Δηλαδή, όποιος έχει την «ατυχία» οι δύο γονείς του να αμείβονται με πάνω από 393 ευρώ το μήνα έκαστος (!) θεωρείται προνομιούχος και κόβεται!

Μπορστά σε αυτήν την κατάσταση οι Φοιτητικοί Σύλλογοι Φυτικής Παραγωγής, Ειδικής Αγωγής και Δασκάλων, μαζί με φοιτητές από όλα τα τμήματα, προχώρησαν στη συγκρότηση Επιτροπής Φοιτητών για τη Σίτιση ώστε να διεκδικήσουν:

• Δωρεάν σίτιση για όλους τους φοιτητές!
• Να αυξηθεί ΤΩΡΑ το εισοδηματικό όριο στα 45.000 ευρώ και να επιστραφεί το δικαίωμα στη δωρεάν σίτιση σε όλους όσοι κόπηκαν το Γενάρη.
• Εξω οι εργολάβοι από τη σίτιση και την καθαριότητα. Μόνιμο προσωπικό, στην ευθύνη του κράτους με αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα.

Με αυτά τα αιτήματα προχωρούν:

• Την πρώτη βδομάδα μετά το τέλος της εξεταστικής σε Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων.
• Κινητοποίηση στην Πρυτανεία την Παρασκευή 31/1 στη 1 μ.μ.
• Συλλογή υπογραφών για τη σίτιση.
• Συνέλευση της Επιτροπής Φοιτητών για τη Σίτιση τη Δευτέρα 3/2 στις 7 μ.μ. στο Θόλο.

Σε ανακοίνωσή τους μεταξύ άλλων τονίζουν:

«Οι δικαιολογίες της διοίκησης δεν πείθουν κανέναν! Την ώρα που για τη σίτιση ισχυρίζονται ότι "δεν υπάρχει φράγκο", ο ετήσιος τζίρος της επιτροπής ερευνών αγγίζει τα 30.000.000 ευρώ, ενώ τα αποθεματικά του ιδρύματος ξεπερνούν τα 10.000.000 ευρώ!

"Λεφτά υπάρχουν" μόνο για τις εταιρείες και τους εργολάβους, ενώ το δικαίωμά μας στη σίτιση το θεωρούν "περιττό έξοδο". Είναι αποκαλυπτικό και διδακτικό το γεγονός πως μέσα στις γιορτές το Πανεπιστήμιο προχώρησε στην απόλυση 31 καθαριστριών του ιδρύματος, με σκοπό να δώσει την καθαριότητα σε εργολάβο. Με βάση την εργολαβία, και ενώ προβλέπονται λιγότεροι εργαζόμενοι, που θα δουλεύουν 4ωρο (πριν ήταν 6ωρο), απαιτούνται 616.000 ευρώ για ένα έτος, ενώ μέχρι σήμερα απαιτούνταν 400.000 ευρώ.

Αυτή είναι η λεγόμενη "αυτονομία" του Πανεπιστημίου, την οποία στηρίζουν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Η διοίκηση του Πανεπιστημίου να αποφασίζει αυθαίρετα την περικοπή της σίτισης, το κράτος να απαλλάσσεται από την ευθύνη χρηματοδότησης και οι φοιτητές να γινόμαστε πελάτες!

Πίσω λοιπόν από τέτοιες αποφάσεις κρύβεται η ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας του Πανεπιστημίου, η εξάρτηση των αναγκών μας από τα κέρδη και τις συμφωνίες με διάφορους εργολάβους.

Με τον αγώνα μας θα καταφέρουμε να πάρουν πίσω την άδικη απόφαση».