Η πλήρης ταύτιση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας μας με τους επικίνδυνους αμερικανικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, αλλά και η απόλυτη στοίχιση όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, ανεξαρτήτως πολιτικής «απόχρωσης», με τους σχεδιασμούς αυτούς που υπηρετούν τους «εθνικούς» στόχους του κεφαλαίου, αναδείχθηκαν για μια ακόμη φορά στο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα με την επωνυμία «Athens Energy Dialogues».

Παράλληλα, μια σειρά από εκπροσώπους επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται είτε στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας είτε στο χώρο του φυσικού αερίου, μέσω των παρεμβάσεών τους αποκάλυψαν ότι ο τομέας του περιβάλλοντος και των «πράσινων» πολιτικών της ΕΕ δεν είναι παρά μια τεράστια επενδυτική «ευκαιρία», που υπόσχεται υψηλά κέρδη και βεβαίως καμία απολύτως σχέση δεν έχει με την προστασία του περιβάλλοντος, ούτε και με την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του λαού.

Ιδιαίτερη σημασία, εξαιτίας της αυξανόμενης έντασης στην περιοχή μας με επίδικο τον έλεγχο των πηγών και των δικτύων μεταφοράς Ενέργειας, είχε η παρέμβαση του Αμερικανού πρέσβη Τζ. Πάιατ σχετικά με το ρόλο της Ελλάδας στις ενεργειακές εξελίξεις στη ΝΑ Ευρώπη. Μιλώντας για τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ για την κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου «East Med», ο Πάιατ είπε ότι πρόκειται για θέμα που χαρακτηρίζεται «από έναν σταθερά υψηλό βαθμό συνέχειας από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη σημερινή της ΝΔ (...) Πιστεύω ότι αυτό αντανακλά τη σταθερότητα την οποία συνεισφέρει η Ελλάδα στην εικόνα της Ενέργειας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ένα θέμα που αποτέλεσε κεντρικό ζήτημα στην επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον». Ο λόγος για τη «σταθερότητα» και της κυβέρνησης της ΝΔ σε ό,τι αφορά την υλοποίηση του αμερικανικού σχεδιασμού που τροφοδοτεί παραπέρα τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τα σχέδια που πληρώνουν οι λαοί.

Εξαίροντας την «προσφορά» της Ελλάδας στην προώθηση της αμερικανικής ενεργειακής πολιτικής στην περιοχή και ειδικότερα σε ό,τι αφορά την περιβόητη «ενεργειακή διαφοροποίηση» της ΕΕ, ο Πάιατ αναφέρθηκε στην «τεράστια πρόοδο» που έχει επιδείξει η Ελλάδα σε ένα ακόμη κρίσιμο για τα συμφέροντα των αμερικανικών ομίλων του χώρου ζήτημα: Την αύξηση των εισαγωγών αμερικανικού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ), η οποία, όπως είπε ο πρέσβης, την περασμένη χρονιά ξεπέρασε σε ποσότητα τις εισαγωγές φυσικού αερίου μέσω αγωγών. Η αλλαγή αυτή, συνέχισε ο Πάιατ, «αντανακλά μια δραματική αλλαγή στην παγκόσμια αγορά ΥΦΑ, στην οποία η Ελλάδα παίζει κεντρικό και καταλυτικό ρόλο».

Αποκαλυπτικά ήταν επίσης τα όσα είπε σχετικά με το ρόλο της Αλεξανδρούπολης στους αμερικανικούς σχεδιασμούς και τον πλωτό σταθμό αποθήκευσης και επαναεριοποίησης ΥΦΑ (FSRU), που σχεδιάζεται να κατασκευαστεί στην εκεί θαλάσσια περιοχή. Τόνισε πως «η ομάδα μας στη Σόφια εργάζεται πολύ σκληρά» για να επενδύσει η Βουλγαρία στο εν λόγω έργο, τόσο στην κατασκευή του όσο και στη δέσμευση ποσοτήτων μελλοντικής προμήθειας.

Ειδικά για τον αγωγό «East Med», ο Αμερικανός πρέσβης σημείωσε ότι πρόκειται «για μια ακόμη πλευρά ενός μεγαλύτερου φαινομένου» που περιλαμβάνει την «αναδυόμενη συμμαχία» μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ «και βρίσκεται σε πλήρη ακολουθία με τις αλλαγές της γεωπολιτικής της Ενέργειας και τον κεντρικό ρόλο που παίζει η Ελλάδα στη γενικότερη αμερικανική στρατηγική για την εμβάθυνση της ενεργειακής ασφάλειας της ΕΕ και την ενεργειακή διαφοροποίησή της ώστε να απομακρυνθεί από την εξάρτησή της από την ''Gazprom'' και τη ρωσική πολιτική, που χρησιμοποιεί την Ενέργεια ως στρατηγικό όπλο».

Τέλος, ο Πάιατ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και το ενδιαφέρον αμερικανικών εταιρειών να εισέλθουν στην ελληνική αγορά, αξιοποιώντας το «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον» που συνδιαμόρφωσαν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις στο όνομα της «προστασίας του περιβάλλοντος». Οπως είπε σχετικά με το θέμα αυτό, «υπήρξαν μερικές πολύ καλές συναντήσεις του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον».

Τόσο ο νυν υπουργός Περιβάλλοντος Κ. Χατζηδάκης όσο και οι πρώην υπουργοί, Γ. Σταθάκης και Γ. Μανιάτης, στις τοποθετήσεις τους απλώς επιβεβαίωσαν τα όσα προανέφερε ο Αμερικανός πρέσβης περί «συνέχειας της ακολουθούμενης ενεργειακής πολιτικής» από όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και την πλήρη ταύτιση αυτής της πολιτικής με τις αμερικανικές επιδιώξεις και συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου.

Σε αυτό το πνεύμα, ο Γ. Σταθάκης μίλησε για τη στρατηγική σημασία του «East Med» για την Ελλάδα και την Ευρώπη, σημειώνοντας με τη σειρά του πως ο αγωγός αποτελεί πρότυπο πολιτικής συνέχειας από τις διαδοχικές κυβερνήσεις της χώρας.

Εκτός των παραπάνω δηλώσεων - «καρμπόν», ο Γ. Μανιάτης αναφέρθηκε και στη στάση της Ιταλίας, κάνοντας εμμέσως λόγο για κωλυσιεργία από πλευράς της και τονίζοντας ότι το έργο είναι πλήρως αδειοδοτημένο και από τις αρμόδιες ιταλικές αρχές ήδη από το 2014.

Θυμίζουμε ότι η Ιταλία δεν έχει υπογράψει ακόμα τη διακυβερνητική συμφωνία συνεργασίας για τον «East Med», που υπέγραψαν στις 2 Γενάρη στην Αθήνα οι κυβερνήσεις Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, αρκούμενη να αποστείλει τη μέρα της επίσημης τελετής υπογραφής μια γενικόλογη επιστολή του υπουργού Οικονομικών περί «στήριξης» του έργου.

Στην παρέμβασή του ο Κ. Χατζηδάκης ενέταξε την υπογραφή της συμφωνίας για τον «East Med» στο πλαίσιο της «πολυδιάστατης ενεργειακής πολιτικής» που ακολουθεί η χώρα (χρησιμοποίησε δηλαδή ακριβώς τον ίδιο όρο που χρησιμοποιούσε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), προσθέτοντας πως η υπογραφή της συμφωνίας δεν ήταν μόνο πολιτικού χαρακτήρα αλλά αποτελεί τη «θεμέλια λίθο» για ανάλογες κινήσεις και εξελίξεις σε οικονομικό και επιχειρηματικό επίπεδο. Αναφορικά με τις «επενδυτικές ευκαιρίες» που προσφέρει ο τομέας του περιβάλλοντος στην Ελλάδα, ο αρμόδιος υπουργός σημείωσε ότι αναμένονται επενδύσεις άνω των 40 δισ. ευρώ μέχρι το 2030, υπογραμμίζοντας ειδικά τα έργα για την εξοικονόμηση Ενέργειας και ενεργειακής απόδοσης, την «απολιγνιτοποίηση», το λεγόμενο «σχέδιο δίκαιης μετάβασης» για τις λιγνιτικές περιοχές, την ολοκλήρωση της διασύνδεσης της Κρήτης και των Κυκλάδων, την ηλεκτροκίνηση και φυσικά την παραγωγή Ενέργειας μέσω ΑΠΕ.

Σημαντικές ήταν βεβαίως οι παρεμβάσεις μιας σειράς εκπροσώπων επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στους παραπάνω κλάδους του ευρύτερου ενεργειακού τομέα, οι οποίοι ξεδίπλωσαν τα επενδυτικά τους σχέδια για τα αμέσως επόμενα χρόνια, έχοντας ως κοινό τόπο την ανάγκη δημιουργίας «θεσμικού πλαισίου που δεν θα εμποδίζει τη διενέργεια επενδύσεων», αλλά και γενικότερα την πολύπλευρη κρατική στήριξη.

Ενδεικτική του τι ζητούν οι «πράσινοι επενδυτές» ήταν η παρέμβαση του Α. Χαντάβα, εκπροσώπου της «Enel Green Power». Χαρακτήρισε κομβικής σημασίας ζήτημα για την οικονομική «βιωσιμότητα» τέτοιου τύπου επενδύσεων - ειδικά αυτών που κατευθύνονται σε έργα αποθήκευσης Ενέργειας - το γενικότερο ρυθμιστικό πλαίσιο αλλά και την τιμολόγησή τους.

Τα επιχειρηματικά σχέδια της «ΔΕΗ Ανανεώσιμες» ανέπτυξε ο διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης, Κ. Μαύρος, σημειώνοντας ότι την επόμενη διετία στόχος είναι να έχουν αναπτυχθεί τουλάχιστον 500 MW παραγωγής μέσω ΑΠΕ, από 150 ΜW σήμερα. Παράλληλα σχεδιάζονται και «στρατηγικές συνεργασίες» με ιδιωτικούς ομίλους οι οποίοι θα τροφοδοτούν με Ενέργεια τη ΔΕΗ, ενώ ήδη η διοίκηση της μητρικής εταιρείας βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με ελληνικούς και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους.

Μια μικρή πτυχή των αντιθέσεων ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικού τύπου τεχνολογίες και καύσιμα για την παραγωγή Ενέργειας αναδείχθηκε από την παρέμβαση του Αρ. Ζερβού, πρώην προέδρου της ΔΕΗ και νυν προέδρου του «REN21», εταιρείας επενδυτικών συμβούλων για τις ΑΠΕ με έδρα τη Γαλλία. Ο Αρ. Ζερβός εμφανίστηκε αντίθετος στην αντικατάσταση των λιγνιτικών μονάδων με φυσικό αέριο και υπέρμαχος φυσικά της στήριξης των επενδύσεων ΑΠΕ, αιτιολογώντας τη θέση αυτή στην... έγνοια να μην αυξηθούν οι εισαγωγές καυσίμων, αλλά και στη νέα «Πράσινη Συμφωνία» της ΕΕ, η οποία αποδίδει έναν μεταβατικό και όχι μόνιμο ρόλο στο φυσικό αέριο, ως καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Στο φόντο των δηλώσεων Πάιατ περί «κεντρικού και καταλυτικού ρόλου» της Ελλάδας στη «δραματική αλλαγή στην παγκόσμια αγορά ΥΦΑ», έχει αξία να καταγράψουμε και τα όσα ανέδειξε ο εκπρόσωπος της «Gastrade», εταιρείας συμφερόντων Κοπελούζου, η οποία έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην προώθηση κατασκευής του FSRU όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Αναφερόμενος στις τρέχουσες εξελίξεις της αγοράς ΥΦΑ, σημείωσε ότι το μερίδιο της Ευρώπης στην παγκόσμια κατανάλωση ΥΦΑ αυξήθηκε από 13% το 2018 στο 21% το 2019, από 59 δισ. κ.μ. σε 105 δισ. κ.μ.

Συμπλήρωσε ότι η Ευρώπη θα πρέπει μέχρι το 2025 να καλύψει το 1/3 της σημερινής ζήτησης, αφού μέχρι τότε λήγουν συμβόλαια εισαγωγών που αντιστοιχούν σε ανάλογες ποσότητες, και ότι η ΕΕ αποτελεί τον μεγαλύτερο καταναλωτή φυσικού αερίου, την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός. Πρόσθεσε πως σήμερα 11 ευρωπαϊκές χώρες καλύπτουν τις ανάγκες τους σε αέριο κατά 75% - ή και περισσότερο - από τη Ρωσία, και από αυτήν την άποψη η κατασκευή νέων σταθμών αποθήκευσης και επαναεριοποίησης ΥΦΑ αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για τη «διαφοροποίηση», την «ενεργειακή ασφάλεια» αλλά και την «ενίσχυση του ανταγωνισμού και τη μείωση των τιμών».

Ο ίδιος ανέφερε ότι σήμερα στις ΗΠΑ βρίσκονται υπό κατασκευή 28 νέες εγκαταστάσεις για την εξαγωγή ΥΦΑ, από τις οποίες οι 17 θα είναι έτοιμες μέχρι το 2023.

Τέλος, ιδιαίτερη σημασία είχαν τα όσα ανέφερε για τη βαλκανική αγορά και τις προβλέψεις για αύξηση της ζήτησης σε φυσικό αέριο τα επόμενα χρόνια, δίνοντας έμφαση στις αγορές της Σερβίας και της Β. Μακεδονίας και υπογραμμίζοντας την ανάγκη διασύνδεσης της γειτονικής χώρας με την Ελλάδα μέσω νέου αγωγού.