυνση της ΕΕ.

Ο πρώην πρωθυπουργός, κάνοντας αναδρομή σε ιστορικούς σταθμούς από τον Εμφύλιο έως και μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές, εξήρε τη σημασία της ένταξης της αστικής τάξης στην ιμπεριαλιστική ένωση, όσο και της στρατηγικής της στην περιοχή σημειώνοντας στο πλαίσιο αυτό πως η Ελλάδα, δηλαδή η αστική τάξη, «ήταν πάντα ενεργός υποστηρικτής της ενίσχυσης των σχέσεων Ανατολής - Δύσης και στη συνέχεια υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων».

Δεν παρέλειψε - επιβεβαιώνοντας ότι «το κράτος έχει συνέχεια» όταν πρόκειται για στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης - να αναφερθεί στη «διαχρονική» συνεισφορά των αστικών κυβερνήσεων στους στόχους της ΕΕ στην περιοχή, ξεχωρίζοντας ιδιαίτερα το 2003, οπότε «με πρωτοβουλία της Ελληνικής Προεδρίας υπεγράφη η Ατζέντα της Θεσσαλονίκης, σηματοδοτώντας την προοπτική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης για όλες τις βαλκανικές χώρες», αλλά και το 2018, που η υπογραφή της ευρωατλαντικής Συμφωνίας των Πρεσπών «έδωσε νέα ώθηση στην ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων».

Αναδεικνύοντας το τι αφορά η «προοπτική» αυτή, χαρακτήρισε αναγκαία τη διεύρυνση της ΕΕ σε μια εποχή «αποδυνάμωσης της Δύσης» και ενίσχυσης του «οικονομικού και γεωπολιτικού ανταγωνισμού από ισχυρές δυνάμεις της Ανατολής», ενώ, με εμφανές «άγχος», εξήγησε πως η ΕΕ «δεν μπορεί να είναι ένας ισχυρός γεωπολιτικός παράγοντας σε διεθνές επίπεδο, παρά μόνον εάν είναι ένας αξιόπιστος παράγοντας στη δική της γειτονιά», ούτε μπορεί να «στηρίξει την πολιτική σταθερότητα και την οικονομική ανάπτυξη στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν ή στο Μάλι ή ακόμα και στην Ουκρανία», εάν δεν μπορεί «να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις για στήριξη των ευρωπαϊκών προς ένταξη χωρών».

Προειδοποίησε, μάλιστα, πως η ακύρωση ή ακόμα και η αναβολή της διεύρυνσης θα έχει σοβαρές συνέπειες στη σταθερότητα της περιοχής, ενώ θα ενισχύσει την επιρροή τρίτων, όπως η Ρωσία, η Τουρκία και οι χώρες του Κόλπου, και θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για παρόμοιες διευθετήσεις μελλοντικά, όπως για το Κοσσυφοπέδιο.

Στο πλαίσιο αυτό ο πρώην πρωθυπουργός υπερασπίστηκε τα παζάρια με επίκεντρο τη διεύρυνση και τη νέα μεθοδολογία που προτάθηκε απ' την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να καμφθούν οι ενστάσεις της Γαλλίας, λέγοντας πως «είναι θετικό το γεγονός ότι συζητείται μια νέα μεθοδολογία προκειμένου να ευθυγραμμιστεί και να βελτιωθεί η διαδικασία ένταξης», αφού σε κάθε περίπτωση ο στόχος είναι κοινός, η «διασφάλιση πολιτικής σταθερότητας, πετυχημένων μεταρρυθμίσεων και βιώσιμης οικονομικής προόδου».