Στο εφεύρημα της «μεσαίας τάξης» αναφέρθηκε ο Γιάννης Γκιόκας, αναδεικνύοντας ότι, «με βάση τα κριτήρια της ΕΕ, επί της ουσίας εντάσσουν στη λεγόμενη μεσαία τάξη ακόμα και φτωχά λαϊκά στρώματα». Εξήγησε ότι το ιδεολόγημα αυτό αξιοποιήθηκε για να δικαιολογηθεί η επίθεση σε αυτά τα στρώματα, στη λογική ο φτωχός να πληρώνει για τον φτωχότερο.

Αναδεικνύοντας ότι η κυβέρνηση κινείται στα χνάρια της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότι «τα βασικά μεγέθη του προϋπολογισμού παραμένουν ίδια. Πρωτογενή πλεονάσματα πολύ υψηλά και άντληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των κρατικών εσόδων για να βγαίνουν αυτά τα υπερπλεονάσματα απ' τα λαϊκά στρώματα κατά 93%, τη στιγμή που οι μεγάλες επιχειρήσεις συμμετέχουν με μόλις 7%». «Ο αντιλαϊκός χαρακτήρας όχι μόνο του προϋπολογισμού αλλά και της ανάπτυξης για την οποία πανηγυρίζετε αναδεικνύεται και απ' το ποιος καρπώνεται το προϊόν της ανάπτυξης. Τη στιγμή που για τα λαϊκά στρώματα προβλέπεται αύξηση των κρατικών εσόδων κατά 750 εκατ. ευρώ και νέες περικοπές σε Παιδεία, Υγεία, για τους επιχειρηματικούς ομίλους προβλέπονται μειώσεις της τάξης των 446 εκατ. ευρώ που ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει η ΝΔ», ανέφερε.

Πρόσθεσε ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν φέρνει πίσω τις τεράστιες απώλειες των εργαζομένων, αλλά είναι και μοχλός περαιτέρω ανοίγματος της ψαλίδας των κοινωνικών ανισοτήτων και ταξικών διαφορών. Ετσι, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί θα πρέπει να αρκούνται στην ελεημοσύνη, στα «κοινωνικά μερίσματα» που θεσπίστηκαν για να χρυσωθεί το χάπι της αντιλαϊκής πολιτικής, για να αποκρυφτεί ότι τα εφάπαξ επιδόματα έρχονται να υποκαταστήσουν συγκροτημένα δικαιώματα που κατεδαφίστηκαν και για να εκπαιδευτεί ο λαός στη μείωση των απαιτήσεών του.

«Το ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια έλεγε ότι ο εθνικός στόχος της ανάπτυξης είναι ψευδεπίγραφος, είναι στόχος της Ελλάδας του κεφαλαίου, όχι των εργαζομένων, και ότι έξοδος απ' την κρίση προς όφελος του λαού δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αναπλήρωση και ανάκτηση των απωλειών και χωρίς ριζικές ανατροπές στην οικονομία και την εξουσία», σημείωσε, για να προσθέσει πως η καραμέλα των υποτιθέμενων «εθνικών» στόχων, της «εθνικής ομοψυχίας» επανέρχεται σήμερα με αφορμή τις εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά.

Υπογράμμισε δε ότι «όσο ψευδεπίγραφος ήταν ο εθνικός στόχος της ανάπτυξης άλλο τόσο ψευδεπίγραφος είναι ο εθνικός στόχος της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας που είναι ο κοινός παρονομαστής της εξωτερικής πολιτικής όλων των κομμάτων» και μεταφράζεται σε ακόμα μεγαλύτερη ενσωμάτωση στο αμερικανοΝΑΤΟικό άρμα που τηρεί στάση «Πόντιου Πιλάτου» και ενθαρρύνει την τουρκική προκλητικότητα.

«Ο λαός να δει το νήμα που συνδέει τη φτώχεια με τους μεγάλους κινδύνους που συσσωρεύονται στην περιοχή μας, το νήμα το κρατάει η άρχουσα τάξη και υπηρετεί τα καπιταλιστικά υπερκέρδη», σημείωσε ο Γ. Γκιόκας, τονίζοντας ότι το ζητούμενο για το λαό είναι να σπάσει αυτό το «νήμα».