Καθημερινές είναι οι δολοφονίες λαϊκών αγωνιστών, συνδικαλιστών, πρώην ανταρτών και ιθαγενών στην Κολομβία, με τον αριθμό να έχει φτάσει - ήδη πριν κλείσει ο πρώτος μήνας του 2020 - τους 25 και από το 2016 και τη λεγόμενη ειρηνευτική συμφωνία ξεπερνά τους 800. Το περασμένο Σάββατο έπεσε νεκρός ο πρώην αντάρτης των Ενοπλων Επαναστατικών Δυνάμεων Κολομβίας - Στρατός του Λαού (FARC - EP) Τζον Φρέντι Βάργκας Ρόχας, 42 χρόνων, στη νότια περιοχή της Χουίλα, από ενόπλους που τον «γάζωσαν» ενώ επέστρεφε από μια συνάντηση στην αγροτική περιοχή που έχει καθοριστεί ως «ζώνη επανένταξης» των πρώην ανταρτών.

Επίσης, την Κυριακή από ενόπλους που επέβαιναν σε μοτοσικλέτα δολοφονήθηκε ο Φερνάντι Κιντέρο Μένα, πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου του χωριού Γκουασίλες στην επαρχία Κατατούμπο κοντά στη γειτονική Βενεζουέλα. Ο δολοφονημένος αγωνιστής ήταν για 23 χρόνια δημοτικός σύμβουλος στην περιοχή του και δραστήριος στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δίκαιων αιτημάτων των αγροτών της περιοχής.

Με αφορμή και αυτές τις τελευταίες δολοφονίες, οι υπηρεσίες του ΟΗΕ που επιβλέπουν τη λεγόμενη ειρηνευτική διαδικασία έκαναν έκκληση στην κυβέρνηση να διαλευκάνει από τη μια τα εγκλήματα και από την άλλη να ενισχύσει τα μέτρα ενάντια στα παραστρατιωτικά τάγματα θανάτου, που τις περισσότερες φορές όμως δρουν με την ανοχή και στήριξη του αστικού κράτους.

Και ενάντια σε αυτήν την εξελισσόμενη γενοκτονία, η Εθνική Επιτροπή για την Απεργία (συσπείρωση δεκάδων συνδικαλιστικών, αγροτικών, φοιτητικών και ιθαγένικων οργανώσεων που οργανώνει μετά τις 21 Νοέμβρη 2019 μεγάλες λαϊκές διαμαρτυρίες και απεργίες) προγραμματίζει για την Πέμπτη και την Παρασκευή τη 2η πανεθνική συνάντηση συντονισμού. Σε αυτήν τη συνάντηση, στην οποία θα συμμετάσχουν κάπου 1.700 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι από τους φορείς τους, έχουν στόχο να αποφασιστεί πώς θα συνεχιστεί ο αγώνας το επόμενο διάστημα, που θέτει ως βασικά αιτήματα να παρθεί πίσω το αντιλαϊκό πακέτο που προωθεί η κυβέρνηση, στην επίθεσή της ενάντια σε εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματα. Να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, να σταματήσει η ποινικοποίηση της λαϊκής διαμαρτυρίας και να διαλυθεί η ειδική μονάδα της αστυνομίας για την «αντιμετώπιση ταραχών» ESMAD, που αποδεδειγμένα ευθύνεται για τη βάρβαρη καταστολή αλλά και δολοφονίες διαδηλωτών, όπως ο φοιτητής που χτυπήθηκε από σκάγια αστυνομικής καραμπίνας.