Παρασκευή 17 Γενάρη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
«ΝΕΑ ΠΡΑΣΙΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ»
Πακτωλός χρημάτων για τα «πράσινα» αρπακτικά και μέτρα απέναντι στους ανταγωνιστές

Ενα τρισ. ευρώ μέχρι το 2030 και κάθε είδους στήριξη και προνόμια στα «πράσινα» αρπακτικά προβλέπει το επενδυτικό σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη «Νέα Πράσινη Συμφωνία» που παρουσιάστηκε πρόσφατα, με βασικό στόχο το πώς η ιμπεριαλιστική ένωση και τα μονοπώλιά της δεν θα μείνουν πίσω στον ανταγωνισμό με τα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κέντρα σε ό,τι αφορά και τις «πράσινες» επενδύσεις.

Το σχέδιο της Κομισιόν συμπεριλαμβάνει τρία βασικά στοιχεία: Την εισαγωγή μιας μορφής «δασμού άνθρακα» (carbon border tax) σε προϊόντα και υπηρεσίες τρίτων κρατών που δεν ακολουθούν τους στόχους που θέτει η ΕΕ, ώστε να προστατεύσει τα ευρωπαϊκά μονοπώλια από τον ανταγωνισμό, την αύξηση των ποσοτικών στόχων για τη μείωση των εκπομπών ρύπων εντός της ΕΕ με στόχο την επιτάχυνση των εν λόγω σχεδίων και αναδιαρθρώσεων, όπως και τη δημιουργία ενός ταμείου με τον ψευδεπίγραφο τίτλο της «δίκαιης μετάβασης» που θα χρηματοδοτεί περιφέρειες κρατών οι οποίες σήμερα είναι ιδιαίτερα εξαρτημένες οικονομικά από τη χρήση ορυκτών καυσίμων, χρηματοδοτώντας από έναν ακόμα δρόμο το άνοιγμα των νέων πεδίων κερδοφορίας στα «πράσινα» αρπακτικά.

Ως προς τους στόχους που θα πρέπει να επιτευχθούν μέχρι το 2030, το σχέδιο της Επιτροπής προβλέπει μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τουλάχιστον κατά 40% συγκριτικά με το επίπεδο του 1990 και συμμετοχή κατά τουλάχιστον 32% των ανανεώσιμων πηγών στην τελική ενεργειακή κατανάλωση και τουλάχιστον κατά 32,5% στην «εξοικονόμηση Ενέργειας». Η χρηματοδότηση προβλέπεται να φτάσει στο 1%-2% του ΑΕΠ της ΕΕ και συμπεριλαμβάνει τις νέες αναγκαίες υποδομές, τους τομείς της έρευνας και τεχνολογίας, της βιομηχανικής αναδιάρθρωσης, των μεταφορών κ.ά.

Η πρόταση της Επιτροπής έλαβε την υποστήριξη του Ευρωκοινοβουλίου, το οποίο «πλειοδοτώντας» ζήτησε ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά μείωσης των ρύπων μέχρι το 2030 συγκριτικά με το 1990, ενώ ως «λαγός» για λογαριασμό των ευρωμονοπωλίων ζητάει να ιδρυθεί σε επίπεδο ΠΟΕ ένας μηχανισμός που θα επιβλέπει την επιβολή του δασμού άνθρακα, ζητώντας επί της ουσίας η ΕΕ να προωθήσει πιο επιθετικά τα συμφέροντά της έναντι των ανταγωνιστών της σε ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία κ.ά.

Χρήμα με τη σέσουλα στα ευρωμονοπώλια

Πιο συγκεκριμένα, σχετικά με τις πηγές χρηματοδότησης της νέας «πράσινης» συμφωνίας, όπως περιέγραψε η Γερμανίδα πρόεδρος της Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, τα συνολικά κονδύλια θα προέλθουν κατά το ήμισυ από τον προϋπολογισμό της ΕΕ και τα υπόλοιπα από τον ιδιωτικό τομέα και τις εθνικές κυβερνήσεις που θα αναλάβουν τη χρηματοδότηση των σχετικών δράσεων. Το «ταμείο δίκαιης μετάβασης» θα έχει αρχικά κονδύλια ύψους 7,5 δισ. ευρώ, με ετήσια αναπροσαρμογή τους και θα κατευθυνθούν προς τις χώρες εκείνες που σήμερα οι οικονομίες τους παρουσιάζουν υψηλό βαθμό εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα. Σύμφωνα με την Επιτροπή, η συνολική χρηματοδότηση για την υποστήριξη αυτών των χωρών μπορεί δυνητικά να ξεπεράσει τα 100 δισ. ευρώ την περίοδο 2021 - '27, ενώ θα υπάρξουν τρεις διαφορετικές πηγές χρηματοδότησης. Εκτός από το «ταμείο δίκαιης μετάβασης», δανειοδοτικά κονδύλια προς τα κράτη θα προέλθουν από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, για την «κινητοποίηση» επενδύσεων ύψους 25-30 δισ. ευρώ, αλλά και από το «InvestEU», που οι αρχικές εξαγγελίες κάνουν λόγο για κονδύλια που αναμένεται να φτάσουν μέχρι και τα 45 δισ. ευρώ.

Το μήνυμα ωστόσο της Επιτροπής προς κάθε κατεύθυνση είναι ότι τα κονδύλια του «ταμείου δίκαιης μετάβασης» δεν πρόκειται να εκταμιευθούν προς τις χώρες που δεν θα ακολουθήσουν πιστά το σχέδιο της «αποανθρακοποίησης» βάσει συγκεκριμένων στόχων που θα ελέγχονται από την Επιτροπή, «δείχνοντας» κυρίως προς χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπως η Πολωνία, που εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις για την πλήρη υιοθέτηση του σχεδιασμού, καθώς διατηρούν πολύ υψηλό βαθμό εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή κυρίως ηλεκτρισμού. Στην Πολωνία ειδικά το ποσοστό αυτό φτάνει σήμερα στο 80% του συνολικού μείγματος καυσίμων για την ηλεκτροπαραγωγή.

Αξίζει επίσης να σημειώσουμε τα όσα ανέφερε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του σχεδίου ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σχετικά με την επιθυμία μεγάλων επενδυτικών ομίλων να προχωρήσει άμεσα η ΕΕ στην υλοποίηση πολιτικών για την κλιματική αλλαγή. Οπως τόνισε χαρακτηριστικά, 44 από τα μεγαλύτερα επενδυτικά σχήματα στην Ευρώπη, που τα περιουσιακά τους στοιχεία αποτιμώνται συνολικά σε 6 τρισ. ευρώ, ζητούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υιοθετήσει όσο γίνεται πιο γρήγορα ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο για την «κλιματική ουδετερότητα», για να μπορέσουν να προχωρήσουν σε επενδυτικές αποφάσεις «μακράς πνοής»...

Βεβαίως, όλα τα παραπάνω αποτελούν αρχικές κατευθύνσεις, αφού η «Νέα Πράσινη Συμφωνία» βασίζεται στο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (2021-2027), που ακόμη δεν έχει εγκριθεί και αποτελεί αντικείμενο διαπραγματεύσεων μεταξύ των κρατών - μελών και έντονων ανταγωνισμών στο εσωτερικό της ΕΕ.

Μοχλός πίεσης απέναντι στους ανταγωνιστές

Σε ό,τι αφορά την επιβολή του «δασμού άνθρακα», η πρόταση αποτελεί το αποτέλεσμα μιας συζήτησης που έχει ξεκινήσει από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας, υπό τον φόβο της μετεγκατάστασης ευρωπαϊκών επιχειρήσεων εκτός ΕΕ, εξαιτίας της μείωσης στην ανταγωνιστικότητά τους στον διεθνή στίβο που επιφέρει η υιοθέτηση των πολιτικών μείωσης ρύπων. Το φαινόμενο που έχει επονομαστεί «διαρροή άνθρακα» και αφορά κυρίως τη μεταποίηση και ενεργοβόρες βιομηχανίες - βιομηχανία χάλυβα, τσιμέντου, αλουμινίου κ.ά. - επιχειρείται να αντιμετωπιστεί με την επιβολή δασμών σε ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες, βασικά στον τομέα των μεταφορών, από τρίτες χώρες που δεν υιοθετούν το «φιλοπεριβαλλοντικό» πλαίσιο της ΕΕ.

Παλιότερα έχουν δημοσιοποιηθεί διάφορες εκδοχές για το πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει ένας τέτοιου τύπου δασμός. Ενα από τα βασικά σενάρια προέβλεπε, για όσες επιχειρήσεις εξάγουν στην ΕΕ προϊόντα που έχουν «υψηλό αποτύπωμα άνθρακα», την αναγκαστική αγορά «δικαιωμάτων άνθρακα», όπως αναλόγως πράττουν οι ευρωπαϊκές μεταποιητικές επιχειρήσεις μέσω του συστήματος αγοράς ρύπων που λειτουργεί στην ΕΕ. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει στην εξισορρόπηση τιμών των εισαγόμενων στην ΕΕ προϊόντων με εκείνα που έχουν παραχθεί στο εσωτερικό της, ωστόσο είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν οι «πράσινες» αιτιάσεις σε επίπεδο ΠΟΕ θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές, καθώς, όπως είναι γνωστό, το υφιστάμενο πλαίσιο απαγορεύει τις «διακρίσεις» μεταξύ εσωτερικά παραγόμενων προϊόντων και εισαγόμενων.

Εκτός από τα ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία και όχι μόνο, η επιβολή του «δασμού άνθρακα» αναμένεται να έχει άμεσες επιπτώσεις και σε χώρες της Ευρώπης που δεν είναι μέλη της ΕΕ, δηλαδή οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, η Μολδαβία, η Λευκορωσία και η Ουκρανία, οι οποίες διατηρούν ισχυρές εμπορικές σχέσεις με την ΕΕ και είναι παράλληλα χώρες που προσφέρουν «φιλικό επενδυτικό» περιβάλλον - ανάμεσα σε άλλα χαμηλό εργατικό κόστος, φορολογικούς συντελεστές κ.ά.

Απέναντι από τα λαϊκά συμφέροντα οι στόχοι του κεφαλαίου

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι η «Νέα Πράσινη Συμφωνία», που προωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά αντίθετα έχει βασικούς στόχους να δώσει κερδοφόρα επενδυτική διέξοδο σε διάφορα κεφάλαια που λιμνάζουν, που έχουν υπερσυσσωρευτεί, να αντιμετωπίσει την ενεργειακή υπεροχή των ΗΠΑ και της Ρωσίας στον τομέα των υδρογονανθράκων, όπως και να προωθήσει τα εμπορεύματα «πράσινης τεχνολογίας», στα οποία η ΕΕ έχει συγκριτικό πλεονέκτημα.

Τους στόχους αυτούς άλλωστε υπηρετεί και εξειδικεύει η κυβέρνηση της ΝΔ με το «Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα», που παρουσίασε πρόσφατα και είναι κομμένο και ραμμένο στο πώς θα στηρίξει τις νέες κερδοφόρες επενδύσεις των ομίλων σε βάρος του λαού, με τον μανδύα της δήθεν προστασίας του περιβάλλοντος.

Τα όσα περιγράφονται εκεί σηματοδοτώντας ένταση της ενεργειακής φτώχειας για το λαό, παραπέρα υπονόμευση των μεγάλων παραγωγικών δυνατοτήτων, αλλά και ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, υπογραμμίζουν το ποιος χάνει και ποιος κερδίζει από την υλοποίηση των «πράσινων» στόχων του κεφαλαίου, ότι ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα από τους στόχους των επιχειρηματικών ομίλων.


Φ. Κ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ